زمانی که خیلیها در فوتبال ایران -با وجود اختلافات بسیار- در یک موضوع با هم متحد و خواستار حضور کمک داور ویدیویی در لیگ برتر بودند، بودند کارشناسانی که با واقع بینی میگفتند با آمدن تکنولوژی هم مشکلی از فوتبال ایران حل نخواهد شد.
آن روزها آنقدر صدای موافقان کمک داور ویدیویی بلند بود که کمتر کسی حاضر میشد دلایل این عده را بشنود و به آن فکر کند. آنها که مثل همه خواهان تکنولوژی بودند و به غلط، آنها را مخالف پیشرفت فوتبال جلوه میدادند!
حرف این عده قلیل -که حالا روز به روز بر تعدادشان افزوده میشود- این بود که مشکل فوتبال ایران فرهنگی است و ربطی به تکنولوژی ندارد. مشکل، ریشه در کمبود علم و دانش مربیان و مدیران و ضعفهای فنی بازیکنان دارد و اینها چیزی نیست که با کمک داور ویدیویی برطرف شود!
حالا هر روز که میگذرد، به خصوص زمانی که میبینیم مشهورترین نامها در فوتبال ایران به تصمیمات کمک داور ویدیویی هم اعتراض میکنند و از بدوی ترین روشهای عصر حجر! برای نشان دادن اعتراض خود استفاده میکنند، بیشتر به حقانیت این نظر پی میبریم.
همانطور که باشگاههای ما روی کاغذ و در حرف، پیشوند «فرهنگی» را قبل از ورزشی دارند، مربیان و مدیران هم با افزودن عنوان «دکتر» قبل از اسم خود، سعی میکنند کمبودهای علمی و تخصصی و فنی خود را بپوشانند وگرنه یک دکتر واقعی که نیازی ندارد مدام جار بزند!
وقتی که میدانیم در فوتبال پایه ما چه میگذرد، دیگر نمیتوان از بازیکن لیگ برتری توقع داشت. چرا که او آموزشی ندیده که حالا بخواهد درست رفتار کند. نتیجه این میشود که حالا در لیگ بیست و پنجم، با تجربه ربع قرن برگزاری مسابقات -آن هم در لیگی که پسوند حرفهای دارد- هنوز همه یاد ناصر حجازی میکنیم و آن جمله معروفش که از حرفهای شدن، فقط شماره پیراهنها انگلیسی شده است!
این هفته در ۸ بازی روز اول لیگ بیست و پنجم تنها یک ضربه پنالتی اعلام شد که چادر ملو با همان ضربه، سه امتیاز بازی با فولاد را گرفت اما مهمتر از گل و نتیجه و نمایش دو تیم، رفتاری بود که در حافظه فوتبال ماند؛ فولاد که یحیی گل محمدی را در رأس کادر فنی دارد، قصد ترک زمین مسابقه را داشت!
باورش سخت است ولی این اتفاق افتاد. در دقیقه ۴۴ وقتی داور پس از تماشای تصاویر کمک داور ویدیویی «به درستی» حکم به اخراج مستقیم محمدرضا سلیمانی داد و همه کارشناسان در رسانه های مختلف آن را تایید کردند، کاپیتان فولاد میخواست بازیکنان را بیرون بیاورد! اتفاقی که در دقیقه ۹۰ بعد اعلام پنالتی افتاد و قابل پیش بینی هم بود!
شکی نیست که در ادامه راه بازهم شاهد تکرار این داستان خواهیم بود، همانطور که در گذشته بوده و در آینده هم خواهد بود، تا بار دیگر در خلوت از خود بپرسیم واقعاً ما چه شباهتی به فوتبال حرفهای داریم؟ البته به جز گرفتن پولهای کلان!
source