بری دی می، از بدن‌سازهای برجسته کشور هلند است که توانست پس از درخشش در رده جوانان کشورش و اروپا، راهی مسابقات حرفه‌ای بدن‌سازی شده و با عملکرد خوب خود در مستر المپیای ۱۹۸۸، رتبه سوم آن را تصاحب کند. دی می، از نمادهای زیبایی‌شناسی، تصویر کاملی از فیزیک مرد در مسابقات بدن‌سازی و به تعبیر یکی از نویسندگان مجلات بدن‌سازی، از تزئینات مستر المپیا بود. او با لقب «هلندی منعطف» در میان طرفداران بدن‌سازی معروف شده است.
طرفداری | بری دی می (Berry DeMey) زاده ۲۳ فوریه ۱۹۶۲ در شهر روتردام هلند است. علاقه به ورزش از کودکی در تار و پود بری شکل گرفت و او را به سمت ورزش‌های همانند شنا، دو و میدانی، هنرهای رزمی و بوکس رساند. ورزش‌های مختلفی که بری در آن‌ها فعالیت کرد، روحیه سرسخت این بدن‌ساز را ارضا نکرد. او علاقه به کارهای طاقت فرسا و ورزش‌هایی داشت که برای رسیدن به اوج آن، نیاز به تلاش بسیاری داشته باشد. بری در سن ۱۵ سالگی، با تمرینات خود در گاراژ خانه‌اش، عضلاتش را به طرز قابل توجهی پرورش داد و سپس با مجلات مختلف بدن‌سازی به این حرفه علاقه‌مند شد. بری در ابتدا علاقه زیادی به بدن‌سازی نداشت اما تصاویر آرنولد شوارتزنگر و فیزیک فوق‌العاده این بدن‌ساز، این پسر اهل روتردام را به سوی بدن‌سازی کشاند. او روزی سه مرغ کامل را می‌خورد و تمرینات سختی را برای رسیدن به حداقل فرم بدنی مناسب برای مسابقات پشت سر گذاشت.
نخستین آزمون دی می در بدن‌سازی به سال ۱۹۸۰ و مسابقات مختلف سطح جوانان هلند بازمی‌گردد. او در بخش جوانان هلند هرکولس و هلند آیرون‌من به رتبه نخست و در بخش جوانان آقای هلند به رتبه دوم رسید. او پس از رتبه نخست جوانان آقای هلند در سال ۱۹۸۱، عازم مسابقات قهرمانی بدن‌سازی جوانان اروپا شد و در رده سوم جای گرفت. او در سال ۱۹۸۲، برای نخستین بار در سطح بزرگسالان رقابت کرد و توانست به رتبه نخست کلاس سنگین‌وزن جایزه بزرگ هلند برسد. این موفقیت باعث شد تا او در همین سال به قهرمانی آماتورهای اروپا به میزبانی IFBB اعزام شود و در رقابت با سایر بدن‌سازهای مطرح اروپایی به رتبه نخست کلاس سنگین‌وزن برسد. رتبه نخست مسابقات قهرمانی اروپا، باعث شد تا بری در سال ۱۹۸۳، راهی مسابقات قهرمانی آماتورهای جهان در IFBB شود. او در این مسابقات، رقابت را به باب پاریس از آمریکا واگذار کرد. او در سال ۱۹۸۴ نیز رقابت قهرمانی آماتورهای جهان را به مایک کریستین واگذار کرد.
