تاریک‌ترین و تلخ‌ترین فیلم‌های نئو نوآر

فیلم‌های نئو نوآر جذاب و متعددی ساخته شدند ولی برخی از آن‌ها از جمله تاریک‌ترین فیلم‌های نئو نوآر به شمار می‌روند.

در عصر طلایی هالیوود، فیلم‌های نوآر با فیلم‌های کلاسیکی همچون فیلم The Third Man محصول سال ۱۹۴۹ میلادی به تحسین جهانی و محبوبیت بسیار زیاد دست پیدا کردند و شهرت بسیار زیادی به دست آوردند. این اثر سینمایی با فیلم‌برداری تاریک و تلخ خودش و همچنین داستان‌سرایی گیرایش به‌سرعت محبوب شد.

فیلم‌های کلاسیک نوآر معمولاً با کلیشه‌ها و مواردی از جمله پایان‌بندی ناخوشایند، استفاده‌های شیک از فیلم‌برداری سیاه و سفید، نگرش‌های بدبینانه نسبت به عاشقانه و شخصیت‌های اصلی ضدقهرمان مشخص می‌شدند. در اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی، سبک نوآر با زیرژانر نئو نوآر احیا شد که بسیاری از این موارد و روش‌ها را برای مخاطبان امروزی به‌روزرسانی کرد و از جمله آن‌ها نیز می‌توان به خشونت آشکارتر و همچنین تصاویر سیاه و سفید با سایه‌های خشن و کنتراست رنگ بالا اشاره کرد.

همان‌طور که از نامش مشخص است، فیلم‌های نئو نوآر اغلب از نظر لحنی و زیبایی‌شناختی بسیار تاریک و تلخ هستند. این آثار اغلب اوقات داستان شخصیتی ضدقهرمان را دنبال می‌کنند و در بیشتر موارد نیز شخصیت‌های اصلی آن‌ها فردی است که از نظر روانی به‌شدت دچار مشکل است و از جمله آن‌ها می‌توان به شخصیت تراویس بیکل در فیلم Taxi Driver و شخصیت او دائه سو در فیلم Oldboy اشاره کرد. با در نظر گرفتن مضامین، محتوای گرافیکی و همچنین نگرشی بدبینانه نسبت به جهان، در ادامه به معرفی ۱۰ مورد از تاریک‌ترین فیلم‌های نئو نوآر می‌پردازیم. همراه با ما باشید.

۱۰. فیلم Cold in July – محصول سال ۲۰۱۴

فیلم «سرمای ژوئیه» اثری به کارگردانی جیم میکل است و فیلم‌نامه آن را نیز خود او به همراه نیک دامیچی قلم زده است. این اثر سینمایی فیلمی در ژانر مهیج و نئو نوآر به شمار می‌رود که بر اساس رمانی به همین نام محصول سال ۱۹۸۹ میلادی نوشته جو آر لانسدیل ساخته شده است. این فیلم داستان مرد خانواده‌داری به نام ریچارد با بازی مایکل سی هال را دنبال می‌کند که وقتی به طور تصادفی فردی مزاحم در داخل خانه‌اش را می‌کشد، زندگی‌اش دگرگون می‌شود. او که از این برخورد بسیار آسیب‌دیده، به درون یک توطئه گسترده جنایت‌کارانه کشیده می‌شود که شامل ارتباطات مافیایی و یک حلقه فیلم است.

فیلم «سرمای ژوئیه» بیشتر با تغییرات درون‌مایه دراماتیک خودش شناخته می‌شود و در طول مدت زمان خودش بین کمدی و جدیت مرگبار تغییر لحن می‌دهد. سکانس آغازین فیلم از تهاجم به خانه نیز بسیار تاریک است و نمونه‌ای عاطفی‌تر و پیچیده‌تر از دفاع از خانه را به نمایش در می‌آورد. علاوه بر این، مضامین نگران‌کننده فیلم و خشونت خونین در اوج آن به تاریکی آن می‌افزاید. این فیلم با خط داستانی نئو نوآر و همچنین زیبایی‌شناسی شیک خودش، فیلمی هیجان‌انگیز و بسیار مؤثری است که با هنرنمایی بسیار قوی مایکل سی حال و همچنین سم شپرد و دان جانسون همراه شده است.

