پیروزی کریستال پالاس بیانگر ضرورت عمل هوشمندانه در جذب بازیکن و مربی است، بدون نیاز به چک‌پول‌های سنگین. این ایده از نویسنده معروف انگلیسی در دیلی میل ورزشی، دنی مورفی، به اشتراک گذاشته شده است. بازنویسی مانچسترسیتی به خاطر شکست در ومبلی انتقاد شده است، زیرا وینگرها ریسک لازم برای انتقال توپ به ارلینگ هالند را انجام ندادند. اما ارزش الیور گلاسنر با پالاس قابل انکار است. نگه‌داری تیم با تمرکز و انضباط برای ۹۰ دقیقه امری دشوار است، اما بازیکنانی مثل ابریچی اَزه تمایل دارند به خلاقیت. زمانی که این بازیکنان به توپ دسترسی پیدا کنند، تلاش می‌کنند تا به تیم کمک کنند. با تمرین‌های پالاس، حتی بعد از حضور کاپیتان گوهی، همه دقیقاً وظایف خود را می‌دانستند. اکنون باشگاه‌های بزرگ حسادت خواهند کرد، اما بهتر است پالاس جشن بگیرد پیش از اینکه بحث‌های بیشتری شکل بگیرد. بازیکنان پالاس با هزینه‌های کمتر از آنچه در اولدترافورد صرف می‌شود، عملکرد بی‌نظیری داشتند.استمفوردبریج، نشان دادند که اگر در بازار نقل و انتقالات تحقیق درستی انجام دهید، نیاز به صدها میلیون نیست. تقدیر از دوجی فریدمن، مدیر ورزشی در حال خروج، مناسب است. پالاس دنیل مونیوز را با ۸.۵ میلیون پوند خریده، در حالی که پیش‌تر آرون ون‌بیساکا را با ۵۰ میلیون پوند فروخته بود. مونیوز دیروز در دفاع و حمله درخشان بود؛ دلیل اصلی ناکامی جرمی دوکو بود. او می‌تواند در هر تیمی در لیگ برتر بازی کند. آدام وارتون نیز با ۲۳ میلیون پوند خریداری شد و حالا سه برابر ارزش دارد. عقاب‌ها ماکسنس لاکروآ را با ۱۸ میلیون پوند جذب کردند، که کمتر از فولام برای یواخیم اندرسن پرداخت کرده بودند. ارزش لاکروآ حالا دو برابر است. ژان فیلیپ ماتتا (۱۵ میلیون پوند) یا اَزه (۱۷ میلیون پوند) هم نام برده نشده‌اند. باشگاه‌هایی مانند پالاس، برنتفورد، برایتون و بورنموث با جذب بازیکن‌ها، جایگاه خود را در لیگ تثبیت کرده‌اند. بنابراین، وقتی طرفداران یا مربیان ادعا می‌کنند باشگاهشان باید رکورد نقل و انتقالات را شکست، باید بدانند که این تنها بهانه‌ای است برای ناتوانی.در شناسایی بازیکنان مناسب، سیتی بازی بدی نداشت و واکنش‌های عالی از دین هندرسون دیده شد، اما پنالتی گرفته شده و از دست داده شده منطقی نبود. هالند احتمالا از اینکه توپ به محوطه نرسیده باشد ناامید خواهد بود. ساوینیو تنها در ابتدای نیمه دوم جسارت نشان داد، اما کافی نبود. انتقاد از سیتی سخت است زیرا سبک بازی آن‌ها چهار عنوان لیگ متوالی را به آن‌ها آورده است، اما در حفظ مالکیت و تغذیه مهاجمان، وسواس آشکار می‌شود. وقتی وینگرها مانند محرز و استرلینگ نیستند، نقصی آشکار می‌شود. وضعیت بدتر می‌شود وقتی مدافعان کناری مهارت کافی در ارسال توپ را ندارند. در مقایسه با لیورپول، وینگرهای الکساندر-آرنولد و رابرتسون توپ‌های باکیفیتی به باکس می‌فرستند. منچستریونایتد دهه ۹۰ همین‌طور بود. اگر گیگز و بکهام نتوانستند توپ را ارسال کنند، نویل و اروین پشت‌شان را گرفتند. اما سیتی چنین گزینه‌هایی نداشت و انسجام درخشان پالاس آن‌ها را خاموش کرد.تفسیر من از این موضوع این است که پالاس یک عمل دفاعی سنتی انجام داده است، نه اینکه سیتی همه چیز را خراب کرده باشد. برای فوتبال انگلیس بسیار مهم است که هنوز می‌تواند با خریدهای هوشمند و یک مربی نسبتاً ناشناخته، جام حذفی را برنده شود.