طرفداری | میکل آرتتا در مصاحبه اخیر خود، با تمثیلی عمیق، فلسفه و نگاهش به ورزش را به شکلی واضح‌تر از همیشه بیان کرد. 

او در کنفرانس «آلدا کالکتیو» داستان یک توپ فوتبال را تعریف کرد و نشان داد که چگونه ارزش یک شیء می‌تواند با توجه به محیطی که در آن قرار دارد، تغییر کند. این یکی از تأمل‌برانگیزترین صحبت‌های او در دوران مربی‌گری‌اش در آرسنال بود.

آرتتا می‌گوید: 

یک توپ را تصور کنید که در یک گاراژ پر از خاک افتاده است. این توپ هیچ ارزشی ندارد. باد آن خالی است، گوشه‌ای پنهان شده و هیچ‌کس از آن استفاده نمی‌کند. اما اگر همین توپ را اینجا، در میدان پیکدیلی لندن، در میان بچه‌ها بیندازم، ۱۰ دقیقه بعد، شور و شادی، خنده، جنب‌وجوش و بازی می‌بینم. اگر آن را در روستایی در آفریقا، جایی که بچه‌ها چیزی برای بازی ندارند، بگذارم، در واقع به آن‌ها امید می‌دهم.

برای من، آن توپ ابزاری بود که به من فرصت رؤیاپردازی و ساختن زندگی‌ای سرشار از تجربه را داد. با آن توانستم دور دنیا سفر کنم، با افراد شگفت‌انگیزی آشنا شوم، زبان‌های جدید یاد بگیرم، در فرهنگ‌های مختلف زندگی کنم، زندگی مردم را تغییر دهم و بزرگ‌ترین لذت زندگی‌ام را پیدا کنم.

آن لذت، آشنایی با همسرم و تشکیل خانواده بود. این است جادوی یک توپ فوتبال. این همان جادویی است که به نظر من، بزرگ‌ترین شادی زندگی‌ام را به من داد. یک توپ می‌تواند در یک لحظه حال یک کشور را عوض کند. بله، همین‌طور است. این زیبایی فوتبال است.

تأثیری فراتر از مستطیل سبز

فوتبال بدون شک ورزشی است که هم شادی و هم احساسات متضاد را به همراه می‌آورد. اما از دیدگاه آرسنال، و به ویژه با توجه به شعار عمل مهم‌تر از حرف است‌، این نگرش برای آرتتا فقط یک ایده نیست.

بازگرداندن فرهنگی که پیش از ورود او به آرسنال از بین رفته بود، یکی از بزرگ‌ترین دلایل بازگشت باشگاه به جمع تیم‌های نخبه است. با وجود اینکه هنوز قهرمانی‌های بزرگ به دست نیامده، آرسنال حالا در هر رقابتی که شرکت می‌کند، یکی از مدعیان اصلی محسوب می‌شود. شجاعت زیادی می‌خواهد که کسی شرط ببندد که آرسنال به زودی به قهرمانی‌های بزرگ دست پیدا نخواهد کرد. اما این موفقیت تنها به کار با توپ محدود نمی‌شود، بلکه به همه چیز در اطراف آن بستگی دارد.

پایگاه خبری فوتبال لندن گزارش داده که آرتتا و باشگاه، فلسفه «یک باشگاه واحد» (One Club) را پیاده کرده‌اند. تیم‌های مردان و زنان در ارتباط هستند و تیم‌های پایه اغلب فرصت تمرین با تیم بزرگسالان را پیدا می‌کنند. در این باشگاه، تأکید ویژه‌ای بر کار با بازیکنان و خانواده‌های آن‌ها در خارج از زمین وجود دارد.

شاید آوردن سگ «وین» برای بعضی‌ها یک حرکت عجیب و غریب به نظر برسد، اما آرتتا نشان داده که مایل است ایده‌ها و نظریه‌های جدیدی را به کار گیرد تا آرسنال را نه فقط از نظر فوتبالی، بلکه از نظر انسانی به یک باشگاه بزرگ تبدیل کند. تمثیلی که او در مورد توپ فوتبال به کار برد، به زیبایی این دیدگاه را به تصویر می‌کشد.

source