۹. فیلم Brawl in Cell Block 99 – محصول سال ۲۰۱۷

فیلم «شورش در سلول ۹۹» اثری به نویسندگی و کارگردانی اس کریگ زاهلر است که اثری در ژانر اکشن، مهیج و نئو نوآر به شمار می‌رود و داستان یک قاچاقچی مواد مخدر به نام بردلی با بازی وینس وان را دنبال می‌کند که پس از دستگیری توسط پلیس به هفت سال زندان محکوم شده است. پس از آن نیز یکی از همکاران فروشنده مواد مخدر الیزر با بازی دیون موسیاسیتو به نام پلاسید من با بازی اودو کایر به ملاقات او می‌آید و به او اطلاع می‌دهد که اگر به زندان با حداکثر امنیت نرود و فردی در سلول بسیار خطرناک ۹۹ را به قتل نرساند، همسرش لورن با بازی جنیفر کارپنتر و فرزند متولد نشده‌شان شکنجه خواهند شد. همین نیز بردلی را مجبور می‌کند تا وارد یک کار بسیار خشونت‌آمیز به‌خاطر خانواده‌اش شود و همه چیز خودش را به خطر بیندازد.

این اثر سینمایی ساختار آرامی دارد که در لحظاتی با جرقه‌های شدید خشونت و شکنجه فوران می‌کند. فیلم «شورش در سلول ۹۹» ادای احترام بی‌رحمانه‌ای به زیرژانر کلاسیک استثمار زندان است و مضامین تیره و محتوای گرافیکی آن نیز مطمئناً برای همه افراد مناسب نیست. این فیلم تحسین قابل‌توجهی را از منتقدان دریافت کرد که بیشتر به‌خاطر نقش‌آفرینی بسیار قوی وینس وان بوده است و در نتیجه آن نیز امتیاز ۹۰ درصد را از منتقدان در وب سایت راتن تومیتوز به دست آورده است.

۸. فیلم ۸MM – محصول سال ۱۹۹۹

فیلم «۸ میلیمتری» به کارگردانی جوئل شوماخر فقید است و فیلم‌نامه آن را نیز اندرو کوین واکر قلم زده است، کسی که بیشتر به‌خاطر نگارش فیلم‌نامه فیلم Seven شهرت دارد. فیلم «۸ میلیمتری» اثری مهیج و نئو نوآر با بازی نیکلاس کیج و واکین فینیکس است و در آن، جیمز گاندولفینی و پیتر استورمار نیز نقش‌آفرینی‌های خوبی ارائه کردند. این فیلم داستان کارآگاهی خصوصی به نام تام ولز را دنبال می‌کند که در حال تحقیق درباره اعتبار یک فیلم است و همین نیز باعث می‌شود تا او در نهایت به درون دنیای جنایت‌کارانه و تاریکی کشیده شود که پر از قتل و محتوای نامناسب است.

اگرچه این اثر سینمایی عمدتاً از اینکه بیش از حد گرافیکی و بصری باشد، خودداری می‌کند اما محتوای آن بدون شک آزاردهنده است. همان‌طور که فیلم به جلو پیش می‌رود، قهرمان داستان به طور فزاینده‌ای از اصول اخلاقی فاصله می‌گیرد چراکه میل به انتقام و اغوای تاریکی بر او غلبه می‌کند. این اثر سینمایی با نقش‌آفرینی‌های عالی و لحظات واقعاً تکان‌دهنده، یک فیلم نئو نوآر و تاریک دست کم گرفته شده و دلنشین است.

