ورزشگاه آزادی هویت ملی دارد. نگین درخشان ورزش آسیا در دهه ۷۰ میلادی که طی تمام این ۵ دهه خانه تیم ملی و مکان امن برای دو تیم بزرگ و پرطرفدار فوتبال ایران بوده که درست مثل آن داستان معروف، وقت نبودنش همه به ارزش آن پی بردند!
حکایت غلامی که در کشتی بیتابی میکرد و حکیمی که دستور داد او را به دریا بیندازند تا در بازگشت به کشتی، قدر عافیت را دانسته و دیگر بیتابی نکند. در سالهایی که ورزشگاه آزادی با تمام کمبودها و آن چمن پر از دست انداز، وجود داشت استقلال و پرسپولیس و کل فوتبال دوستان متوجه ارزش و اهمیتش نبودند.
حالا که در این سالها ورزشگاه آزادی از دسترس فوتبال خارج شده، تازه همه متوجه این کمبود شده و مدام از بالا تا پایین فوتبال، همه سراغ آزادی را میگیرند. آنقدر مهم شده که مربیان و مدیران و بازیکنان استقلال و پرسپولیس به درستی همواره میگویند اگر بازیهای ما در آزادی بود، جایگاه ما در جدول اینجا نبود.
تیم ملی هم از بابت نبودن آزادی ضربه خورده و دیدیم با روی کار آمدن دولت جدید، موضوع آنقدر مهم بود که وزیر تازه وارد بلافاصله دستور داد آزادی باید برسد. مدیری که از اول صادقانه گفته بود آزادی تا بهار ۱۴۰۵ نمیرسد، برکنار شد اما حالا همه متوجه درستی حرف او شدهاند!
همه اینها هیچ! در این روزها که همه پیگیر روند پیشرفت بازسازی ورزشگاه آزادی هستند، یک خبر باعث نگرانی همه فوتبال دوستان شد. مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی گفته: به سمت چمن هیبریدی حرکت خواهیم کرد، در امر واگذاری آن مناقصه عمومی برگزار میکنیم. فاز بهره برداری از ۱۰ روز آینده انجام میشود. تعویض چمن باعث تعویق بهرهبرداری نخواهد شد.
اما چرا باید مجهز شدن مهمترین ورزشگاه ما به چمنی که تمام ورزشگاههای مدرن دنیا از آن استفاده میکنند، باعث نگرانی شود؟ چون ما تجربه قرارداد بستن با شرکتها و ادعای نصب چمن هیبریدی را داریم! اتفاقی که چند ماه پیش در ورزشگاه یادگار امام تبریز رخ داد و هنوز هم کسی آن را گردن نمیگیرد!
از مبلغی که بابت این کار هزینه شده -طبق ادعاها از ۵۰ میلیارد تا بالای ۱۰۰ میلیارد که خداداد عزیزی اخیراً گفت و به عنوان مدیر تراکتور که مالک این باشگاه هزینه بازسازی یا بخش عمده آن را تقبل کرده است، در این یک مورد مطلع محسوب میشود- تا مسئول انتخاب آن شرکت و اینکه چرا و چگونه به دو ماه نرسیده، چمن یادگار امام که قرار بود آبروی تنها نماینده ما در لیگ نخبگان آسیا باشد، این گونه باعث آبروریزی شد!
و البته که خانه به دوشی تراکتور که بازیهای اخیرش را در ورزشگاه شهید سلیمانی یا همان بنیان دیزل برگزار میکند، از دیگر پیامدهای این ماجراست. اگر خدای نکرده همان تفکر قرار باشد برای ورزشگاه آزادی نیز چمن هیبریدی بیاورد، مصیبتهای تیم ملی و آیروریزی بین المللی یک طرف، استقلال و پرسپولیس نیز دوباره آواره این شهر و آن شهر و خانه به دوش خواهند شد!
اینجا را بخوانید: معلوم شد چرا کسی پروژه چمن یادگار امام را گردن نمیگرفت/ فتوشاپ مدارک مدیریتی شماست نه عکسهای رسانهها/ از چمن هیبریدی فقط قسمت دومش ماند!
source