آیا وارد کردن مکمل ورزشی جرم است؟

با توجه به الزامات قانونی مندرج در ماده ۱۳ قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز مصوب ۱۳۹۲ و همچنین مواد ۱۸، ۲۲، و ۲۷ همین قانون، حمل پودر بدن سازی که به صورت غیرقانونی وارد کشور شده، طبق تبصره اول ماده ۲۷ مشمول تعیین مجازات می گردد که در بند «الف» مشخص شده است.

همچنین باید اشاره کرد که بر اساس ماده ۷۷ همان قانون، تبصره اول ماده ۳ قانون افزودن تبصره به ماده واحده اصلاحی ماده ۳ قانون مربوط به امور پزشکی و دارویی مصوب ۱۰/۱۲/۱۳۷۹، که مرتبط با صادرات، واردات، خرید و فروش محصولات (از جمله مکمل ها) است، منسوخ شده است.

توزیع مکمل در باشگاه آیا جرم است؟

به گزارش بخش حقوقی سایت آریا دادیار مربیان باشگاه های بدنسازی اجازه توزیع مکمل های ورزشی را ندارند و هیچ توجیه قانونی برای فروش این مواد غیرمجاز وجود ندارد.

این موضوع در حالی است که سازمان غذا و دارو بارها در مورد استفاده از مکمل های تولید شده توسط افراد یا فروشگاه های غیر مجاز هشدار داده است، چرا که مصرف آن ها می تواند عوارض خطرناک و جبران ناپذیری به دنبال داشته باشد که بسیاری از ورزشکاران تاکنون متحمل آن شده اند.

در نتیجه، مربیان هیچ حقی برای توزیع این مکمل ها ندارند.

فروش مکمل توسط داروخانه به چه صورت است؟

بیشتر این فرآورده ها خارج از داروخانه ها به فروش می رسند و به شکل قاچاق و تقلبی، وارد کشور شده اند. در نتیجه، مکمل های ورزشی که در باشگاه ها عرضه می شوند، به طور قانونی و اصولی وارد کشور نشده اند و شرکت های توزیع کننده مسئولیتی در قبال آن ها نمی پذیرند.

این شرکت ها تنها مجوز توزیع مکمل ها به داروخانه ها را دارند و توصیه می شود که این محصولات حتماً از داروخانه ها و تحت نظر و تجویز پزشک مصرف شوند.

منظور از قاچاق کالا چیست؟

در برخی منابع حقوقی، انتقال یک کالا از شهری به شهر دیگر درون یک کشور به عنوان قاچاق داخلی تلقی می شود، در حالی که انتقال مخفیانه کالا بین کشورها بدون اجازه مراجع قانونی، قاچاق خارجی نامیده می شود.

اما در قانون تجارت، تعریف قاچاق کالا با توجه به نقش متصدی حمل و نقل متفاوت است. بر این اساس، متصدی حمل و نقل قراردادی با مالک کالا منعقد می کند که هدف آن انتقال کالا به مقصد با سلامت کامل است.

بنابراین، اگر فردی کالایی ممنوعه را که اجازه ورود یا صادرات آن وجود ندارد، وارد یا صادر کند، این عمل به عنوان قاچاق محسوب می شود و به آن شخص لقب قاچاقچی داده می شود.

قانون قاچاق کالا و ارز

بر اساس ماده 1 قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز، قاچاق تنها زمانی اتفاق می افتد که جابه جایی یا انتقال کالایی ممنوع بوده یا خلاف محدودیت های قانونی باشد. به عنوان مثال، حتی اگر ورود یا صادر کردن کالایی به کشور ممنوع نباشد، اما اگر فرد واردکننده یا صادرکننده عوارض گمرکی را پرداخت نکند، بر اساس همین ماده، رفتار وی قاچاق محسوب شده و مشمول مجازات خواهد شد.

این بدین معناست که اشخاص برای انجام واردات یا صادرات کالاهای مجاز نیز باید تمام تشریفات قانونی مربوط به این فرآیندها را به دقت رعایت کنند. در صورت عدم انجام این تشریفات، فعالیت های آن ها به عنوان قاچاق تلقی می شود و بسته به نوع و میزان کالا، مجازات هایی برای آن ها در نظر گرفته می شود.

همچنین، تعریف کالا شامل هر وسیله ای می شود که در عرف از ارزش اقتصادی برخوردار باشد و مردم حاضر به پرداخت پول برای آن باشند. در نقطه مقابل، کالاهای ممنوعه وجود دارند، اما این به معنای آن نیست که هر انتقالی قاچاق است. انتقال کالاهای مجاز در چارچوب قوانین موجود مجاز محسوب می شود و تنها زمانی به عنوان قاچاق در نظر گرفته می شود که خلاف مقررات صورت پذیرد.

قاچاق دارای اقسام مختلفی است و نمی توان به طور کلی برای تمام موارد آن قوانین واحدی تعیین کرد. به همین دلیل، در مواردی که افرادی به قاچاق، حمل، و نگهداری کالای قاچاق دست می زنند، نه تنها جرایم نقدی بر آنها اعمال می شود بلکه کالاهای قاچاقی آنها نیز ضبط خواهد شد.

اگر کالای قاچاق به هر دلیلی موجود نباشد، معادل ارزش آن کالا باید پرداخت شود، مگر اینکه نابودی کالای قاچاق به طور غیر ارادی رخ داده باشد و مرتکب در این اتفاق نقشی نداشته باشد.

در چنین شرایطی، علاوه بر ضبط کالای قاچاق، لوازم مربوط به تولید آن و همچنین مبالغ به دست آمده از قاچاق نیز ضبط خواهد شد. این تدابیر به منظور جلوگیری از سودجویی از فعالیت های غیرقانونی و تضمین اجرای عدالت صورت می پذیرد.