عملکرد فوق‌العاده بری در ورلد گیمز ۱۹۸۵، او را بالاتر از مت مندنهال به قهرمانی کلاس سنگین‌وزن و سپس رده‌بندی کلی رساند تا او بتواند در همین سال راهی مستر المپیا شود. نخستین حضور بری در مستر المپیا، با رتبه ششم او در رقابت با بهترین بدن‌سازهای جهان همراه بود. او در این دوره توانست تا به جایگاهی بالاتر از برنده پیشین مستر المپیا یعنی سرخیو اولیوا برسد. او در مستر المپیای ۱۹۸۶، عملکرد بهتری را داشت و به رتبه پنجم این دوره رسید. او در همین سال، نخستین حضورش در مسابقات شب قهرمانان را با رتبه ششم به پایان رساند. در سال ۱۹۸۷، این بدن‌ساز به گرندپری‌های مختلفی از بدن‌سازی اعزام شد و توانست به رتبه ششم آلمان (۱) و فرانسه و رتبه نهم آلمان (۲) برسد. در مستر المپیای همین سال، بری به همان رتبه همیشگی خود یعنی ششم رسید.
بهترین عملکرد بری در مستر المپیا به سال ۱۹۸۸ بازمی‌گردد که او به یکی از کاندیداهای قهرمانی آن تبدیل شده بود. فیزیک چشم‌گیر این مرد هلندی، او را به رتبه سوم این دوره از مستر المپیا، پایین‌تر از ریچ گاسپاری و لی هنی رساند. پس از این رقابت جذاب، او در گرندپری‌های این سال نیز عملکرد قابل توجهی را ثبت کرد و به رتبه دوم آلمان، رتبه سوم انگلیس، فرانسه، یونان و اسپانیا (دو گرندپری) و رتبه چهارم ایتالیا رسید. پارگی عضله سینه در یکی از تمرینات بری در روتردام، او را در سال ۱۹۸۹ از حضور در مسابقات بدن‌سازی محروم کرد تا این بدن‌ساز در اوج عملکرد ورزشی‌اش، خانه‌نشین شود.او در سال ۱۹۹۰ به مسابقات بازگشت و به رتبه چهارم گرندپری هلند رسید. با این وجود، پیشنهادی از سوی وینس مک ماهون، او را به حضور در مسابقات انجمن WBF ترغیب کرد. در دوران همکاری با انجمن WBF بود که بری به لقب «هلندی منعطف» رسید و با همین کاراکتر بر روی استیج رفت تا به رتبه سوم گرندپری WBF برسد.
پس از انحلال مسابقات انجمن مک ماهون، بری در شب قهرمانان ۱۹۹۳ به رتبه دهم و در آرنولد کلاسیک ۱۹۹۴، به رتبه پانزدهم رسید. ادامه مصدومیت بری باعث شد تا او در سال ۱۹۹۴، از دنیای بدن‌سازی خداحافظی کند. دوران ورزشی بری مورد توجه بسیاری از دوست‌داران بدن‌سازی قرار گرفت و در نوامبر ۱۹۸۷، تری بلیهی، یکی از نویسندگان مجله «Flex»، او را به یکی از تزئینات استیج مستر المپیا تشبیه کرد زیرا تقارن بدنی این مرد هلندی، بسیار مورد توجه همگان قرار گرفته بود. او پس از خداحافظی از عرصه بدن‌سازی، از آکادمی عالی عکاسی هلند فارغ‌التحصیل شد و به گرفتن عکس‌های جذاب، در کنار افتتاح شرکت تولید مواد غذایی ورزشی پرداخت. این مرد هلندی در سال ۲۰۰۸ به تالار مشاهیر انجمن IFBB رسید. دی می، از جمله بدن‌سازهایی بود که به زیبایی بدن و ایجاد یک «تصویر کامل» از فیزیک بدن، اهمیت ویژه‌ای می‌داد.
از سری خاطرات ورزشی
- جانی مورانت، جلاد بدن‌سازی؛ از قهرمانی مسابقات آمریکای شمالی تا شب قهرمانان و کاپ کانادا
- کریستین پالوسالو، نخستین طلایی المپیک در کشتی‌های فرنگی و آزاد؛ از استقبال در تالین تا فرار به فنلاند
- رضا سوخته سرایی، پهلوانی از رامیان؛ از سه طلای متوالی در بازی‌های آسیایی تا عدم حضور در المپیک
source