لیست داروهای استروئیدی بدنسازی؛ راهنمای جامع

داروهای استروئیدی دسته ای از هورمون‌های آنابولیک هستند که در بدنسازی برای افزایش توده عضلانی، چربی سوزی، افزایش قدرت و سایر اهداف توسط بدنسازان حرفه ای مصرف می‌شوند. در این نوشته می‌خواهیم لیست استروئیدهای بدنسازی را به صورت کامل و به همراه توضیحات کاربردی به شما عزیزان توضیح دهیم.

استروئیدها در انواع مختلفی تولید شده اند و در دسترس هستند. اگر بخواهیم استروئیدهای آنابولیک که در بدنسازی کاربرد دارند را به طور کلی به دو بخش تقسیم کنیم، شامل استروئیدهای تزریقی و خوراکی خواهند بود.

ما در این مقاله می خواهیم لیست داروهای استروئیدی بدنسازی را در دو دسته خوراکی و تزریقی به طور کامل و جامع به شما عزیزان ارائه دهیم. همچنین توضیحات خلاصه و کاربردی در مورد هر استروئید نیز گفته می‌شود. پس با فیتنسیا همراه باشید.

استروئید بدنسازی چیست؟

استروئیدهای بدنسازی، گروهی از ترکیبات شیمیایی هستند که به طور گسترده در صنعت بدنسازی برای افزایش عضلات، بهبود عملکرد ورزشی، و کاهش چربی بدن استفاده می‌شوند. این استروئیدها معمولاً تستوسترون و مشتقات آن را شامل می‌شوند که به طور طبیعی در بدن تولید می‌شوند.

استروئیدهای بدنسازی موجب افزایش سنتز پروتئین و رشد عضلات می‌شوند. همچنین، آنها باعث افزایش توده و قدرت عضلات می‌شوند و ممکن است باعث افزایش قدرت و استقامت ورزشکاران شوند. این داروها همچنین می‌توانند باعث افزایش تولید انرژی، کاهش زمان بازیابی بعد از تمرینات سنگین، و افزایش میزان تحمل ورزشی شوند.

استروئیدهای بدنسازی می‌توانند به صورت داروهای خوراکی یا تزریقی مصرف شوند. داروهای خوراکی معمولاً به صورت قرص یا کپسول مصرف می‌شوند و توسط دهان جذب می‌شوند، در حالی که داروهای تزریقی معمولاً به صورت تزریق مستقیم به عضلات وارد بدن می‌شوند.

استفاده از استروئیدهای بدنسازی نیازمند آگاهی کامل از موارد استفاده، دوزها، و اثرات جانبی آنها است. استفاده بیش از حد می‌تواند به اثرات جانبی جدی مانند آسیب به کبد، مشکلات قلبی، و تغییرات در سطح هورمون‌های جسمی منجر شود. بنابراین، استفاده از استروئیدهای بدنسازی باید تحت نظر تخصصی انجام شود تا عوارض جانبی آن به حداقل برسد و استفاده مسئولانه انجام شود.

لیست استروئیدهای تزریقی که در بدنسازی کاربرد دارند

استروئیدهای تزریقی یکی از ابزارهای بسیاری از بدنسازان و ورزشکاران حرفه‌ای هستند. این دسته از داروها معمولاً شامل ترکیبات مختلفی هستند که به صورت تزریقی به بدن وارد می‌شوند و بهبود عملکرد ورزشی، افزایش حجم عضلات، و کاهش چربی بدن کمک می‌کنند.

استروئیدهای تزریقی برای بدنسازی این موارد هستند:

لیست استروئیدهای خوراکی برای بدنسازی

حالا بیایید به سراغ استروئیدهایی برویم که روش مصرف ساده تری دارند. یعنی به صورت قرص و خوراکی در بدنسازی استفاده می‌شوند.

لیست محبوب ترین استروئیدهای خوراکی و قرصی در بدنسازی شامل این موارد است:

معرفی استروئیدهای تزریقی بدنسازی + توضیحات کاربردی

در این بخش از مقاله، نگاهی دقیق تر به هر کدام از استروئیدهای تزریقی معرفی شده خواهیم داشت.

تستوسترون

تستوسترون یکی از هورمون‌های جنسی غالب مردانه است که به طور طبیعی در بدن مردان ترشح می‌شود. این هورمون برای انجام صحیح بسیاری از عملکردهای بدن مردان به ویژه عملکرد جنسی و باروری، رشد و توسعه عضلات، ایجاد صفات مردانه و … ضروری است. البته لازم به ذکر است که هورمون تستوسترون در بدن زنان نیز به مقدار کمی وجود دارد و برای جنبه‌های مختلف سلامت آن‌ها لازم است.

