به گزارش خبرگزاری تسنیم، دسیسه اصلی فصل نقل‌وانتقالات فرمول یک به بمب بزرگی تبدیل نشد؛ برای دومین سال پیاپی، مکس فرستاپن وسوسه ترک ردبول و پیوستن به مرسدس را نپذیرفت. پیش از آغاز گرندپری مجارستان این راننده هلندی سرانجام به طور قاطع اعلام کرد که فصل ۲۰۲۶ را نیز در کنار تیم فعلی خود و به عنوان بخشی از ساختار بومی ردبول سپری خواهد کرد اما این تصمیم برای طرفین و برای فرمول یک چه پیامی دارد؟
فرستاپن هنوز به «فتلِ جدید» تبدیل نشده است
بیایید اصل ماجرا را مرور کنیم؛ اگرچه قرارداد فعلی مکس با ردبول تا پایان فصل ۲۰۲۸ اعتبار دارد اما بندهایی در آن گنجانده شده که به قهرمان چهار دوره جهان اجازه فسخ قرارداد را می‌دهد. این شروط هرگز به طور رسمی منتشر نشده‌اند اما گمان می‌رود یکی از آنها مربوط به رتبه مکس در جدول رده‌بندی انفرادی باشد؛ به‌گونه‌ای که اگر او در تعطیلات تابستانی یا تا ۳۱ جولای پایین‌تر از رده سوم قرار داشته باشد، حق خروج از قرارداد را خواهد داشت.
مکس اکنون با ۲۸ امتیاز برتری نسبت به جورج راسل در رده سوم قرار دارد. بنابراین، حتی اگر این بند فسخ هنوز فعال نشده باشد، پس از مسابقه اخیر در هانگارورینگ، فرستاپن دیگر امکان خروج یک‌طرفه از قرارداد و پیوستن به مرسدس که از دید بسیاری با تغییر قوانین فنی در ۲۰۲۶ تیمی جذاب‌تر خواهد بود را ندارد. البته، شایعاتی وجود داشت مبنی بر این‌که اگر مکس دیگر علاقه‌ای به ادامه همکاری با ردبول نداشت، این تیم نیز مانند فراری در قبال فتل، راه را برای او باز می‌گذاشت.
وضعیت فعلی با آنچه در فصل ۲۰۱۴ رخ داد تفاوت‌های اساسی دارد؛ آن زمان، ستاره سباستین فتل در حال غروب بود و دنیل ریکاردو عملکرد درخشانی داشت؛ ردبول نیز ذخایری چون دنیل کویات و کارلوس ساینس را در اختیار داشت و هلموت مارکو قبلاً با پسری نوجوان به نام مکس فرستاپن قرارداد بسته بود. ماشین ردبول هم آن‌قدر پایدار بود که تقریباً هر راننده‌ای می‌توانست از پس آن بربیاید. اکنون اما وضعیت متفاوت است. علاقه ردبول به حفظ مکس بی‌نیاز از اثبات است. فرستاپن در همین تیم وارد عصر جدید فرمول یک خواهد شد و مرسدس نیز به‌نظر می‌رسد با ترکیب راسل و آنتونلی به کار ادامه دهد.
این تصمیم برای فرستاپن چه مفهومی دارد؟
با وجود جذابیت پیشنهاد مرسدس، مکس تصمیمی شتاب‌زده نگرفت که بعدها از آن پشیمان شود. با وجود شایعاتی مبنی بر پیشرفت چشمگیر آلمانی‌ها در توسعه واحد قدرت جدید، تنها فصل ۲۰۲۶ نشان خواهد داد که کدام تیم بسته فنی برتری در اختیار دارد. پس، منطقی است که مکس فعلاً منتظر بماند تا فرم موتور‌ها و شاسی‌ها در فصل بعدی روشن شود و سپس درباره آینده‌اش تصمیم‌گیری کند.
اگر موتور جدید ردبول عملکرد خوبی داشته باشد و پیر واچر بتواند حتی بدون حضور آدریان نیوی یک شاسی رقابتی بسازد، فرستاپن احتمالاً در ردبول خواهد ماند و با وفاداری خود تصویر مثبتی در ذهن هواداران ایجاد خواهد کرد؛ یعنی کسی که در شرایط دشوار، در میانه خروج برخی چهره‌های کلیدی، تیم را ترک نکرد. در عین حال طبق برخی گمانه‌زنی‌ها در سال ۲۰۲۶ در صورتی که مکس از جمع سه نفر اول خارج شود (یا حتی از دو نفر اول)، دوباره حق فسخ قرارداد را خواهد داشت. به عبارت دیگر، اگر لازم شود، او می‌رود. اما فعلاً، مکس در موقعیتی نیست که دچار اضطراب یا شتاب‌زدگی شود؛ هنوز زمان به سود اوست.