۷. فیلم You Were Never Really Here – محصول سال ۲۰۱۷

فیلم «تو هرگز واقعاً اینجا نبودی» توسط لین رمزی نویسندگی و کارگردانی شده است، کسی که بیشتر به‌خاطر ساخت فیلم مهیج و روان‌شناختی We Need To Talk About Kevin محصول سال ۲۰۱۱ میلادی شناخته می‌شود. این فیلم اثری نئو نوآر و مهیج به شمار می‌رود که بر اساس رمانی به همین نام محصول سال ۲۰۱۳ میلادی نوشته جاناتان آمس ساخته شده است و داستان آدمکشی به نام جو با بازی واکین فینیکس را دنبال می‌کند که با روش‌های خشن و بی‌رحمانه قربانیان قاچاق انسان را نجات می‌دهد و معمولاً نیز از یک چکش به‌عنوان سلاح خودش استفاده می‌کند. وقتی جو وظیفه پیدا می‌کند تا دختر جوان یک سیاستمدار به نام نینا با بازی ایکاترینا سامسونوف را نجات بدهد، به درون توطئه خطرناکی کشیده می‌شود که زندگی عزیزانش را به خطر می‌اندازد.

این فیلم به زیبایی تدوین و کارگردانی شده و با وجود اینکه خشونت زیادی در آن نمایش داده می‌شود، فضایی رؤیایی و ظریف را ایجاد کرده است. این اثر سینمایی با وجود مضامین نگران کننده‌اش، تاریکی واقعی خودش را در درون تصویر حساس و واقع‌گرایانه‌اش از PTSD قرار داده است که هم جو و هم نینا از آن رنج می‌برند. از بازی خیره‌کننده واکین فینیکس تا تدوین خارق‌العاده و همچنین درون‌مایه خسته‌کننده این اثر سینمایی همگی آسیب روحی و فقدان را در بیننده بر می‌انگیزند و همین نیز این اثر سینمایی را به یک مدیتیشن تاریک و شگفت‌انگیز درباره زندگی از طریق درد بسیار زیاد تبدیل می‌کند.

۶. فیلم Manhunter – محصول سال ۱۹۸۶

فیلم «شکارچی انسان» بر اساس رمان Red Dragon نوشته توماس هریس ساخته شده و اثری مهیج و نئو نوآر به کارگردانی و نویسندگی مایکل مان است. این فیلم داستان یک تحلیلگر مجرمان به نام ویل گراهام با بازی ویلیام پترسن را دنبال می‌کند که از استعداد منحصربه‌فرد خودش برای ورود به ذهن قاتل‌های زنجیره‌ای استفاده می‌کند تا با نتایج به دست آمده به حل پرونده‌‌ای تازه از قاتلی به نام توث فیری با بازی تام نونان کمک کند. برایان کاکس نیز در این اثر سینمایی نقش مکملی برجسته را بازی می‌کند و نقش دکتر هانیبال لکتور را به تصویر می‌کشد، کسی که با وجود زندانی بودن، با توث فیری مکاتبه مخفیانه‌ای انجام می‌دهد.

فیلم «شکارچی انسان» اولین تصویرگری از شخصیت هانیبال لکتر در دنیای سینما به شمار می‌رود، آن هم سال‌ها قبل از اینکه فیلم ترسناک و روان‌شناختی بسیار تحسین شده The Silence of the Lambs به روی پرده سینماها بیاید. موضوع فیلم «شکارچی انسان» طبیعتاً فوق‌العاده تاریک است و تعداد کمی از فیلم‌های پلیسی به موضوع وحشتناکی همچون آدم‌خواری پرداختند. این در حالی است که کارگردانی شیک مایکل مان نیز این موضوع وحشتناک و تیره را برجسته‌تر کرده است. با وجود اینکه این اثر سینمایی یک فیلم ترسناک به شمار نمی‌رود اما حاوی سکانس‌هایی است که واقعاً ترسناک و بسیار پرتنش هستند و تجربه‌ای منحصربه‌فرد را در زیرژانر نئو نوآر ارائه می‌کنند.

