یک نیمه ستاره، یک نیمه در کمین/ عمری پشت درهای ستاره شدن ترمز کرد

به گزارش ورزش سه، در شرایطی که محمد عمری به خاطر مصدومیت پیش از بازی با النصر در دیدار با الدحیل از نیمه دوم وارد میدان شد و نمایش چشمگیری هم ارائه کرد همه پرسپولیسی‌ها منتظر بودند تا بلکه او با حضور در ترکیب اصلی بازی با هوادار گرهی از مشکلات تیمش در فاز تهاجمی باز کند.

اتفاقا عمری روز بازی با هوادار بسیار سرحال بود و با تکیه به قدرت بدنی بالا و جسارت فوق العاده‌اش بلای جان مدافعان قلدر هوادار شد که غالبا یک سر و گردن از او بلند قامت‌تر بودند.

وینگر جوان پرسپولیس که دوباره در نقش مهاجم کاذب و آزاد بازی می‌کرد در نیمه نخست مثل گلوله آتش بود و هر کار خواست با دفاع حریف کرد. او بارها با عبور از بین مدافعان حریف و توپگیری و فرار به سمت دروازه هوادار خط دفاع این تیم را تحت فشار قرار داد اما مثل همیشه در ضربه آخر ضعیف بود.

عمری در نیمه دوم مثل پرسپولیس افت کرد و کمتر صاحب توپ شد اما در ضدحمله‌ها یکی از عناصر مهم تیمش برای رسیدن به گل دوم بود و تهدیدی دائمی برای خط دفاعی حریف به حساب می‌آمد. او با گلزنی در دقایق آخر می‌توانست نمایش خوب خود را تکمیل و تیمش را به برد بهتری برساند اما ناکام بود.

در وقت‌های تلف شده بهترین موقعیت گلزنی پرسپولیس برای رسیدن به گل دوم و تمام کننده مسابقه پیش آمد و با یک ضدحمله سریع و پاس به جلوی دانیال اسماعیلی فر، عمری بود و یک دروازه خالی اما ضربه نهایی شیرجه‌ای او با وجود تلاش زیاد این بازیکن راهی به چارچوب نیافت تا او روی زمین دراز بکشد و حسرت ستاره شدن در این بازی را بخورد.

با این وجود عمری را قطعا می‌توان یکی از سه بازیکن برتر پرسپولیس در فاز تهاجمی طی این بازی نامید و با این شرایط یحیی برای دربی هم حساب ویژه‌ای روی او باز خواهد کرد.