جوانمردی ادامه داد: همیشه به خدا می گویم آنچه برایم مقدر کردی، اتفاق بیفتد. هیچ وقت هیچ چیز را به زور از خدا نخواستم.وی با اشاره عملکردش در مسابقه امروز که در میکس تپانچه خفیف ۵۰ متر SH1 برگزار شد، گفت: در مرحله مقدماتی خیلی خوب بودم و از عملکرم راضی ام اما فینال را دوست نداشتم. شرمنده مردم شدم و امیدوارم همان مدال تپانچه ۱۰ متر را از من بپذیرند.ملی پوش پاراتیراندازی در مورد تصمیمی که برای خداحافظی از دنیای قهرمانی گرفته است، گفت: به نظر می رسد هستند ورزشکارانی که بتوان روی آنها سرمایه گذاری کرد. به قول یک بنده خدایی تا بازیکن ۱۸ ساله داریم چرا باید روی فرد ۴۰ ساله سرمایه گذاری کرد. جوانمردی که چهار طلای پارالمپیک در کارنامه دارد، ادامه داد: من امروز میخواهم به آن بنده خدا بگویم هنوز دود از کنده بلند می شود و هنوز ساره جوانمردی آنقدر توانمند است که طلای پارالمپیک و پنجمین مدالش (۴ طلا و یک برنز) در این بازی ها را بگیرد. امیدوارم تیم ملی پاراتیراندازی با باریکنان جدیدش موفق باشد و بتواند مدال های طلا را تا چند پارالمپیک بعد حفظ کند.
این پاراتیرانداز پارالمپیکی در مورد برنامه هایی که برای دوران بعد از خداحافظی خود دارد، خاطرنشان کرد: فعلا برنامه ای ندارم، میخواهم استراحت کنم و به کارهای عقب افتاده زندگی و فرزندم برسم. دو هفته از او دور بود و این تجربه تلخ و سختی بود. این اولین بار بود به این اندازه دور بودم و می خواهم از این به بعد بیشتر برای او مادری کنم. در چندماه اخیر واقعا نتوانستم آنطور که باید به او برسم.
جوانمردی در مجموع عملکردش در بازی های ۲۰۲۴ پاریس و کل ادوار این بازی ها گفت: شاید بگویند چه قضاوت خودخواهانه ای دارم اما اگر بخواهم قضاوت عادلانه داشته باید بگویم پاراتیراندازی و ساره جوانمردی در چهار پارالمپیکی که در آن حضور داشت، به عنوان پدیده حضور پیدا کرد. قبل از من بودند پاراتیراندازانی که در پارالمپیک مدال گرفتند اما مستمر نبود. ساره جوانمردی اما ثابت کرد که یک خانم با همه مشکلات و محدودیت ها می تواند به عنوان یک ورزشکار شاخص و نخبه راهش را ادامه بدهد.وی در عین حال تاکید کرد: دور از ذهن نیست که در پاراتیراندازی بتوانیم دوباره چنین ورزشکاری داشته باشیم. من از نظر روحی و روانی واقعا دیگر کشش نداشتم و به همین دلیل تصمیم به خداحافظی گرفتم.
جوانمردی که در پارالمپیک ریو به دو مدال طلا دست یافت با اشاره به رقابت های امروز که در تپانچه خفیف ۵۰ متر SH1 برگزار شد، تصریح کرد: پاراتیراندازی ایران برای این ماده چیزی نکاشت که بخواهد برداشت کند. بعد از سه سال و نیم یعنی بعد از توکیو که تیر زده بودم دیگه تا سه ماه پیش تیر نزده بودم. ۵ جلسه تمرین کردم و رفتم کره جنوبی، انجا مدال نگرفتم اما رکوردشکنی داشتم. بعد از آن به رییس فدراسیون (جلیل کوهپایه زاده) درخواست تمرینات بین اردویی دادم اما آن را رد کرد. وی در این زمینه افزود: من برای تمرین بین اردویی فشنگ می خواستم اما رییس فدراسیون گفت فقط در حضور مربی می توانم تمرین کنم. من با آن زمان کم همینکه مرحله مقدماتی را توانستم جمع کنم، خواست خدا بود و شاید اکر بیشتر از این می خواستم، زیاده خواهی بود. من البته در پارالمپیک برزیل دو طلا گرفتم و ثابت کردم این شدنی است. در توکیو در مرحله مقدماتی اول شدم اما فینال را بدون مدال تمام کردم.وی افزود: من فکر می کنم هرچه بکاریم، برداشت می کنیم و کاشته خوبی نداشتیم برای برداشت.
اما واقعا دوست ندارم پاراتیراندازی جزو رشته هایی باشد که از دوره مدال آوری دور شود. جوانمردی یادآور شد: باید بنیه پاراتیراندازی از نظر کادرفنی قوی شود تا بتوانیم ورزشکاران خوبی تربیت کنیم. وقتی کادر فنی نداشته باشیم، نمی توانیم اموزش داشته باشیم. ساره اگر امروز در پارالمپیک حضور پیدا کرد بدون مربی، بدون کادر فنی بود.
وی با بیان اینکه نمی گویم اصلا کمک نبودند، تاکید کرد: بخشی از کادر فنی کمک بودند اما معمولا از سرمربی انتظار می رود نقش اصلی را بالای سر تیم ایفا کند. ساره اگر امروز در باری های پاریس است، بدون حضور مربی تمرین کرد، بدون حضور مربی اینجا بود و بدون حضور مربی مدال گرفت. به این افتخار می کنم که با قدرت، نیرو و اراده های شخصی خودم تمرین کردم و مدال گرفتم. این پارالمپین ایران به برخی اتفاقات کذشته اشاره داشت و گفت: زمانی گفتم که تیم ملی نیاز به مربیان قدرتر در کنار مربیان فعلی دارد تا صعود کنیم اما حرف من طور دیگر برداشت شد و من شدم ادم بد ماجرا؛ سالیان سال است از نعمت کادر فنی محرومم اما خوشحالم و با ارامش می روم. جوانمردی در پایان در مورد بوسه بر قرآن و پرچم که بعد از کسب مدال طلا در تپانچه ۱۰ متر اقدام به انجام آن کرد، گفت: قرآنی که من بوسیدم ۱۷ سال است که همراه و یار من است و در خط ها کنار من است، جلد آن پاره شده چون سفرهای زیادی کنار من بوده است اما با داشتنش خیلی ارامش می گیرم. شاید خیلی ها به این موضوع گارد داشته باشند اما مونس من قرآن است.
ساره جوانمردی در پایان و در ادامه این موضوع گفت: فارق از همه مسائل من فکر می کنم همه به پرچم کشورمان عرق داریم، عرق به وطن و پرچم اینجا نمود بیشتری دارد. خوشحالم که توانستم برای اخرین بار باعث اهتزاز پرچم و نواخته شدن سرود کشورم شدم، آن لحظه به این فکر می کردم که برای آخرین بار است و دلم برای این صحنه تنگ می شود.
source