۵. فیلم Nightcrawler – محصول سال ۲۰۱۴

فیلم «شبگرد» اثری نئو نوآر و مهیج به نویسندگی و کارگردانی دن گیلروی است و در آن، جیک جیلنهال، رنه روسو و ریز احمد نقش‌آفرینی می‌کنند. این اثر سینمایی داستان فیلم‌بردار مستقلی به نام لو بلوم با بازی جیک جیلنهال را دنبال می‌کند که از پیامدهای جنایات و تصادفات وحشتناک فیلم می‌گیرد تا آن‌ها را به ایستگاه‌های خبری بفروشد. او به‌عنوان فردی کاملاً غیراخلاقی نشان داده می‌شود که از سوژه‌های ویدئوهای خودش و افراد نزدیک به خود سوءاستفاده می‎‌کند و سرمایه مالی و اجتماعی خودش را بر جان و امنیت دیگران ترجیح می‌دهد.

این اثر سینمایی به مطالعه کاراکتری عمیقاً عصبی می‌پردازد که جیک جیلنهال توانسته به‌خوبی از پس آن بربیاید و یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های خودش را ارائه کند. همه چیز درباره شخصیت لو از ظاهر لاغر او گفته تا شیوه صحبت کردنش به گونه‌ای طراحی شده که از همان ابتدا مخاطبان را نسبت به او بدبین کند و اقدامات ظالمانه و فاسد او را نامناسب بداند. این اثر سینمایی با فیلم‌نامه کمدی تلخ خودش، نقش‌آفرینی عالی و همچنین مضامین از سرمایه‌داری سمی به یکی از بهترین فیلم‌های مهیج قرن بیست یکم تبدیل شده است.

۴. فیلم Taxi Driver – محصول سال ۱۹۷۶

فیلم «راننده تاکسی» به کارگردانی مارتین اسکورسیزی است و پال شریدر نیز فیلم‌نامه آن را قلم زده است. این اثر سینمایی فیلمی مهیج، نئو نوآر و روان‌شناختی است و داستان یک راننده تاکسی به نانم تراویس بیکل را دنبال می‌کند که شیفته ایده ترور یک سناتور با بازی لئونارد هریس و به دلیل علاقه‌اش به یکی از کارکنان ستاد انتخابی وی به نام بتسی با بازی سیبیل شپرد است. علاوه بر این، تراویس همچنین به دنبال نجات قربانی قاچاق انسان ۱۲ ساله‌ای به نام آیریس با بازی جودی فاستر از دست شخصیتی به نام اسپورت با بازی هاروی کایتل است.

فیلم «راننده تاکسی» یکی از تلخ‌ترین فیلم‌های دهه هفتاد میلادی به شمار می‌رود و که از طریق نگاه مردی که زیر فشار زندگی در شهر نیویورک شروع به ترک خوردن می‌کند، نگاهی از زیر شهر نیویورک را به نمایش در می‌آورد. این اثر سینمایی یک مطالعه کاراکتری درباره انزوا و تنهایی است و با نقش‌آفرینی خارق‌العاده رابرت دنیرو و کارگردانی شیک مارتین اسکورسیزی زنده شده است. علاوه بر این، این فیلم از طریق داستان فرعی آیریس به موضوعی بسیار تاریک و بحث‌برانگیز می‌پردازد.

۳. فیلم Blue Velvet – محصول سال ۱۹۸۶

فیلم «مخمل آبی» به نویسندگی و کارگردانی دیوید لینچ است و اثری مهیج، روان‌شناختی و نئو نوآر به شمار می‌رود که در آن، لورا درن، کایل مک‌لافلن، ایزابلا روزلینی و دنیس هاپر نقش‌آفرینی می‌کنند. این فیلم داستان دانشجوی کالجی به نام جفری بیومونت را دنبال می‌کند که به وطنش باز می‌گردد و پس از اینکه شیفته گوش بریده شده‌ای در داخل مزرعه می‌شود، خودش را درگیر یک توطئه جنایی خطرناک می‌یابد. او تحقیقات را به دست می‌گیرد و درگیر خواننده‌ای مشکل‌دار به نام دورتی والنس می‌شود و همین نیز او را به هدفی برای فردی خشن و غیرقابل پیش‌بینی به نام فرانک تبدیل می‌کند.

