نیم‌فصل اول به پایان رسید و بازیکنان آبی‌پوش برای تعطیلات طولانی نیم‌فصلی راهی شدند، موضوعی که باعث انتقاد بسیاری از کارشناسان شد. شروع نیم‌فصل دوم با تأخیر همراه بود، در حالی که استقلال بیش از سایر تیم‌ها نیاز به آغاز سریع و جبران عقب‌افتادگی‌ها داشت.
در این میان، هم نماینده هلدینگ در باشگاه تغییر کرد و هم هیئت مدیره و مدیرعامل جدیدی روی کار آمدند. با این حال، استقلال در شش روز مانده به شروع نیم‌فصل دوم و هفته شانزدهم لیگ، در یک بازی تدارکاتی مقابل خیبر خرم‌آباد شکست سنگینی متحمل شد. این شکست زنگ خطر را بلندتر از قبل به صدا درآورد.
پیش از این، بسیاری معتقد بودند که به مربیانی که در میانه فصل به تیم اضافه می‌شوند، باید حداقل یک نیم‌فصل یا بیشتر فرصت داد تا تیم را بشناسند و سپس از آن‌ها انتظار نتیجه‌گیری و بهبود اوضاع آشفته تیم را داشت. اما اکنون پس از ۱۰ بازی در سطوح مختلف، دیگر نمی‌توان گفت که مربی شناخت کافی از تیم ندارد.
سرمربی جدید موظف بود ایده‌ها و تفکرات خود را روی بازیکنان موجود در تیم ناموفق دیروز پیاده کند و از آن‌ها تیمی موفق بسازد. تنها در این صورت می‌توان گفت که او توانسته تیم را از بحران خارج کند. کاری که تا به امروز در انجام آن ناتوان بوده است.
پس از ۱۱ بازی در لیگ، مسابقات حذفی و آسیا، و همچنین جذب دو بازیکن خارجی، دیگر نمی‌توان گفت که باید به سرمربی فرصت بیشتری برای هماهنگی تیمی و نتیجه‌گیری داد. با شروع نیم‌فصل دوم، دیگر بهانه‌جویی جایز نیست. این تیم و بازیکنان زیر نظر او و دستیارانش باید در نیم‌فصل دوم عملکرد بهتری از خود نشان دهند و از رده دهم جدول فاصله بگیرند. در غیر این صورت، باید با او خداحافظی کرد!
محمود فخرالحاج | باشگاه خبرنگاران آزاد