طرفداری | خالق و نویسنده سریال Succession هوادر جدی فوتبال است.
دنیای جسی آرمسترانگ محدود به دوربین و فیلمنامه نیست. او در کنار موفقیت‌های متعدد خود در دنیای فیلم و سریال، از کودکی فوتبال می‌بیند و یک «هوادار» است. آرمسترانگ معمولا در مورد فوتبال صحبت نمی‌کند، اما علاقه او به فوتبالیست‌ها و داستان‌هایی که در این ورزش رقم می‌خورد باعث شده است پای مصاحبه با تلگراف بنشیند. آرمسترانگ خودش را هوادار منچستریونایتد معرفی می‌کند، اگرچه عملکرد نه چندان جالب این تیم در داخل زمین باعث شده است به کریون کاتج و فولام پناه بیاورد. در ورزشگاه خانگی فولام برای او جایگاه ویژه‌ای وجود دارد. این جایگاه مخصوص افراد بسیار مهم، افراد مشهور و بازیکنانی است که در زمین بازی نمی‌کنند. آرمسترانگ قدردان این دعوت‌هاست، اما در سکوهایی که بلیت فصل خود را دارد و می‌تواند در بازی غرق شود، احساس راحتی بیشتری می‌کند. او در مورد تجربه‌اش می‌گوید:
من تجربه هواداری معمولی را ترجیح می‌دهم. می‌خواهم فقط به ورزشگاه بروم و هیچ مسئولیتی نداشته باشم. من بیش از بازیگران تحت تاثیر دیدن بازیکنان فوتبال قرار می‌گیرم. آن‌ها بسیار متفاوت و شاید به این دلیل که نمی‌دانم چه چیزی به آن‌ها بگویم، برایم غریبه‌تر به نظر می‌رسند. با یک بازیگر، موضوعات زیادی برای صحبت دارم، چون آن دنیا، دنیای من است. اما همچنین احترام زیادی برای توانایی‌های ورزشی و استعداد فوتبالیست‌ها وجود دارد. این استعدادی کاملا متفاوت از استعدادهایی است که با آن‌ها سروکار دارم.
در صفحه ویکی‌پدیای جسی آرمسترانگ، او به عنوان هوادار فولام معرفی شده است. خالق Succession در این مورد می‌گوید:
احتمالا می‌توانم بگویم که من هوادار منچستریونایتد هستم که بلیت فصلی فولام را در اختیار داشته و دلبستگی بیشتری به این تیم دارد. دوست داشتن منچستریونایتد در چند سال اخیر سخت بوده است. من پسرم را به آنجا (اولدترافورد) می‌بردم و رفتن به ورزشگاه تجربه خوبی نبود، آن‌ها مشکلات زمین‌شان را داشتند و متاسفانه این موضوع روی احساسات هم تاثیر می‌گذارد. می‌توانستم طرفدار وولورهمپتون، استوک، شروزبری یا رکسهم باشم. اما بازی منچستریونایتد مقابل آرسنال در فینال ۱۹۷۹ جام حذفی را که با باخت یونایتد همراه بود، از تلویزیون تماشا کردم و به دلایلی این بازی مرا تحت تاثیر قرار داد. موضوع مربوط به محل زندگی من نبود، بلکه داستانی تلویزیونی بود. همچنین آن‌ها یک مهاجم به نام استوارت پیرسون داشتند که نام خانوادگی مادرم بود و من احساس نوعی ارتباط با آن‌ها کردم.
آرمسترانگ در مورد تفاوت دنیای فیلم و سریال با فوتبال ادامه می‌دهد:
فکر می‌کنم فوتبال اولین شکلی از شهرت است که باعث می‌شود بفهمید آن‌ها (بازیکنان) انسان‌های واقعی هستند. متوجه زنده یا مرده بودن آدم‌های عادی در فیلم و سریال نمی‌شوید. تفاوت زیادی بین کارتون‌ها و فیلم‌ها قائل نیستید. اولین باری که فوتبال تماشا کردم، بازی رکسهم مقابل تاتنهام بود. در ردیف جلو به دنبال امضای بازیکنان بودم. بازیکنان فوتبال با کلاس به نظر می‌رسیدند.
عاشق عدم قطعیت در دنیای فوتبال هستم. «او نمی‌تواند خوب بازی کند. او پیر است. آن‌ها نمی‌توانند راهی لیگ برتر شوند. او در آرسنال فاجعه بود، پس اینجا هم نمی‌تواند کاری انجام دهد». و بعد می‌بینیم که تماشای آن‌ها بسیار لذت‌بخش است. ساخت یک اثر در مورد فوتبال؟ شاید! نویسندگان Succession طرفدار تاتنهام و لیورپول هستند. اما همچنین این حس وجود دارد که «چیزهایی که دوست داری را باهم قاطی نکن». من عاشق این هستم که به ورزشگاه بروم، رد شوم و درخشش رنگ سبز زمین چمن را ببینم. برایم بسیار آرامش‌بخش است، کاملا متفاوت با هر چیزی که مربوط به کارم باشد. فکر می‌کنم این کار احمقانه‌ای باشد.
جسی آرمسترانگ در پایان تاکید کرد پرونده سریال وراثت با پایان فصل چهارم آن بسته شده است. او به هیچ‌وجه این سریال موفق را ادامه نخواهد داد و اکنون پس از گذشت یک سال از پایان آن، آماده پروژه‌ای جدید است. سریال Succession پس از 75 نامزدی در جوایز امی، 19 بار در عناوین مختلف برنده شد
