طرفداری | شروع کار ژابی آلونسو در رئال مادرید بازتابی از همان فشار روانی است که میکل آرتتا در اواخر سال ۲۰۲۰ تجربه کرد؛ زمانی که آرسنال در سراشیبی سقوط قرار داشت و گزارش‌های رسانه‌ای به شمارش معکوس برای اخراج احتمالی او تبدیل شده بود. 

پوشش خبری آن دوران بی‌رحمانه بود. گاردین تیتر زد: «آرتتادرآستانهسقوط، با نزدیک شدن آرسنال به منطقه خطر.» اسکای اسپورتس پرسید: «چقدر برای آرتتا وقت باقی مانده است؟» و نشریه اتلتیک با انتشار مقاله‌ای با عنوان «آرسنالِ تحت هدایت آرتتا سردرگم و بی‌جهت به نظر می‌رسد» این پرسش را مطرح کرد که آیا بازیکنان دیگر به او توجهی دارند یا نه. 

واکنش هواداران نیز به همان اندازه تند بود؛ شعار «به پروسه اعتماد کن» دستمایه تمسخر شد و هر نتیجه ضعیف، گامی به سوی پایان این پروژه تلقی می‌شد. آرسنال امروز یکی از بهترین تیم‌های اروپا محسوب می‌شود و فصل گذشته تحت هدایت آرتتا، تیم مادرید را کاملاً از هم گسیخت.

ژابی آلونسو و میکل آرتتا دوست دوران کودکی هستند
ژابی آلونسو و میکل آرتتا دوست دوران کودکی هستند

آلونسو اکنون مسیری مشابه دوست دوران کودکی‌اش را طی می‌کند؛ همان چالشی که آرتتا هنگام تلاش برای تغییر فرهنگ و فلسفه بازی باشگاه با آن مواجه شده بود. شکست اخیر مادرید مقابل سلتاویگو، نگرانی‌ها درباره این‌که ایده‌های او در میان بازیکنان جا نیفتاده است را تشدید کرد. تیم هنگام مالکیت توپ مردد و در زمان پرسینگ ناهماهنگ دیده می‌شود. 

به نظر می‌رسد بازیکنان از نقش‌های خود اطمینان ندارند و سیستم او نیز آن شفافیت و انسجامی را که معمولاً در تیم‌های آلونسو دیده می‌شود، ارائه نمی‌کند. او همچنان در انتخاب ترکیب و مدیریت بازی تصمیمات بحث‌برانگیز و گاه عجیب اتخاذ می‌کند. بسیاری معتقدند که پس از شکست مقابل اتلتیکو و مدیریت نامؤثر خشم وینیسیوس جونیور پس از تعویض، کنترل رختکن را از دست داده است.

کلوپ در آغاز کار خود در لیورپول و لوئیس انریکه در پاری سن ژرمن نیز هنگام تلاش برای بازسازی فرهنگ باشگاه با انتقادهایی مشابه روبه‌رو شدند. اما فشار بر آلونسو از این جهت بیشتر است که مادرید آن فرصت طولانی‌مدتی را که دیگر مربیان در باشگاه‌های مختلف دریافت کردند، در اختیار او قرار نخواهد داد. موفقیت ۱۵ سال اخیر این باشگاه نه با اتکا به روندهای فوتبالی یا یک مربی کاملاً تاکتیکی، بلکه با تکیه بر توانایی فردی بازیکنان و آزادی عمل آن‌ها به دست آمده است.

اکنون از آلونسو خواسته می‌شود کنترل بیشتری اعمال کند، اما به نظر می‌رسد این کار برای او دشوارتر از حد انتظار است. نتایج باید خیلی زود به دست بیایند؛ در غیر این صورت، ژابی آلونسو در ذهن رسانه‌ها و هواداران مادرید در کنار مربیانی مانند بنیتس یا لوپتگی قرار خواهد گرفت. او به تصمیمات بزرگ نیاز دارد. چهارشنبه شب، فرصت بعدی آلونسو برای هدایت درست این کشتی فرا می‌رسد؛ آیا شاهد تکرار وضع موجود خواهیم بود یا او شجاعت لازم را به کار خواهد بست؟

source