گزارشی از یک خاکسپاری: آنها سزاوار این پایان نبودند/ سکوت، اشک و درد بی‌پایان در گوندومار

به گزارش “ورزش سه”، از ال‌موندو، جمعه و شنبه گذشته، شهر کوچک گوندامار واقع در شمال پرتغال، شاهد صحنه‌هایی دردناک و مملو از غم بود؛ شهری که نه‌تنها زادگاه دیوگو ژوتا و برادرش آندره سیلوا بود، بلکه اکنون به آرامگاه آنان نیز تبدیل شده است. دو فوتبالیست جوان پرتغالی، در پی یک سانحه رانندگی در بزرگراه A-52 اسپانیا، جان خود را از دست دادند؛ حادثه‌ای که پرتغال و دنیای فوتبال را در شوک فرو برد.

از ساعات اولیه روز جمعه، صدها تن از ساکنان گوندامار، چهره‌های سرشناس فوتبال پرتغال، ستارگان تیم ملی و حتی رئیس‌جمهور این کشور، برای وداع با ژوتا و آندره، در کلیسای “رستاخیز” گردهم آمدند. دو تابوت قهوه‌ای‌رنگ، با تاج‌های گل اهدایی از سوی باشگاه‌ها، بازیکنان و مردم، در مرکز سالن قرار داشت و سکوتی سنگین بر فضای مراسم حاکم بود.

جورجه مندس، مدیر برنامه ژوتا، در کنار ژوائو موتینیو، ملی‌پوش پیشین پرتغال، در صف نخست نشسته بودند و به همراه خانواده سیلوا، لحظاتی تلخ را تجربه کردند. در سوی دیگر، همسایگان و دوستان قدیمی دیوگو، خاطرات دوران کودکی او را مرور می‌کردند؛ روزهایی که همراه برادرش آندره، در کوچه‌های بدون آسفالت، ساعت‌ها با توپ فوتبال سرگرم بودند.

آنا اولیویرا، یکی از همسایگان قدیمی خانواده، در حالی که از بالکن خانه‌اش نظاره‌گر جمعیت بود، گفت: «دیوگو و آندره واقعاً پسرهای خوبی بودند… من هنوز باورم نمی‌شود.»

در مدرسه ابتدایی آگویار، جایی که این دو برادر تحصیل کرده بودند، نیز فضایی از ماتم برقرار بود. مسئولان مدرسه گفتند: «همیشه شاد و اجتماعی بودند. ما هنوز هم نمی‌توانیم این اتفاق را هضم کنیم.»

باشگاه گوندومار اس‌سی، نخستین تیم حرفه‌ای ژوتا، جایی بود که ادای احترام به او و برادرش به شکلی ویژه انجام شد. عکس‌های بزرگ دیوگو ژوتا، شمع‌ها، گل‌ها، و پیراهن‌های قدیمی‌اش در سالن باشگاه به نمایش درآمده و جمعی از بازیکنان قدیمی و مربیان سابقش به احترام او ایستادند. فرناندو فریرا، مربی سابق او گفت: «کلمات از من گریخته‌اند… دیوگو همیشه فروتن بود، همیشه محترم. هیچ‌کس چنین پایانی را سزاوار نیست.»

وداع با شکوه در کلیسای گوندامار
مراسم خاکسپاری رسمی روز شنبه در کلیسای اصلی گوندامار برگزار شد. شخصیت‌هایی چون روبرتو مارتینز (سرمربی تیم ملی پرتغال)، پدرو پروئنسا (رئیس فدراسیون فوتبال پرتغال)، و بازیکنان تیم ملی نظیر برناردو سیلوا، ژوائو فلیکس، ژوائو موتینیو، روبن دیاز و روی پاتریسیو در این مراسم حاضر شدند.

باشگاه لیورپول، محل بازی دیوگو ژوتا، نیز با اهدای دو پیراهن گُل‌دوزی‌شده با شماره‌های ۲۰ (ژوتا) و ۳۰ (آندره)، در این مراسم حضور داشت. ویرجیل فن‌دایک و جردن هندرسون نمایندگان باشگاه بودند. چهره‌هایی چون تیاگو آلکانتارا، فابینیو، ریکاردو کاروالیو و نلسون سمدو نیز برای وداع آمده بودند.

دو تابوت توسط بازیکنان، دوستان و اعضای خانواده تا داخل کلیسا حمل شدند. مراسم توسط اسقف پورتو، مانوئل لیندا برگزار شد و پس از آن، اجساد این دو برادر در قبرستانی در محوطه کلیسا به خاک سپرده شدند. مردم گوندامار، در کنار والدین داغدارشان، خواکین و ایزابل، آن‌ها را بدرقه کردند.

احترام ملی
رئیس‌جمهور پرتغال، مارسلو ربلو د سوزا، نخست‌وزیر لوئیس مونته‌نگرو و همچنین رئیس باشگاه پورتو آندره ویلاش‌بواش از جمله مهمانان رسمی این مراسم بودند. شهردار گوندامار، لوئیس آروژو، در روز جمعه رسماً عزای عمومی اعلام کرد و کلیه فعالیت‌های اداری و اجتماعی شهر را متوقف ساخت. پرچم‌ها نیمه‌افراشته بودند و شهر در سکوتی سنگین فرو رفته بود.

او گفت: «دیوگو همیشه آماده بود که در برنامه‌های خیریه و اجتماعی شرکت کند. هیچ‌وقت نه نمی‌گفت. باورم نمی‌شود که آخرین گفت‌وگوی من با او، درباره مدال افتخار شهر بود…»

پایانی غم‌انگیز برای دو ستاره جوان
دیوگو ژوتا، ۲۸ ساله، و برادرش آندره سیلوا، ۲۵ ساله و بازیکن تیم پنافیل در لیگ دسته دوم پرتغال، در مسیر بازگشت از اسپانیا جان خود را از دست دادند. حادثه‌ای که نه‌تنها فوتبال پرتغال، بلکه جهان ورزش را سوگوار کرد.

آن‌ها مستحق چنین پایانی نبودند… هیچ‌کس نیست.