تستوسترون در بدنسازی با استرهای مختلفی مصرف می‌شود. مثل سایپیونات، پروپیونات، انانتات، میکس (سوستانون). تفاوت استرها باعث تغییر زمان آزاد شدن دارو در بدن و سرعت اثرگذاری آن می‌شود. به عنوان مثال تستوسترون پروپیونات نسبت به انانتات سریع تر جذب شده و اثرگذاری سریع تری نیز دارد. توصیه میکنم مقاله تفاوت تستوسترون پروپیونات و انانتات را مطالعه کنید.

ترنبولون

ترنبولون را می‌توان پادشاه هورمون های استروئیدی دانست. ورزشکاران رشته بدنسازی از دوره ترنبولون برای افزایش شدید حجم عضلات استفاده می‌کنند. البته این استروئید را می‌توان در دوره استروئید چربی سوزی نیز به کار برد. ترنبولون با استرهای مختلف مثل ترنبولون انانتات، استات و میکس در دسترس است.

شاید دوست داشته باشید در مورد روش مصرف ترنبولون در بدنسازی مطالعه کنید.

وینسترول

وینسترول یک استروئید مشهور و نام تجاری استروئید آنابولیک/آندروژنیک استانازول است. این هورمون از DHT (دی هیدرو تستوسترون) است؛ از این رو شباهت‌های زیادی با تستوسترون دارد.

باید بدانید که وینسترول در مقایسه با تستوسترون،‌ خواص آندروژنیک بیشتری دارد؛ زیرا نسبت به تستوسترون ٪۱۰ بیشتر به DHT تبدیل می‌شود.

وینسترول دپوت (Depot) همان شکل تزریقی این هورمون استروئیدی چربی سوز است. اگرچه اکثر بدنسازان و ورزشکاران ترجیح می‌دهند شکل خوراکی آن را مصرف کنند،‌ اما فرم تزریقی نیز مزایای ویژه خود را دارد.

ناندرولون

ناندرولون (دکا دورابولین) یک نسخه مصنوعی (ساخته شده در آزمایشگاه) از هورمون تستوسترون است. همچنین به نام‌های ناندرولون دکانوات و ۱۹ نورتستوسترون نیز شناخته می‌شود. ناندرولون نوعی استروئید آنابولیک-آندروژنیک است. در پزشکی ناندرولون برای درمان برخی از اشکال کم خونی تجویز می‌شود. همچنین ممکن است برای افرادی که به دلیل بیماری دچار ضعف شدید عضلات شده‌اند، تجویز شود.

مانند بسیاری دیگر از استروئیدهای آنابولیک، ناندرولون معمولاً مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد. برخی از بدنسازان از آمپول ناندرولون دکانوات برای افزایش حجم یا افزایش توده عضلانی استفاده می‌کنند. برخی از ورزشکاران از ناندرولون برای تقویت عملکرد خود استفاده می‌کنند. اما انجام این کار به صورت خودسرانه خطرناک است.

مسترون

دروستانولون پروپیونات که با نام مسترون شناخته می‌شود، یک ترکیب استروئیدی محبوب برای کات و خشک کردن عضلات است. از این رو بدنسازانی که قصد شرکت در مسابقات را دارند، برای رسیدن به حداکثر کات عضلانی و کمترین درصد چربی بدن، تمایل زیادی به مصرف مسترون دارند.

این استروئید حتی برای بدنسازانی که در حال حاضر بدن خشک و کات شده دارند نیز موثر است و بدنشان را خشک‌تر می‌کند.

مسترون به طور خاص به شما کمک می‌کند که چربی‌های سرسخت که به کمک سایر ترکیبات استروئیدی نیز از بین نرفته‌اند، را بسوزانید و بدون احتباس آب، به ظاهری خشک‌تر و عضلانی‌تر دست پیدا کنید. از این نظر می‌توانیم آن را مشابه با وینسترول بدانیم.

بولدنون

بولدنون یک هورمون استروئیدی روغنی می‌باشد که دارای استرهای آنابولیک منحصر به فردی است. این هورمون یک استروئید آندروژنیکی-آنابولیکی و نوعی از تستوسترون مصنوعی است. طولانی بودن استرها باعث طولانی شدن نیمه عمر دارو می‌شود. این یعنی اثرات حاصل از هر تزریق،‌ برای مدت زمان زیادی در بدن باقی خواهد ماند. پس احتیاجی به تزریق‌های پی در پی با فاصله زمانی کم نیست.

