احساس سوزش پاها بعد از دویدن؛ علت و پیشگیری

آلرژی‌های کفش

شاید شما حتی آلرژی کفش داشته باشید که در آن پای شما به مواد، چسب‌ها، رنگ‌ها یا چرم‌های استفاده شده مواد شیمیایی در کفشتان حساسیت دارد. علاوه بر سوزش، یک آلرژی کفش ممکن است همچنین باعث خارش و ورم پا نیز شود. توجه کنید که آیا علائم شما فقط وقتی اتفاق می‌افتند که یک جفت کفش‌های خاصی را بپوشید یا نه. شما همچنین می‌توانید انواع مختلفی از برندهای تولیدکننده کفش را امتحان کنید. مواد شیمیایی استفاده شده در تولید کفش‌ها برای چرم در مقایسه با پارچه متفاوت بوده و برای هر برند و تولیدکننده‌ای متفاوت است.

جوراب‌های گرم

پارچه‌ای که نزدیک پایتان است و می‌تواند به پای داغ کمک کند، جوراب است. این مشکل را می‌توانید با مراحل زیر برطرف کنید:

• از پوشیدن کتان پرهیز کنید. کتان یک فیبر طبیعی است اما برای جوراب‌های دویدن و پیاده‌روی خوب نیست چون عرق را در خود نگه داشته و پا را مرطوب نگه می‌دارد. از جوراب‌های کول-مکس و دیگر مواد مصنوعی که تعریق را از پا دور کرده و آنها را خنک نگه می‌دارند استفاده کنید.
• پشم مناسب را انتخاب کنید. جوراب‌های پشم می‌تواند باعث خارش و احساس سوزش برای بیشتر افراد شود. اگر عاشق پشم گوسفند هستید، جوراب‌های ورزشی که از پشم بدون خارش ساخته شده‌اند را انتخاب کنید تا ببینید آیا به مشکل شما کمک می‌کنند یا خیر. بعضی از افراد به آن مدل‌ها نیز حساسیت دارند.
• ذهن آگاه باشید. شما می‌توانید به مواد دیگر و رنگ‌های دیگر جوراب‌ها نیز حساسیت داشته باشید، بنابراین توجه کنید که وقتی علائم سوزش پا و داغ بودن آنها را دارید، چه جوراب‌هایی را پوشیده‌اید. شما همچنین می‌توانید به محصولات استفاده شده لباس‌شویی نیز حساس باشید و شاید حتی تصمیم به تغییر یک نوع دیگر بگرید.

شرایط پزشکی که باعث احساس سوزش پا می‌شود

علاوه بر جوراب‌ها و کفش‌ها، چندین شرایط پزشکی وجود دارند که باعث ایجاد این علائم می‌شوند.

پای ورزشکاران

پای ورزشکاران یک عفونت قارچی است و یکی از رایج‌ترین مشکلات دونده‌ها است. شما شاید یک احساس سوزشی در ناحیه تحت تأثیر قرار گرفته داشته باشید که معمولاً با خارش، قرمز، پوسته‌پوسته شدن و ترک‌خوردگی همراه است. مراقبت خوب پا کلید مبارزه با پای ورزشکاران است. راه کارهای زیر را برای این مورد انجام دهید:

• کفش‌هایتان را به شکل متناوبی (چرخشی) استفاده کنید. قارچ‌ها عاشق رشد در مکان‌های مرطوب هستند، بنابراین تغییر مکرر کفش‌ها به آنها اجازه می‌دهد تا بین پوشیدن آنها خشک شوند.
• پاک و تمیز بمانید. بعد از دویدن و پیاده‌روی، پاهای خود را بشویید و خشک کنید.
• داروهای بدون نسخه و راه‌حل‌های خانگی را امتحان کنید. انواع پودرها و داروها برای درمان پای ورزشکاران وجود دارد.

نوروپاتی محیطی

اگر به شکل مکرری احساس سوزش پا حتی بدون ورزش‌کردن هم می‌کنید، ممکن است به دلیل یک نوعی از آسیب عصبی شناخته شده به اسم نوروپاتی محیطی باشد. سوزش یکی از علائمی نوروپاتی محیطی است اما همچنین می‌تواند به عنوان حس سوزن‌سوزن شدگی، بی‌حسی، غلغلک و مورمورشدگی نیز باشد. راه‌حل‌های زیر را برای این مورد امتحان کنید:

• به پزشک مراجعه کنید تا یک چکاپ از شما بگیرد. دیابت‌ها یکی از رایج‌ترین دلایل نوروپاتی محیطی هستند. اگر احساس سوزش پا را تجربه می‌کنید و مدتی است که چکاپ پزشکی انجام نداده‌اید، زمان قرار ملاقات با پزشک و مشورت با او رسیده است. دیابت‌ها می‌توانند در هر سنی اتفاق بیفتند و رسیدگی فوری به آنها ارزشش را دارد. اگر ورزش‌کردن در حین داشتن دیابت برایتان اهمیت دارد، شما باید یاد بگیرید چگونه از پاهای خود محافظت کنید.
• شرایط دیگر می‌تواند به تولید نوروپاتی محیطی منجر شود شامل ایدز، اعتیاد به الکل، کمبود ویتامین بی-12 (کم‌خونی بدخیم)، مسمویت با فلزات سنگین و اختلالات گردش خونی باشد. این موارد نادرتر هستند اما ارزش یک چکاپ را دارند.
• حرکت کنید و ماساژ بدهید. ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی برای نورپاتی محیطی خوب هستند چون به بهبود جریان خون برای پاها کمک می‌کنند. ماساژدادن پا نیز به افزایش جریان خون کمک می‌کند.

