به گزارش خبرورزشی، فوتبال ایران علاوه بر فقر ستاره و امکانات، در دیگر شاخصه‌ها هم در حال نزول است و یکی از اصلی‌ترین دلایل جنجالی شدن بازی‌ها به دلیل ضعف بیش از اندازه داوری‌ها در بالاترین سطح مسابقات باشگاهی است.
فراتر از آن، مدت‌هاست هیچ داوری از ایران قضاوت بازی‌های مهم بین المللی را به عهده نمی‌گیرد و پس از علیرضا فغانی که الان نماینده کشور استرالیا محسوب می‌شود، داور الیت دیگری در سطح جهانی و حتی قاره نداشته‌ایم. شاید دلیل افت شدید این وجه از فوتبال کشورمان را بتوان به سیاست گذاری غلط دوستان و دست اندرکاران ربط داد که با وجود وعده بهتر شدن در آینده، صدای اعتراضات بلندتر شده و همه چیز روز به روز بدتر می‌شود!
ماجرای مردان تکراری
فقط کافی است چند هفته متوالی هم نه، بازی‌های پیاپی در یک هفته را مشاهده کنید تا متوجه شوید در زمینه داوری دچار فقر مطلق نیروی انسانی هستیم. مثلا در هفته هجدهم لیگ برتر، امیر عرب براقی علاوه بر اینکه داور اصلی دیدار فولاد خوزستان و پرسپولیس بود، به فاصله یک روز از اهواز به قزوین رفت تا در اتاق VAR جدال شمس آذر و سپاهان بنشیند. از این عجیب‌تر اما داستان موعود بنیادی فر است؛ کسی که پنجشنبه آن هفته کمک داور بازی استقلال تهران و استقلال خوزستان بود، پس فردایش همین مسوولیت را در جدال ذوب آهن برابر خیبر داشت و فردای آن روز هم داور اصلی جدال آلومینیوم اراک و مس رفسنجان لقب گرفت! جالب اینکه وحید کاظمی که داور وسط ذوب و خیبر بود، در آخرین بازی هفته هجدهم در اتاق VAR نبرد آلومینیوم و مس نشست تا زوج خوبی را با بنیادی فر تشکیل داده باشند. از جمله مثال‌های این اتفاق در هفته نوزدهم هم پیام حیدری بود که پنجشنبه هفته قبل داور VAR بازی ذوب آهن و تراکتور بود و فردای آن روز از اصفهان به خرم آباد سفر کرد تا قضاوت مسابقه خیبر و فولاد را عهده دار شود. پیام حیدری یک بار هم در یک هفته دو بار داور وسط بود. از این مثال‌ها طی هفته‌های اخیر به شدت رویت می‌شود و کم پیش می‌آید در هر هفته، چهره‌های تکراری در قضاوت حداقل دو مسابقه در یک هفته نقش نداشته باشند. شاید به همین دلیل هم هست بازی‌ها در چند روز برگزار می‌شود که داورها توان مسافرت داشته باشند!
یک تست بدهنگام
یعنی فوتبال ایران تا این اندازه داور کم دارد که هر هفته فقط چند چهره خاص باید روی بورس باشند؟ این موضوع نگران کننده هست اما قضیه اینجاست که یک تست بد موقع از سوی کمیته داوران در تشدید این اوضاع نابسمان دخیل بوده است. سنجش آمادگی جسمانی داوران در میانه فصل امسال در شهرستان یزد برگزار شد و چیزی قریب به ۱۰ داور نتوانستند مراحل مختلف را پاس کنند و به این ترتیب خانه نشین شدند. نفراتی که بین آن‌ها افراد سرشناسی نظیر کوپال ناظمی که به دلیل آسیب دیدیگ تست نداد، علی اصغر مومنی، میثم حیدری، سعید رحیمی مقدم، علی صفایی و میثم زاهدی فر هم دیده می‌شوند. اینکه اصلا چرا شهر یزد با ارتفاع زیاد از سطح دریا باید محل برگزاری تست باشد یک سوال است و اینکه آیا کشورهای دیگر هم در میانه فصل این چالش را برای داورهایشان برقرار می‌کنند نیز یک پرسش دیگر. تا آن جایی که می‌دانیم، تست‌های آمادگی جسمانی داوران در اکثر کشورهای صاحب فوتبال، تنها یک بار و همان ابتدای فصل اخذ می‌شود و قرار نیست در کوران مسابقات بار دیگر وضعیت بدنی آن‌ها مورد بررسی قرار بگیرد. مثلا از آخرین تست بین‌المللی AFC از کمک داوران بین المللی حدود ۷ سال می‌گذرد اما در کشور خودمان کمک‌ها به سنگین‌ترین شکل ممکن محک زده می‌شوند؛ بدون اینکه نیازی به دویدن داشته باشند! مقصود این نیست که جسم آن‌ها نیازی به آمادگی ندارد بلکه مساله اینجاست حتی از افراد رد شده هم می‌توان استفاده کرد. یعنی کسی مثل کوپال ناظمی که سال‌ها بازی‌های مهمی را قضاوت کرده، الان حتی نمی‌تواند در اتاق VAR هم بنشیند و موعود بنیادی فر مجبور است طی الارض کند؟ این سیاست‌های عجیب کمیته داوران و شخص اسماعیل صفیری آنقدر وضعیت را بغرنج کرده که می‌ترسیم روزی مجبور به واردات داور از کشورهای همجوار شویم!
اتاق وی ای آر هم نیاز به آمادگی بدنی دارد؟
داورانی که در تست آمادگی جسمانی رد شده اند، قطعا می توانند در اتاق سیستم کمک داور ویدیویی بنشینند و در برگزاری بازی به کمیته داوران کمک کنند. تشخیص صحنه ها در اتاق وی ای آر که نیاز به آمادگی بدنی و پاس کردن تست کوپر ندارد مگر آن که نیتی در کار باشد و بعضی ها عامدانه بخواهند قضاوت ها را با داوران خاص و هماهنگ جلو ببرند!
وقتی کمیته داوران یک داور را از تهران به قزوین و از قزوین به رفسنجان می فرستد یا داور دیگری را از تهران به انزلی و از انزلی بلافاصله به قائمشهر می فرستد و پشت سر هم در نقش داور وسط و داور اتاق وی ای آر از این داوران بهره می گیرد، به مردم باید حق داد بپرسند آیا بعضی ها در حال مهندسی لیگ برتر هستند؟
source