طرفداری | کیم نام ایل (Kim Nam-il) زاده ۱۴ مارس ۱۹۷۷ در شهر اینچئون کره جنوبی است. او در پست هافبک دفاعی بازی می‌کرد. کیم از کلاس سوم دبستان به فوتبال علاقمند شد و با وجود مخالفت پدر و مادرش، این ورزش را ادامه داد. او پس از دعوت به تیم‌های ملی پایه کره جنوبی و بازی در تیم دانشگاه هانیانگ، در سال ۲۰۰۰ به تیم بزرگسالان چونام دراگونز کره جنوبی پیوست. او در سه سال نخست حضورش در این باشگاه به آمارهای ۳۲ بازی و یک گل در فصل ۲۰۰۰، ۲۷ بازی در فصل ۲۰۰۱ و ۱۵ بازی در فصل ۲۰۰۲ رسید تا مورد توجه سرمربی تیم ملی کره جنوبی برای جام جهانی ۲۰۰۲ قرار گیرد.

 

پس از جام جهانی، این بازیکن مورد توجه باشگاه فاینورد قرار گرفت و به صورت قرضی راهی این باشگاه شد اما دوران حضور این بازیکن در این باشگاه خیلی خیلی کوتاه بود. او پس از فسخ قرارداد قرضی‌اش با فاینورد در همین سال راهی اکسلسیور، دیگر باشگاه هلندی شد. کیم در این باشگاه، موفق به حضور در هشت بازی از جمله بازی با فاینورد شد. کیم پس از ناکامی در قرارداد با فاینورد، پیشنهادات دیگری همچون گلادباخ، المپیاکوس و پائوک یونان را دریافت کرده بود اما موفق به عقد قرارداد با این باشگاه‌ها نیز نشد. پس از دو تجربه قرضی ناموفق در فوتبال اروپا، این بازیکن به چونام بازگشت و آمارهای ۲۳ بازی و شش گل در فصل ۲۰۰۳ و ۱۲ بازی و یک گل در فصل ۲۰۰۴ را ثبت کرد. او در سال ۲۰۰۵ به تیم رقیب چونام یعنی سوان سامسونگ پیوست و سه فصل در این باشگاه بازی کرد. ۱۰ بازی و دو گل در فصل ۲۰۰۵، ۳۰ بازی در فصل ۲۰۰۶ و ۲۹ بازی در فصل ۲۰۰۷، آمارهای کیم در سامسونگ بود.

 

تجربه بعدی این بازیکن در خارج از کشورش، در سال ۲۰۰۸ با حضور در ویسل کوبه ژاپن رقم خورد. او در فصل ۲۰۰۸ به ۳۳ بازی و یک گل و در فصل ۲۰۰۹ به ۲۶ بازی رسید. کیم دوران موفقی را در ژاپن گذراند و در میان هم‌باشگاهی‌هایش به «هیونگ» با معنی «برادر بزرگ‌تر» معروف شد. او پس از مصدومیت در دومین فصل حضورش در ژاپن، ویسل کوبه را به مقصد تام تامسک روسیه ترک کرد. این بازیکن در فصل نخست حضورش در روسیه، عضو مهمی از ترکیب باشگاه روس بود و موفق به ثبت دو پاس گل برابر سیبیر و اسپارتاک مسکو شد. بازی‌های خوب کیم در ترکیب تامسک و کره جنوبی، پیشنهاد خوبی از سوی الشباب عربستان را برای او فراهم آورد اما بند فسخ ۵۰۰ هزار دلاری او، انتقالش به باشگاه عربستانی را منتفی کرد. او یک فصل دیگر در تامسک بازی کرد و به آمار ۱۷ بازی رسید. باشگاه اینچئون یونایتد در سال ۲۰۱۲، این بازیکن را به لیگ برتر کره جنوبی بازگرداند و بازوبند کاپیتانی خود را به او سپرد. کیم در بازگشت به کره، آمارهای ۳۴ بازی در فصل ۲۰۱۲ و ۲۵ بازی در فصل ۲۰۱۳ را به ثبت رساند. او در سال ۲۰۱۴ راهی چونبوک هیوندای موتورز شد و با ثبت دو گل در ۲۰ بازی، این تیم را به قهرمانی کره جنوبی رساند. آخرین باشگاه این بازیکن، کیوتو سانگا در جی‌لیگ۲ بود و او در سال ۲۰۱۶ بازنشسته شد.

کیم در مسابقات قهرمانی ۱۹۹۶ آسیا، عضوی از تیم ملی زیر ۲۰ سال کره جنوبی بود و در بازی برابر تیم ملی جوانان ایران گلزنی کرد. نخستین بازی ملی او در سال ۲۰۰۰ برابر یوگسلاوی به ثبت رسید. او سپس در گلدکاپ ۲۰۰۲ حضور یافت و به همراه کره جنوبی به رتبه چهارم این تورنمنت رسید. حضور گاس هیدینک به عنوان سرمربی کره جنوبی، پیشرفت چشمگیری را در فوتبال این بازیکن ایجاد کرد. او هافبک غیرقابل جایگزین هیدینک در ترکیب اصلی کره بود که در جلوگیری از ضدحملات حریف، نقش مهمی داشت. کیم در جام جهانی ۲۰۰۲ به اوج فوتبالش رسید و در پنج بازی نخست کره جنوبی به میدان رفت. او در دو بازی نهایی کره که منجر به شکست آن‌ها در نیمه نهایی و رده‌بندی شد، نیمکت‌نشین بود زیرا در مرحله یک‌چهارم نهایی با خطای انریکه رومروی اسپانیایی دچار مصدومیت شد. کره بدون کیم، دو بازی نهایی خود را واگذار کرد و به رتبه چهارم جام جهانی رسید تا ارزش حضور این بازیکن در ترکیب اصلی نمایان شود. درخشش این بازیکن در ترکیب اصلی کره جنوبی و مهار تمامی توپ‌های خط میانی به او لقب «جارو برقی» را داده بود.

او پس از پایان جام جهانی به مرد محبوب دختران کره‌ای تبدیل شد و عکس‌هایش به سرعت مجلات و روزنامه‌های کره را درنوردیدند. بسیاری از برنامه‌های تلویزیونی، فیلم‌ها و سریال‌های کره‌ای پیشنهاد همکاری را به این بازیکن ارسال کردند اما او که پیش از جام جهانی، بازیکنی ناشناخته در کشورش بود، فقط در مصاحبه‌ها ظاهر شد. کم کم این دوران از فضای رسانه‌ای کره جنوبی به «سندروم کیم نام ایل» مشهور شد. جام ملت‌های آسیا در سال ۲۰۰۴، با حضور کیم در چهار بازی جام و گلزنی او به تیم ملی ایران در مرحله یک‌چهارم نهایی همراه بود. او در دو جام جهانی بعدی یعنی جام‌های جهانی ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰، عضوی از ترکیب کره جنوبی بود و در هر دو جام، حضور در سه بازی را تجربه کرد. آخرین بازی ملی این بازیکن در سال ۲۰۰۳ برابر لبنان به ثبت رسید تا او با ۹۵ بازی ملی، دو گل و پنج پاس گل به کارش در تیم ملی کره جنوبی پایان دهد. او پس از پایان فوتبالش، مربیگری را با باشگاه سئونگنام از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ شروع کرد.

source