در ۲۵ اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۳، کمیته نقل‌وانتقالات سازمان لیگ فوتبال ایران، فرصت ۸۴ روزه‌ای را برای تیم‌های لیگ برتری مشخص کرد. طبق اطلاعیه کمیته مذکور، فرصت انتقال بازیکنان از ۷ تیر ماه آغاز شد و در ۲۸ شهریور ماه سال جاری به پایان می‌رسد.
در این فصل دستورالعمل حاکم بر قرارداد‌ها و سقف بودجه باشگاه‌های فوتبال برای فصول ۱۴۰۳ تا ۱۴۰۶، در ۳ تیر ماه به باشگاه‌ها ابلاغ شد. این قانون در پنج فصل، ۵۹ ماده، دو تبصره و ۱۴ بند منتشر شد و در آن سقف بودجه ۳۲۵ میلیارد تومانی تعیین شده بود.
این قانون کاملاً روی جابه‌جایی بازیکنان مؤثر است، آنقدر که برخی بازیکنان بعد از توافق با باشگاه مقصد ناچار به بازگشت به باشگاه فصل قبل خود شدند، اما در مسئله مالی شاید نیازمند تمرکز بالاتر باشد. ضمن اینکه قانون مدت عقد قرارداد با بازیکنان بالای ۳۰ سال با نظر مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال تغییر کرد و این مدت به تشخیص باشگاه‌ها قابل افزایش است.
در این میان البته برخی باشگاه‌های بالانشین لیگ برتری بدون ذکر نام و با ارائه کد‌هایی ادعا‌هایی در مورد دور زدن قانون سقف بودجه توسط برخی باشگاه‌ها دارند. برای نمونه رضا درویش بدون ذکر باشگاه پیشنهاددهنده گفته است: «ما به مهدی ترابی ۳۵ میلیارد تومان پیشنهاد دادیم، اما یکی از باشگاه‌ها حاضر بود تا دو برابر این مبلغ به او پرداخت کند».
یا اینکه برخی گمانه‌زنی‌ها حاکی از اهدای آپارتمان و ارز خارجی مانند دلار به بازیکنان حتی داخلی است. این گمانه آنقدر پررنگ شده که برخی اصحاب رسانه در گفت‌وگوهای‌شان از مدیران بالانشین لیگ برتر درباره آن پرسش می‌کنند. طبیعتاً معدود باشگاه‌های متهم، از کلید واژه‌های پایبندی به قوانین فدراسیون استفاده می‌کنند، اما دم خروس بدجوری بیرون زده است!
براساس این گزارش، البته لیگ ۱۶ تیمی ما محدود به پنج تیم برتر و بالانشین نیست. این لیگ مانند جامعه که دارای قشر متوسط و ضعیف است تیم متوسط، خصوصی و کم برخوردار هم دارد.
در این میان شاهدیم که برخی بازیکنان با استاندارد‌های بسیار پایین به تیم‌های با بودجه بسیار کم پیشنهاد ۱۷ تا ۲۰ میلیارد تومانی دادند. یکی از مدیران همین تیم‌های لیگ برتری گفته است: «بازیکنی که تیمش سقوط کرده به ما پیشنهاد ۱۷ میلیاردی داده است یا بازیکن دیگری که در پست مدافع بازی می‌کند و در نیم فصل دوم فصل گذشته بیشتر نیمکت‌نشین بوده به ما پیشنهاد ۲۰ میلیارد تومانی داده است. حتی اگر چنین پولی داشته باشیم که نداریم، چرا باید به این بازیکنان بی‌کیفیت چنین مبلغی بپردازیم؟».
توجه کنید! این قیمت به باشگاه کم برخوردار ارائه شده است، طبیعتاً وقتی تیمی توانایی مالی و بودجه بیشتری داشته باشد، امکان افزایش قیمت وجود دارد!
رضا درویش مدیرعامل پرسپولیس در حاشیه سمینار سالانه مدیران باشگاه‌ها در روز ۱۸ تیر ماه سال جاری راجع به عدم همخوانی کیفیت و قیمت بازیکنان لیگ برتری، خاطر نشان کرده است: «آیا رشد و پیشرفت فوتبال ما نسبت به پنج یا شش سال قبل آنقدر بوده که مثلاً حدود دو یا سه هزار درصد، مبلغ قرارداد‌ها رشد کرده است؟ بازیکنانی که از حدود هشت تا ۱۰ سال پیش در تیم ملی حضور داشتند هنوز هم از همان بازیکنان در ترکیب تیم ملی استفاده می‌شود، چون کیفیت بالای خودشان را نشان می‌دهند.
این یعنی فوتبال ایران از نظر کیفی رشد نکرده، اما از نظر مبلغ قرارداد همگام با تورم بالا آمده است. شاید چند برابر تورم هم مبلغ قرارداد‌ها رشد کرده است. برخی مدیران عامل باشگاه‌ها می‌گویند بازیکنی که فصل فصل قبل قراردادش دو میلیارد بود امسال برای تمدید درخواست ۲۰ میلیاردی داشته است».
این شمایی کوچک از فصل جابه‌جایی فوتبال ماست که تقاضا در آن با عرضه همخوانی ندارد و محصولش به شدت گران است، خیلی گران‌تر از کیفیش، فوتبالی که خیلی‌ها از ورشکستگی قریب‌الوقوع آن می‌گویند.
منبع: فوتبالی
source
