روبرتو پیاتزا کیست؟| سرمربی تیم ملی والیبال ایران که پیروزی‌های بینظیری نصیب تیمش کرد

رویداد۲۴| بسیاری از اهالی والیبال ایران پس از پیروزی تیم ملی مقابل آرژانتین در هفته دوم لیگ ملت‌های والیبال ۲۰۲۵، از هنر مربی گری روبرتر پیاتزا می‌گویند. در دیداری که در بلگراد صربستان برگزار شد، تیم ملی ایران به هدایت روبرتو پیاتزا با نمایش درخشان و تصمیمات تاکتیکی هوشمندانه، موفق شد آرژانتین را با نتیجه ۳ بر ۱ شکست دهد؛ تیمی که خود یکی از قدرت‌های تثبیت‌شده والیبال جهان محسوب می‌شود. این دومین برد پیاپی ایران در این هفته بود، پس از غلبه بر میزبان یعنی صربستان، و بار دیگر نام سرمربی ایتالیایی تیم ملی ایران را در کانون توجه رسانه‌ها و تحلیلگران قرار داد.

اما روبرتو پیاتزا کیست؟ این مربی کهنه‌کار چگونه به این سطح از اعتبار و موفقیت در والیبال جهان دست یافته و چه مسیری را طی کرده است تا به سکان‌دار تیم ملی ایران تبدیل شود؟

بیوگرافی روبرتو پیاتزا

روبرتو پیاتزا در ۲۵ ژوئن ۱۹۶۸ در شهر پارما ایتالیا به دنیا آمد. او فعالیت حرفه‌ای خود را در دنیای والیبال ابتدا به عنوان بازیکن آغاز کرد، اما خیلی زود دریافت که علاقه و استعدادش در عرصه مربیگری بیشتر به شکوفایی می‌رسد. به همین دلیل، در دهه ۹۰ میلادی وارد مسیر مربیگری شد و به مرور در سطوح بالای والیبال ایتالیا جایگاه ویژه‌ای برای خود دست‌وپا کرد.

تجربه‌های باشگاهی روبرتو پیاتزا در اروپا

پیاتزا در طول سه دهه گذشته، در معتبرترین باشگاه‌های اروپایی فعالیت داشته و نام او با تیم‌های بزرگ و پرافتخاری همچون مودنا، میلانو، زرا اوسیجک، مکابی تل‌آویو، اسکرا بلچاتوف (لهستان)، توآرین (ترکیه) و چند باشگاه دیگر گره خورده است. او در این تیم‌ها هم به عنوان دستیار مربی و هم به عنوان سرمربی فعالیت کرده و موفق به کسب چندین عنوان قهرمانی در لیگ‌های داخلی و تورنمنت‌های بین‌المللی شده است.

تجربه چندساله او در لیگ لهستان به‌ویژه با تیم اسکرا بلچاتوف، نقطه عطفی در دوران مربیگری‌اش بود. در این دوران، پیاتزا نشان داد که علاوه بر داشتن درک تاکتیکی بالا، توانایی مدیریت بازیکنان بزرگ و ساخت تیم‌های منسجم را نیز دارد.

مربیگری و سبک خاص پیاتزا

روبرتو پیاتزا به عنوان مربی، به نظم تاکتیکی، آمادگی بدنی بالا، بازی تیمی و انعطاف‌پذیری در حین مسابقه معروف است. او معتقد است که یک مربی باید در کنار تمرین فیزیکی، روی ذهن بازیکنان کار کند و انگیزه و تمرکز آنها را بالا نگه دارد. در بسیاری از مصاحبه‌هایش اشاره کرده که “پیروزی فقط نتیجه تلاش در زمین نیست، بلکه محصول ماه‌ها نظم ذهنی و ساختار فکری تیم است. “

او در کنار سخت‌گیری در تمرین، ارتباط انسانی خوبی با بازیکنان دارد و همین تعادل میان اقتدار فنی و همدلی انسانی، از او مربی‌ای محبوب و مؤثر ساخته است.

حضور پیاتزا در تیم ملی ایران

در سال ۲۰۲۴، پس از نتایج نه‌چندان قابل قبول تیم ملی والیبال ایران، فدراسیون والیبال تصمیم گرفت تحولی اساسی در کادر فنی ایجاد کند. با بررسی گزینه‌های بین‌المللی، سرانجام روبرتو پیاتزا به عنوان سرمربی تیم ملی والیبال ایران انتخاب شد؛ تصمیمی که در ابتدا با تردید‌هایی همراه بود، اما با گذشت زمان، همه را به تحسین واداشت.

او در مدت کوتاهی موفق شد ساختار فنی تیم ملی را بازسازی کند، ترکیب‌های جدیدی را امتحان کند و با بهره‌گیری از جوانان و تجربه بازیکنان باسابقه، تیمی تازه‌نفس و آماده رقابت در سطح بالا بسازد.

نقطه عطف کارنامه پیاتزا: برد مقابل آرژانتین

بازی مقابل تیم ملی آرژانتین به هدایت مارسلو مندز، یکی از دشوارترین رقابت‌های هفته دوم لیگ ملت‌ها بود. اما پیاتزا با اتخاذ رویکردی جسورانه و چیدمانی غافلگیرکننده، توانست توازن بازی را به سود ایران تغییر دهد.

در حالی که بسیاری انتظار داشتند تیم ملی ایران پس از باخت ست دوم دچار افت شود، پیاتزا با تغییرات تاکتیکی در ترکیب حمله و استفاده هوشمندانه از بازیکنان ذخیره، در ست‌های سوم و چهارم بازی را در اختیار گرفت و دومین پیروزی پیاپی را برای تیم رقم زد.

پیاتزا به‌وضوح نشان داده که آمده تا چیزی فراتر از حضور نمادین در تورنمنت‌ها برای والیبال ایران رقم بزند. با هدایت او، تیم ملی در مسیر احیای اعتمادبه‌نفس و بازی در سطح نخست جهانی گام برمی‌دارد. او بر توسعه بازیکنان جوان و تمرکز روی ساختار پایدار تأکید دارد و به نظر می‌رسد والیبال ایران با او وارد دورانی تازه و امیدوارکننده شده است.

کلام آخر

روبرتو پیاتزا فقط یک مربی خارجی دیگر در والیبال ایران نیست؛ او یک ذهنیت برنده، یک استراتژیست حرفه‌ای و یک معمار بازی مدرن است. عملکرد او در لیگ ملت‌های ۲۰۲۵، به‌ویژه برد درخشان مقابل آرژانتین، تنها گوشه‌ای از قابلیت‌های اوست. باید دید این مربی کاربلد ایتالیایی در ادامه مسیر چه دستاورد‌هایی برای والیبال ایران رقم خواهد زد. آنچه مسلم است، «شاهکار پیاتزا» فقط آغاز ماجراست.

source