این اثر سینمایی یکی از بهترین فیلم‌های مهیج و روان‌شناختی دهه هشتاد میلادی به شمار می‌رود که کارگردانی ماهرانه و فضایی خارق‌العاده دارد. این اثر سینمایی به‌عنوان یکی از بهترین فیلم‌های دیوید لینچ شناخته می‌شود و بدون شک یکی از تاریک‌ترین آثار وی است. آنچه که جفری در این اثر سینمایی آشکار می‌کند، یکی از شوم‌ترین دنیاهای مجرمانه در ژانر نئو نوآر محسوب می‌شود.

۲. فیلم No Country For Old Men – محصول سال ۲۰۰۷

فیلم «جایی برای پیرمردها نیست» بر اساس رمانی به همین نام نوشته کورمک مک‌کارتی محصول سال ۲۰۰۵ میلادی ساخته شده و اثری مهیج، وسترن و نئو نوآر به نویسندگی و کارگردانی برادران کوئن است. این فیلم داستان مردی به نام لیولین ماس با بازی جاش برولین را دنبال می‌کند که یک کیف پر از پول پیدا می‌کند، آن هم در جایی که معامله مواد مخدر اشتباه پیش رفته است. حالا او توسط شکارچی جایزه‌بگیری خطرناک به نام آنتون چیگور با بازی خاویر باردم تعقیب می‌شود. این پرونده نیز در دست کلانتر اد تام بل با بازی تامی لی جونز قرار دارد که در تلاش برای پیدا کردن و دستگیری چیگور است و همین نیز باعث می‌شود تا زندگی این سه مرد به تعقیب و گریزی مداوم تبدیل شود.

فیلم «جایی برای پیرمردها نیست» یکی از بهترین فیلم‌های وسترن قرم بیست و یکم میلادی به شمار می‌رود که به‌خاطر جو فوق‌العاده تاریک و فضاسازی متفاوتش شهرت دارد. تاریکی این اثر سینمایی عمدتاً ناشی از سردی آزاردهنده آن نسبت به زندگی انسانی است، خشونت فیلم بسیار وحشیانه، بی‌امان و به طرز وحشتناکی بیهوده است و همین نیز سبب شده تا این اثر سینمایی تحسین بسیار زیادی از سوی منتقدان دریافت کند که شامل به دست آوردن جایزه بهترین فیلم، بهترین فیلم‌نامه اقتباسی و بهترین کارگردانی را در مراسم اسکار می‌شود.

۱. فیلم Oldboy – محصول سال ۲۰۰۳

فیلم «اولدبوی» اثری اکشن، مهیج و نئونوآر از سینمای کره جنوبی است که توسط پارک چان ووک کارگردانی شده و در آن، چوی مین سیک، یو جی تائه و کانگ هایه جونگ نقش‌آفرینی می‌کنند. این اثر سینمایی داستان او دائه سو را دنبال می‌کند، مردی که برای ۱۵ سال درون اتاق هتلی زندانی بوده است، آن هم بدون اینکه دلیلش را بداند و همین نیز باعث شده تا او پس از آزادی به دنبال تحقیق و انتقام گرفتن از مسبب آن باشد. این اثر سینمایی دارای سکانس‌های اکشن فوق‌العاده‌ای همچون سکانس راهرو است و بازیگران آن نیز توانستند نقش‌آفرینی‌های بسیار خوبی از خودشان ارائه بدهند. این اثر سینمایی یکی از تحسین‌شده‌ترین فیلم‌های کره جنوبی در قرن بیست و یکم است.

این اثر سینمایی با به تصویر کشیدن تلاش شخصیت اصلی برای انتقام رویکردی خشونت‌آمیز را در پیش می‌گیرد که باعث می‌شود تا کلیت فیلم‌های انتقام‌جویانه را زیرورو کند و وقتی او در نهایت حقیقت را درباره دلیل زندانی شدنش متوجه می‌شود، تمام زندگی‌اش متحول می‌شود. فیلم «اولدبوی» به‌خاطر پیچش داستانی خودش شهرت دارد، پیچشی که شخصیت اصلی و همچنین بینندگان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.

در این مطلب به معرفی بهترین و تاریک‌ترین فیلم‌های نئو نوآر دنیای سینما پرداختیم. نظر شما درباره این آثار چیست؟

منبع: collider