بخش اصلی بولدنون یعنی تستوسترون، باعث ایجاد قدرت بدنی و رشد عضلات بدون چربی به طرز چشمگیر خواهد شد.

اگر بخواهیم به سوال بولدنون چیست از نظر شیمیایی پاسخ دهیم، باید بگوییم که شباهت زیادی به دیانابول دارد. تنها تفاوت آن‌ها این است که دیانابول یک استروئید خوراکی آلکیله شده در شاخه ۱۷ آلفا است. پس اثرات سمی روی کبد دارد. همچنین نیمه عمر دیانابول تنها ۸ ساعت است. در مورد استروئیدهای مضر برای کبد بیشتر بخوانید.

اما بولدنون، فاقد شاخه ۱۷ آلفا است؛ در نتیجه تأثیر چندانی روی کبد ندارد. این استروئید به صورت یک ترکیب روغنی تولید می‌شود. دارای نیمه عمر طولانی ۱۴ روز است. (منبع ۱)

پریموبولان

پریموبولان یک استروئید است که هم به صورت خوراکی و هم به شکل تزریقی عرضه می‌شود و این تزریق در بین ورزشکاران عملکردی محبوب‌تر است. گفته شده است که پریموبولان یک استروئید مورد علاقه آرنولد شوارتزنگر بود که در دوران اوج خود استفاده می کرد و این احتمالاً یکی از دلایل محبوبیت آن در بین بدنسازان امروزی است.

ساختار شیمیایی پریموبولان
ساختار پریموبولان انانتات

یافتن پریموبولان با کیفیت بالا و اصل می‌تواند چالش بزرگی باشد؛ زیرا تقلبی‌ها رایج هستند، به ویژه در شکل خوراکی. می‌توانید آن را از طریق این لینک از یک تامین کننده قابل اعتماد تهیه کنید.

معرفی و بررسی استروئیدهای خوراکی در بدنسازی

حالا نوبت به بررسی استروئیدهای خوراکی رایج در بدنسازی می‌رسد. در ادامه این استروئیدهای قرصی را به طور خلاصه و کاربردی معرفی می‌کنیم.

وینسترول (استانازول)

برخلاف این که وینسترول خوراکی اثرات سمی روی کبد دارد، همچنان به دلیل مصرف آسان، انتخاب اول اکثر ورزشکاران رشته بدنسازی است.

دوز موثر اکثر نمونه‌های موجود در بازار ۱۰ میلی‌گرم و ۵۰ میلی‌گرم است. مصرف ۵۰-۱۰ میلی‌گرم استانوزولول در روز برای اکثر ورزشکاران در هر سطحی مناسب است و نتایج چشمگیری خواهد داشت. اما ورزشکارانی که می‌خواهند حداکثر دوز ممکن را مصرف کنند، می‌توانند تا ۱۰۰ میلی‌گرم در روز نیز پیش بروند. اما این مقدار به هیچ وجه توصیه نمی‌شود زیرا می‌تواند اثرات جانبی شدیدی داشته باشد.

اکساندرولون

این استروئید قرصی که با نام اکساندرولون و همچنین آناوار شناخته می‌شود، فرم مصنوعی تستوسترون است. اما طوری مهندسی شده است که نسبت آنابولیک بالاتر به آندروژن کمتری را ارائه دهد. این یعنی چه؟ به خواندن مقاله ادامه دهید تا متوجه شوید!

آنابولیک به رشد بافت عضلانی اشاره دارد در حالی که آندروژنیک برای سنجش میزان ریسک عوارض جانبی است. به عبارت دیگر، اکساندرولون بسیار محبوب شده است. چون گفته می‌شود با نگرانی کمتری در مورد فشار و استرس به اندام‌های بدن شما، عضلات بیشتری را تقویت می‌کند.

آیا واقعا همینطور است؟ در حقیقت، اکساندرولون ممکن است نتایج عالی داشته باشد، اما همچنان باید در مورد عوارض جانبی احتمالی آن آگاه باشید.

پروویرون

پروویرون یا همان مسترولون یکی از قدیمی‌ترین استروئیدهای آنابولیک آندروژنی است که در حال حاضر نیز توسط بدنسازان به کار برده می‌شود.

ساختار شیمیایی پروویرون (مسترولون)
ساختار شیمیایی پروویرون (مسترولون)

این دارو اولین بار توسط شرکتی به نام Schering در سال ۱۹۳۴ میلادی تولید شد. اگر کمی دقیق‌تر به آن دقت کنید، بسیار عجیب است. در واقع پروویرون قبل از جنگ جهانی دوم وجود داشته است!