دیگر دلایل سوزش پا

کفش‌ها و جوراب‌های نامناسب، نوروپاتی محیطی و پای ورزشکاران (در بالا توضیح داده شده است) رایج‌ترین دلایل سوزش پا در حین دویدن و پیاده‌روی هستند، اما با این حال این علائم می‌تواند از سایر بیماری‌ها و شرایط زیر نیز باشد:

• به دام افتادگی عصب: تغییرات دژنراتیو در ستون فقرات یا یک مصدومیت کمر می‌تواند باعث آسیب به اعصاب شود که این می‌تواند باعث درد، مورمور شدگی و بی‌حسی در پاهایتان شود.
• مورتون نوروما: درد و سوزش در پایه پنجه‌ها ممکن است باعث مورتون نوروما شود که با ضخیم‌شدگی بافت عصبی ایجاد می‌شود.
• سندروم تونل تارسال: فشرده‌شدن عصب تیبیال خلفی (تیبیال خلفی یا عضله درشت‌نئی پسین که به سطح پشتی استخوان‌های درشت‌نی و نازک‌نی چسبیده و به اینورژن و پلانتار فلکشن پا کمک می‌کند) در پایین پا می‌تواند باعث مورمور شدگی و سوزش در پا شود.
• بیماری خودایمنی: بیماری‌هایی مانند مولتیپل اسکلروزیس (بیماری ام اس) یا لوپوس نیز می‌توانند باعث سوزش پا شوند.

کمبودهای مواد مغذی و یک اختلال نادر که اریترومالژی نامیده می‌شود نیز می‌توانند باعث این علائم مشابه شوند. اگر احساس سوزش پا بعد از درمان خانگی همچنان برقرار بود، خیلی مهم است که به پزشک مراجعه کنید تا مطابق با شرایط‌تان عمل کند.

خود-مراقبتی برای سوزش پا

تغییرات کم یا اضافی در روتین روزانه و عادت‌ها می‌تواند کمک‌کننده این شرایط باشد. موارد مانند زیر:

• خیساندن پاها در آب خنک. از یخ استفاده نکنید چون می‌تواند به پوست آسیب برساند.
• تغییراتی را در کفش‌ها، جوراب‌ها و کفی‌ها برای دیدن اینکه آیا آنها به مشکل کمک می‌کنند اعمال کنید.
• جوراب‌ها و کفش بعد از ورزش را فوراً تغییر دهید، اجازه دهید کفش‌هایتان در معرض هوا خشک شوند و در کیف باشگاه نمانند. این به کاهش خطر رشد و ایجاد قارچ پای ورزشکاران کمک می‌کند.
• کفش‌ها و جوراب‌هایتان را بین جلسات تمرینی و در طول روز تعویض کنید.
• کفش‌های پوسیده نپوشید. کفش‌های دونده‌ها باید بعد از 480 تا 80 کیلومتر (یا وقتی علائم پوسیدگی و کاهش عملکرد در آنها ظاهر شد) تعویض شوند.
• پا را از تاول‌ها در حین دویدن یا پیاده‌روی با استفاده از جوراب‌های مناسب، پودر پا، روغن‌کاری و پوشاندن نقاطی که اصطکاک اتفاق می‌افتد محافظت کنید.
• پا را بعد از ورزش بلند کنید.
• پا را در نمک اپسوم برای رهاسازی درد، التهاب و کمک به خشک‌شدن تاول‌ها بخیسانید.
• بیش تمرینی نیز ممکن است به بدتر شدن علائم منجر شود. سعی کنید به شکل تدریجی مسافت پیاده‌روی یا دویدن را همان‌طور که علائمتان را زیر نظر گرفته‌اید افزایش دهید.

به پزشکتان برای معاینه مراجعه کنید و مشکل سوزش پا را با وی و هر چیزی بی‌حس‌کننده‌ای را در دست‌ها یا دیگر نواحی از بدن در میان بگذارید.

اگر با داغ بودن پاها طی تمرینات مشکل دارید، شاید بتوانید با تغییراتی در کفش‌ها و جوراب‌هایتان مشکل را حل کنید. گرمای پاها به شکل طبیعی در حین تمرین بالا می‌رود و ورم می‌کند و شما نیاز به ترکیب مناسبی دارید تا در رفع گرمای اضافی به آنها کمک کنید.

اگر علائمتان ادامه یافت و به ورزش مرتبط نبود پزشکتان را ببینید. همچنین هر نشانه از زخم عفونی نیاز به درمان دارد به‌ویژه اگر دیابت داشته باشید. هرچقدر زودتر یک قرار ملاقات با پزشکتان بگذارید، رهایی زودتر و نگرانی کمتری را درباره این مشکل تجربه خواهید کرد.

تهیه و ترجمه: elmevarzesh.com