تعویض‌های بختیاری زاده، به یک مسئله فنی مهم در فوتبال ایران تبدیل شده و همه را به تعجب انداخته است. سهراب در کنفرانس پس از بازی با الشرطه، عدم گلزنی مهاجم تیمش را به عنوان دلیل تعویض او عنوان کرد، اما به نظر می‌رسد علاقه شدید بازیکن سابق استقلال به سرمربیگری در این تیم، عامل اصلی تغییرات در بازی با تیم عراقی بوده است.
به نظر می‌رسد سهراب باور داشته که با حمایت هواداران پرشور استقلال، می‌تواند به پیروزی تیم خود اطمینان داشته باشد و می‌خواست بدون تردید، برد استقلال را به تعویض‌های طلایی‌اش نسبت دهد. یک نکته دیگر این است که بختیاری زاده اعتقادی به استفاده از مهاجم سریع داشته و به مهاجم نوک سرزن اعتماد نمی‌کرده؛
روشی که در بازی با النصر عربستان انجام داده، شامل نگه داشتن بلانکو و استفاده از مهاجمانی مانند اسلامی و مهرداد محمدی و سپس کوشکی بود.
به نظر می‌رسد سهراب علاقه زیادی به پپ گواردیولا داشته باشد، اما اجرای تاکتیک‌های پپ، فقط با شباهت ظاهری به او ممکن نیست و نیاز به عواملی مانند داشتن مالکیت بالا دارد. بنابراین، استقلال که در بخش‌های زیادی از نیمه دوم داشتندگی کمتری داشتند، برای گلزنی به یک مهاجم مثل آزادی نیاز داشت.به هر حال، هر مربی سلیقه‌ای دارد و همان‌طور که مربیانی مثل گل‌محمدی و نکونام به مهاجمان هدف مانند بلانکو و آزادی اعتقاد دارند، بختیاری زاده حق دارد به مهاجم سرعتی علاقه داشته باشد. اما وقتی وضعیت بحرانی می‌شود، زمانی که شخصی مانند سهراب که هنوز کارنامه‌ای در فوتبال ایران ندارد، هدایت تیم بزرگ استقلال را به عهده بگیرد، آنگاه نتیجه مشابه بازی استقلال – الشرطه رخ می‌دهد.
عبدالقادر پوزیده| باشگاه خبرنگاران آزاد