در طول سالیان گذشته با نام‌های متعدد و مختلفی در بازار عرضه می‌شده است. با این وجود، پروویرون همچنان به عنوان یک استروئید محبوب باقی مانده است.

اگرچه این استروئید منحصر به فرد است، اما شباهت‌هایی به مسترون، وینسترول و آناوار دارد.

هالوتستین

هالوتستین (یا همان فلوکسی مسترون) یک استروئید آنابولیک خوراکی مشتق از تستوسترون با قدرت آنابولیک بسیار قوی است. اما با این وجود، در مقایسه با سایر استروئیدها، در میان بدنسازان محبوبیت زیادی ندارد؛ زیرا برای اهداف بدنسازها (توسعه توده عضلانی) خیلی موثر نیست. در واقع هالوتستین هیچ کمکی به افزایش حجم و وزن نمی‌کند.

مطمئنا هالوتستین هنوز هم مزایای بسیار خوبی دارد که بسته به اهداف شخصی برای برخی از بدنسازان و ورزشکاران مناسب است. این استروئید فعالیت آروماتاز ندارد (یعنی به استروژن تبدیل نمی‌شود) از این رو برای اهداف کات و چربی‌سوزی مناسب به شمار می‌رود. زیرا باعث احتباس آب و ژنیکوماستی نخواهد شد.

دیانابول

دیانابول یکی از مشتقات تستوسترون است و با نام متاندروستنولون (متان) نیز شناخته می‌شود.

این دارو در اواخر ده ۱۹۵۰ میلادی، با هدف افزایش عملکرد ورزشکاران آمریکایی ساخته شد. به سرعت توسط بدنسازان مورد استفاده قرار گرفت. اما تولید و فروش قانونی آن در ایالات متحده در دهه ۱۹۸۰ میلادی ممنوع شد. اکنون در کشورهای دیگر تولید و عرضه می‌شود.

این استروئید در مقایسه با تستوسترون خواص آندروژنیک کمتری دارد؛ زیرا تغییرات جزئی در ساختار شیمیایی آن اعمال شده است. اما اثرات آنابولیک آن همچنان بالاست.

اکسی متولون

آنادرول (اکسی متولون) یکی از قدیمی‌ترین استروئیدهای آنابولیک است که هنوز هم وجود دارد و مانند همیشه محبوب مانده است.

اکسی متولون اولین بار در اواخر دهه ۱۹۵۰ میلادی در پزشکی مورد استفاده قرار گرفت. امروزه در برخی کشورها هنوز هم برای درمان بیماری‌های پزشکی مثل کم خونی و پوکی استخوان و برخی بیماری‌های تحلیل عضلانی تجویز می‌شود.

تا همین اواخر، آنادرول حتی در ایالات متحده آمریکا هم برای درمان برخی بیماری‌ها تجویز می‌شود. اما در حال حاضر در این کشور دیگر مصرف نمی‌شود. اما هنوز هم تاییدیه FDA را دارد.

آنادرول هنوز در تعدادی از کشورهای دیگر تجویز می شود. اما با وجود بسیاری از داروها و درمان‌های دیگر برای کم خونی و پوکی استخوان (که بیشتر آنها نسبت به آنادرول خطر عوارض جانبی کمتری دارند)، پزشکان به دلیل خاصی برای تجویز آنادرول برای این منظور نیاز دارند. این امر آنادرول را به یک داروی تجویزی دشوار تبدیل می‌کند.

تورینابول

تورینابول یک استروئید خوراکی است که از نظر ساختار شیمایی شباهت زیادی به دیانابول دارد. توصیه میکنم مقایسه تورینابول و دیانابول را از دست ندهید.

تورینابول از تستوسترون مشتق شده است. اما برخی تغییرات در ساختار آن، باعث شده است که فعالیت آندروژنی کمتری داشته باشد. اما همچنان اثرات آنابولیک قوی دارد. البته نباید آن را با استروئیدهای قدرتمند افزایش حجم مثل ترنبولون مقایسه کنید.

جمع بندی

در این مقاله لیستی کامل و دقیق از انواع استروئیدهای بدنسازی را به شما عزیزان ارائه کردیم. استروئیدهای بدنسازی به دو دسته تزریقی و خوراکی تقسیم می‌شوند.

از جمله محبوب ترین استروئیدهای تزریقی بدنسازی می‌توان به تستوسترون، ناندرولون، ترنبولون، وینسترول تزریقی و بولدنون اشاره کرد.

همچنین استروئیدهای خوراکی بدنسازی شامل مواردی مثل دیانابول، وینسترول قرصی، هالوتستین، تورینابول و … هستند.

source