گزارش|
با گذشت چند ماه از آغاز به‌کار تیم مدیریتی جدید باشگاه استقلال، همچنان موج نارضایتی هواداران نسبت به عملکرد مدیرعامل و هیئت‌مدیره این باشگاه ادامه دارد.
در روز‌های پایانی پاییز گذشته، زمزمه‌هایی درباره تغییرات اساسی در مدیریت باشگاه استقلال به گوش رسید و سرانجام در آغاز زمستان، علی نظری جویباری به‌عنوان مدیرعامل جدید معرفی شد؛ انتصابی که برای بسیاری از هواداران و ناظران فوتبال، با تعجب و تردید همراه بود.
با توجه به پیشینه نظری جویباری و برخی اعضای هیئت‌مدیره، انتظار نمی‌رفت استقلال با این ترکیب مدیریتی وارد مسیر پیشرفت شود. گذر زمان نیز مؤید این نگرانی‌ها بود. طی ماه‌های اخیر، آنچه در مدیریت استقلال رقم خورد، موجی از انتقادات را به همراه داشت؛ تا آنجا که هواداران بار‌ها با شعار‌هایی تند، خواستار کناره‌گیری مدیرعامل و برخی دیگر از مدیران باشگاه شدند.
یکی از تصمیمات جنجالی مدیران گذشته، پایان همکاری با جواد نکونام بود؛ تصمیمی که به باور بسیاری از کارشناسان، نقطه شروع بحران در استقلال بود. سهراب بختیاری‌زاده در ادامه هدایت تیم را برعهده گرفت و با وجود عملکرد قابل‌قبول، ناگهان از نیمکت کنار گذاشته شد تا نوبت به حضور موسیمانه به‌عنوان انتخابی بحث‌برانگیز برسد.
اما موسیمانه که پیش‌زمینه‌ای از فوتبال ایران نداشت، نتوانست انتظارات را برآورده کند و در نهایت، پس از نتایج ضعیف، او هم از جمع آبی‌ها جدا شد. بار دیگر سهراب بختیاری‌زاده سکان هدایت را در دست گرفت، اما این بار نیز به‌دلیل آنچه بی‌صداقتی مدیران عنوان شد، از ادامه کار انصراف داد و جایش را به محمد نوازی داد؛ نوازی در تنها حضورش به پیروزی رسید، اما مشخص شد که او در دربی هدایت تیم را برعهده نخواهد داشت.
در فاصله کوتاهی تا دربی، استقلال در تصمیمی عجیب، هدایت تیم را به میودراگ بوژوویچ، سرمربی سابق استقلال خوزستان سپرد؛ تصمیمی که به شکستی سنگین انجامید. نه‌تنها نتیجه دربی، بلکه عملکرد کلی تیم تحت هدایت بوژوویچ فاجعه‌بار بود: ۹ بازی بدون برد. همین موضوع باعث شد نظری جویباری که پیش‌تر از بوژوویچ به‌عنوان «برانکوی جدید فوتبال ایران» نام برده بود، سرانجام او را کنار بگذارد.
در ادامه، مجتبی جباری به‌عنوان هفتمین سرمربی استقلال در یک فصل انتخاب شد و موفق شد تیم را به قهرمانی در جام حذفی برساند و خود را به عنوان یکی از گزینه‌های جدی برای فصل بعد مطرح کند.
نظری جویباری پس از ناکامی در انتخاب بوژوویچ، این بار با طرح نام‌هایی بزرگ نظیر والتر ماتزاری، کوشید رضایت هواداران را جلب کند. او حتی در مصاحبه‌ای اعلام کرد «۹۷ درصد» با ماتزاری به توافق رسیده‌اند. اما حضور ماتزاری در استقلال هرگز از حد وعده فراتر نرفت و این موضوع، موجی از خشم هواداران را برانگیخت.
پس از این ناکامی، نام فابیو کاریله مطرح شد. گفته می‌شد که کاریله با استقلال به توافق رسیده و پیش‌قرارداد نیز رد و بدل شده، اما باشگاه این موضوع را انکار کرد. این تناقضات باعث شد تا حتی خود کاریله در مصاحبه‌هایی مدعی شود که توافق رسمی وجود داشته و همین مسئله حواشی جدیدی را برای استقلال ایجاد کرد.
در میان همه آشفتگی‌ها، بازگشت ریکاردو ساپینتو، سرمربی پرتغالی سابق استقلال که پس از قهرمانی با فرهاد مجیدی هدایت تیم را برعهده گرفت، بارقه‌ای از امید را برای هواداران ایجاد کرد. با وجود برخی حواشی اخلاقی و محرومیت ۴ ماهه‌اش، ساپینتو همچنان از حمایت پررنگ هواداران برخوردار بود. او نیز با استفاده از این شرایط، بار‌ها تأکید کرد که حتی در شرایط جنگی هم حاضر است به تهران بیاید. در نهایت، بسیاری اعتقاد دارند که بیش از مدیریت، این هواداران بودند که مسیر بازگشت ساپینتو را هموار کردند.
انتهای پیام/
source