بدون گریه، بدون اشک/ شبی که وینیسیوس را تغییر داد

به گزارش “ورزش سه”، مهاجم برزیلی بار دیگر در مرکز توجهات و حواشی قرار گرفت، اما این بار توانست خشم خود را کنترل کند و به تحریکی که در نهایت هزینه‌بر شد، پاسخی قاطع بدهد.  

اتحاد آماده شده بود تا میزبان وینیسیوس باشد. هواداران منچستر سیتی از خود بیخود شده بودند، یوفا هم ترجیح داد به شوخی‌های دوپهلو توجهی نکند، و طرفداران انگلیسی به زمین آمدند تا به وینیسیوس یادآوری کنند که چه کسی صاحب توپ طلای فعلی فوتبال جهان است.

روی یک بنر نوشته شده بود: “دیگه گریه نکن!” و در کنار آن تصویری از رودری دیده می‌شد که در حال بوسیدن جامی بود که وینیسیوس امیدوار بود پس از یک سال درخشان آن را به دست آورد. اما این اتفاق نیفتاد و از آن روز به بعد، تصمیم او برای عدم حضور در مراسم توپ طلا، مانند سایه‌ای او را دنبال می‌کند.  

وینیسیوس عادت کرده که رقبا در زمین او را تحریک کنند و هواداران هر کاری می‌کنند تا همیشه به جایی ضربه بزنند که بیشترین درد را احساس می‌کند، وینیسیوس با این آگاهی به میدان آمد که دوباره در مرکز توفان خواهد بود و برایش مهم نبود. بنر را خواند، به آسمان منچستر نگاه کرد و شروع به انجام کاری کرد که بهتر از همه بلد است، یعنی فوتبال بازی کردن.

آنچلوتی پس از بازی اعتراف کرد: “اگر بنر را دیده باشد، برایش انگیزه بزرگی بوده و این حرکت برای سیتی بسیار خطرناک بود.”

به محض اینکه وینیسیوس کمی تحریک شود، همیشه مقایسه‌هایی صورت می‌گیرد که او را در موقعیت بدی قرار می‌دهد. در حالی که با کریستیانو رونالدو این احساس وجود داشت که او به نوعی “جنگ” نیاز دارد تا بیشتر به بازی وصل شود، در مورد وینیسیوس کاملاً برعکس بود و تصور می‌شد که او خیلی راحت از بازی خارج می‌شود. با این حال، تحریک کردن شماره ۷ فعلی رئال مادرید هرگز ایده خوبی نبوده است، زیرا اگر او را به حدی برسانید که کاملاً غیرقابل کنترل شود، در بسیاری از موارد این کار به ضرر حریف تمام شده است.  

توفانی که با فوتبال کنترل شد  

با این حال، شب اتحاد در نهایت وینیسیوس را تغییر داد. او از همان دقیقه اول از حواشی دوری کرد و در نیمه اول، الهام‌بخش‌ترین بازیکن خط حمله بود. او یک موقعیت گل را برای مندی ساخت که در نهایت از دست رفت، با یک پاس خیره‌کننده امباپه را در موقعیت تک به تک قرار داد، یک پنالتی گرفت که به دلیل آفساید میلی‌متری اعلام نشد، و یک ضربه هم به تیرک دروازه زد. او به راحتی در زمین جابه‌جا می‌شد، اما دقت کافی را نداشت. با این حال، کارما در نهایت به سیتی برگشت.

پس از تمسخری که قبل از بازی اتفاق افتاد، هواداران با سرودهایی به وینیسیوس طعنه زدند و دوباره از توپ طلا سؤال کردند. اما در نیمه دوم، بهترین نسخه وینیسیوس ظاهر شد.

تیبو کورتوآ، دروازه‌بان رئال مادرید، پس از بازی گفت: “من بنر را دیدم، اما نمی‌دانم وینیسیوس آن را دیده است یا نه. نمی‌دانم انگلیسی را به اندازه‌ای می‌فهمد که متوجه شود چه نوشته بود، اما تنها کاری که می‌تواند بکند این است که این موضوع او را تحریک کند تا حتی بهتر بازی کند. من از بازی وینیسیوس خوشحالم، چون به آن نیاز داشتیم.”  

مصدومیت آکانجی جرقه نهایی تغییر وینیسیوس بود. او در دفاع با نگرشی دفاعی‌تر از همیشه بازی کرد. او مدام در حال دویدن بود تا عدم تعادل را در خط حمله ایجاد کند و هر بار که با ریکو لوئیس روبرو می‌شد، او را کاملاً به ستوه می‌آورد.

لیگ قهرمانان حس مسئولیت‌پذیری و غیرقابل پیش‌بینی بودنش در حمله را به وینی برگرداند و او در نهایت در دو گل آخر رئال مادرید نقش کلیدی ایفا کرد. از حرکت و شوت او گل براهیم به ثمر رسید و در نهایت، با یک پاس دقیق به جود بلینگام، آخرین نُت سمفونی سفیدها را تکمیل کرد.  

راک نیشن، آژانسی که حرفه وینیسیوس را مدیریت می‌کند، با انتشار عکسی از او در حالی که جایزه بهترین بازیکن بازی را در دست داشت، نوشت: “بدون اشک‌های وینیسیوس در استادیوم اتحاد.”

این همان روشی بود که او برای پاسخ به تحریک‌ها به کار گرفت و در نهایت، این تحریک‌ها به ضرر سیتی و هوادارانش تمام شد.