اول ونگر، بعد مویس و سپس فرگوسن/ ونگر و افشای دروغ بزرگ فرگی‌تایم در لیگ برتر!


کد خبر : 1985232 |
16 آذر 1402 ساعت 12:46 |
24.6K بازدید |

22
دیدگاه

اول ونگر، بعد مویس و سپس فرگوسن


بر خلاف تصور عمومی این سر الکس فرگوسن نیست که با یونایتد بیشترین بردها را در دقایق تلف شده بازی کسب کرده است. این افتخار به آرسن ونگر می‌رسد.

ونگر و افشای دروغ بزرگ فرگی‌تایم در لیگ برتر!

به گزارش “ورزش سه”، پیروزی در لحظه سرنوشت‌ساز همیشه به سر الکس فرگوسن، مربی تاریخ‌ساز سابق منچستریونایتد، نسبت داده می‌شود، اما اعداد و ارقام حقیقت تکان دهنده‌ای را در این مورد آشکار می‌کند.

1911526

فرگی تایم

اصطلاح “فرگی تایم”، به پیروزی در مسابقات فوتبال به لطف گل‌های زده شده در دقیقه 90 و بعد از وقت‌های تلف شده اشاره دارد.

این اصطلاح به فرگوسن، مربی افسانه‌ای منچستریونایتد (1986-2013) نسبت داده می‌شود، زیرا توانایی یونایتد برای پیروزی به لطف گل‌های دیرهنگام در دوران مربیگری فرگوسن بی‌نظیر بود.

فرگوسن همچنین به دلیل اشاره به ساعت خود به عنوان نوعی اهرم فشار روی داوران برای ترغیب آن‌ها به اضافه کردن زمان بیشتر در وقت‌های تلف شده نیز مشهور بود اما آیا یونایتد فرگوسن واقعا تیمی بود که بیشترین بردها را در زمان‌های تلف شده کسب می‌کرد؟

1963526

ونگر دروغ “فرگی تایم” را افشا می‌کند
در واقع فرگوسن مربی‌ای نبود که تیمش بیشترین برد در دقایق پایانی لیگ برتر با فرمت کنونی که از سال 1992 تا کنون جریان دارد را کسب کرده است.

طبق آمار اوپتا، آرسن ونگر فرانسوی، سرمربی سابق آرسنال، با 21 پیروزی در صدر قرار دارد و دیوید مویس اسکاتلندی، مربی سابق اورتون، منچستریونایتد و در حال حاضر وستهم  با 20 برد در وقت‌های تلف شده، در رده دوم قرار دارد. فرگوسن با 16 بازی مشترک با یورگن کلوپ آلمانی، سرمربی فعلی لیورپول، در رده سوم قرار دارند.

ژوزه مورینیو پرتغالی که پیش از این مربیگری چلسی، منچستریونایتد و تاتنهام را برعهده داشت، به لطف گل‌های دیرهنگام در 14 بازی پیروز شد.

1884431

مائوریسیو پوچتینو آرژانتینی، سرمربی سابق ساوتهمپتون و تاتنهام و حال حاضر چلسی، 10 پیروزی به دست آورد که برابر با رافائل بنیتس اسپانیایی (لیورپول، چلسی، نیوکاسل و اورتون) است. روبرتو مارتینز دیگر مربی اسپانیایی (سوانسی سیتی، ویگان و اورتون) و روی هاجسون نیز 10 برد در وقت‌های تلف شده دارند.

source