به گزارش “ورزش سه”، در دو دیدار مرحله یکچهارم نهایی مقابل آرسنال، این چهار ستاره تنها پنج شوت به سمت دروازه حریف داشتند، آماری تکاندهنده برای تیمی با این حجم از استعداد.
آرسنال که در سال ۲۰۰۶ پروژه کهکشانی قبلی رئال را نابود کرده بود، این بار نیز پایههای پروژه فعلی را به لرزه درآورد. تصمیمات مدیریتی رئال، مانند کنار گذاشتن کروس، ناچو و خوسلو برای ورود امباپه، بدون توجه به نیازهای تیمی، به این ناکامی دامن زد. این رویکرد، یادآور خروج ماکلهله در سالهای گذشته بود: جمعآوری ستارههای گرانقیمت و بیتوجهی به ساختار تیم.
چهار شگفتانگیز رئال نه در لندن و نه در برنابئو نتوانستند حتی سایهای از خط حملهای ترسناک باشند. در ۱۸۰ دقیقه، این چهار بازیکن با ارزش بازار ۶۵۰ میلیون یورو، تنها یک شوت بیشتر از دکلان رایس، هافبک آرسنال، ثبت کردند. امباپه در بازی برگشت حتی یک شوت در چارچوب نداشت. کورتوا، دروازهبان رئال، اعتراف کرد که نبود مهاجمی مثل خوسلو، یک تمامکننده واقعی، به تیم ضربه زده است. آرسنال با نظم و دوندگی (۸ کیلومتر بیشتر از رئال) نشان داد که تیمی منسجمتر است.

وینیسیوس بار دیگر با عملکرد ضعیف و عدم دوندگی، خشم هواداران را برانگیخت و در وقتهای اضافه هو شد. امباپه نیز، که برای درخشش در چنین شبهایی به تیم اضافه شده بود، با پنالتیهای از دسترفته و مصدومیت، ناامیدکننده ظاهر شد و در مراحل یکهشتم و یکچهارم هیچ گلی نزد.
نبود کروس، که به گفته خورخه والدانو در رئال خانه را مرتب میکرد، به شدت احساس شد. خط حمله رئال بدون بنزما و با فقدان فشار هماهنگ، به قلعهای شنی تبدیل شده که با یک پاس ساده حریف فرو میریزد. این رئال، با اتکا به استعدادهای فردی و بدون تلاش تیمی، تصور میکرد با حداقل زحمت میتواند موفق شود، اما فوتبال اینگونه نیست. هواداران در برنابئو، که شاهد این ناکامی بودند، حالا به ستارگان خود معترضند و شکاف میان تیم و طرفداران عمیقتر شده است.
source