این تصمیم برای ردبول چه معنایی دارد؟
ماندن مکس، لااقل یک دردسر بزرگ را از دوش ردبول برمی‌دارد. اکنون این تیم تنها باید موتور جدید را که برای نخستین بار به طور مستقل و با مشاوره فورد ساخته می‌شود، نهایی کند؛ یک شاسی رقابتی برای مقررات جدید طراحی کند، آن هم بدون آدریان نیوی و به‌گونه‌ای که رانندگی با آن صرفاً مختص فرستاپن نباشد؛ پس از کنار رفتن کریستین هورنر، ساختار داخلی را به خوبی بازسازی و از اختلافات احتمالی درون‌تیمی جلوگیری کند و درباره هم‌تیمی مکس در سال ۲۰۲۶ تصمیم‌گیری کند.
خروج احتمالی مکس می‌توانست کل ساختار ردبول را متزلزل کند و تیم را بدون آخرین ستاره راهنمایش رها سازد اما حالا، آنها دست‌کم کمی ثبات دارند. از آنجا که در این فصل نیز به نظر نمی‌رسد ردبول برای قهرمانی بجنگد، تیم می‌تواند بدون فشار زیاد، پایه‌ریزی آینده را انجام دهد.
این تصمیم برای رانندگان مرسدس چه معنایی دارد؟
پایان گمانه‌زنی‌ها درباره آینده فرستاپن خبر خوبی برای هر دو راننده فعلی مرسدس است. نه جورج راسل و نه آندرا کیمی آنتونلی، هیچ‌کدام تا پیش از این قرارداد قطعی برای ۲۰۲۶ نداشتند و مشخص نبود که در صورت پیوستن مکس، چه کسی باید جای خود را خالی کند.
بر اساس عملکرد، راسل برتری محسوسی دارد؛ اما آنتونلی نیز ستاره نوظهور تیم است و کنار گذاشتن او پس از تنها یک فصل، پیامدهای سنگینی خواهد داشت. حالا طبق برخی گزارش‌ها، راسل قرارداد چندساله‌ای دریافت خواهد کرد، حتی اگر مکس بعد از فصل ۲۰۲۶ به مرسدس بیاید، جورج جایگاه تضمین‌شده‌ای خواهد داشت. این یعنی راسل می‌تواند با اطمینان خاطر به آینده نگاه کند و اگر موتور مرسدس آن‌طور که انتظار می‌رود پیشرفت کند، شاید سرانجام فرصت رقابت برای قهرمانی نصیبش شود. افزون بر آن، گفته می‌شود حقوق او نیز به حدود ۴۰ میلیون دلار خواهد رسید.
در این میان، آنتونلی می‌تواند تا پایان فصل جاری روی کسب تجربه و سازگاری با فضای فرمول یک تمرکز کند اما اگر در فصل آینده با یا بدون حضور مکس نتواند به راسل نزدیک شود، این پرسش مطرح خواهد شد: آیا واقعاً آنتونلی آماده بازی در سطح یک تیم بزرگ است؟ و آیا مرسدس با عجله بیش از حد، استعداد او را به خطر نینداخته است؟
این تصمیم برای سایر تیم‌ها چه معنایی دارد؟
در نگاه به آینده مکس پس از سال ۲۰۲۶ محدود شدن به ردبول و مرسدس اشتباه خواهد بود. با آغاز دوران فنی جدید در فرمول یک، احتمال دارد فرستاپن به پروژه‌های دیگری علاقه‌مند شود.
محتمل‌ترین گزینه، استون مارتین است؛ تیمی که حالا آدریان نیوی و برخی متخصصان هوندا به آن پیوسته‌اند. لوئیس همیلتون در فراری دیگر جوان نیست. رابطه بین اسکار پیاستری و لاندو نوریس در مک‌لارن نیز می‌تواند مسیرهای متفاوتی طی کند. شایعاتی هم درباره تمایل کریستین هورنر به پیوستن به آلپاین وجود دارد. هرچند با توجه به رابطه پرتنش میان هورنر و یوس فرستاپن، این گزینه بسیار بعید به‌نظر می‌رسد.
در نهایت، آغاز قدرتمند پروژه آئودی نیز ممکن است این تیم آلمانی را به جمع مدعیان بکشاند؛ جایی که یکی از چهره‌های کلیدی آن جاناتان ویتلی، مدیر ورزشی پیشین ردبول است. بنابرین، اگر تابستان آینده بحث درباره آینده قرارداد مکس دوباره آغاز شود، چه بسا همه چیز حتی جذاب‌تر از امروز باشد.
/
source