رویداد۲۴ | لورنزو بوفون، دروازه‌بان بزرگ تاریخ فوتبال ایتالیا، در ۲۵ نوامبر ۲۰۲۵ در سن ۹۵سالگی بر اثر ایست قلبی در لاتیسانا درگذشت. خبر درگذشت او بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های ورزشی داشت، زیرا بوفون یکی از نام‌های ماندگار فوتبال ایتالیا به شمار می‌رفت و بخش مهمی از تاریخ باشگاهی و ملی ایتالیا با نام او گره خورده است.
بیوگرافی لورنزو بوفون
بوفون زاده ۱۹۲۹ در شهر ماجانو بود و فوتبال را در سال ۱۹۴۸ آغاز کرد. نخستین تیمی که در آن به میدان رفت پورتوگروارو بود؛ جایی که در یک فصل ۳۴ بازی انجام داد و همین عملکرد باعث شد تنها یک سال بعد نظر باشگاه بزرگ آث‌میلان را جلب کند. ورود او به میلان نقطه عطفی در کارنامه‌اش بود؛ جایی که استعداد او در سطح اول فوتبال ایتالیا دیده شد و مسیر او به سمت تیم ملی هموار شد.
دوران طولانی حضور بوفون در آث‌میلان
بوفون از سال ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۹ به مدت ده سال در میلان حضور داشت و ۲۷۷ بازی برای این تیم انجام داد. این دوران یکی از طلایی‌ترین مقاطع زندگی ورزشی او بود. او در نخستین بازی‌اش در سری‌آ، در ۱۵ ژانویه ۱۹۵۰، توانست در پیروزی ۱–۰ مقابل سمپدوریا کلین‌شیت کند. این شروع درخشانی برای دروازه‌بانی بود که بعد‌ها جزو اسطوره‌های میلان شد.
در سال‌هایی که بوفون در میلان بود، این تیم چهار بار قهرمان سری‌آ شد: فصل‌های ۵۱–۱۹۵۰، ۵۵–۱۹۵۴، ۵۷–۱۹۵۶ و ۵۹–۱۹۵۸. بوفون همچنین دو بار قهرمان لاتین کاپ شد و در مسیر اروپایی نیز حضور برجسته‌ای داشت. او همراه میلان به فینال جام باشگاه‌های اروپا ۵۸–۱۹۵۷ رسید و دو بار نیز به نیمه‌نهایی این رقابت‌ها راه پیدا کرد. اگرچه میلان در هر دو دوره مقابل رئال مادرید متوقف شد، اما نقش بوفون در موفقیت‌های آن تیم انکارناپذیر است.
با ۳۰۰ بازی رسمی، او یکی از چهار دروازه‌بان تاریخ میلان است که به این مرز رسیده‌اند؛ نام‌هایی مانند کریستین آبیاتی، سباستیانو روسی و دیدا بالاتر از او قرار دارند، اما حضور بوفون در این جمع نشان‌دهنده تأثیر و جایگاه او در تاریخ میلان است.
انتقال به جنوا و سپس حضور در اینتر
بوفون در سال ۱۹۵۹ میلان را ترک کرد و برای یک فصل به جنوا پیوست؛ جایی که ۲۰ بازی انجام داد. این انتقال بخشی از جابه‌جایی‌های مشهور آن سال‌ها بود؛ دوره‌ای که رقابت او با دروازه‌بان نامدار دیگر، جورجو گزتسی، بر بسیاری از نقل و انتقالات تأثیر گذاشته بود.
در سال ۱۹۶۰، بوفون به اینتر میلان رفت و سه فصل در این تیم بازی کرد. او در اینتر نیز عملکرد بسیار خوبی داشت و در فصل ۶۳–۱۹۶۲ به قهرمانی سری‌آ رسید؛ قهرمانی‌ای که در دوران آغازین تیم بزرگ هِلِنیو هررا رقم خورد. بوفون با اینتر همچنین به نیمه‌نهایی جام فرر‌ها رسید و نقش مؤثری در تثبیت وضعیت دفاعی تیم در سال‌های پیش از درخشش بزرگ “اینتر افسانه‌ای” دهه ۶۰ داشت.
سال‌های پایانی بازی؛ فیورنتینا و ایورئا
بوفون پس از سه فصل موفق در اینتر، در سال ۱۹۶۳ به فیورنتینا رفت، اما تنها یک مسابقه در سری‌آ به میدان رفت. یک سال بعد، در تیم ایورئا حضور پیدا کرد و ۱۱ بازی انجام داد. پایان کار حرفه‌ای او در ۱۹۶۵ رقم خورد؛ زمانی که پس از حدود ۴۲۰ بازی رسمی از فوتبال خداحافظی کرد.
حضور لورنزو بوفون در تیم ملی ایتالیا
سوابق ملی بوفون نیز قابل توجه است. او بین سال‌های ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۲، ۱۵ بازی ملی انجام داد. آغاز فعالیت او در تیم ملی با تساوی ۲–۲ برابر فرانسه در یک دیدار دوستانه بود. مهم‌ترین مقطع حضور او در تیم ملی، جام جهانی ۱۹۶۲ در شیلی بود؛ جایی که بوفون به‌عنوان دروازه‌بان اصلی و حتی کاپیتان تیم وارد مسابقات شد.
او در دو بازی مقابل آلمان غربی و سوئیس کلین‌شیت کرد، اما در بازی حساس برابر شیلی جای خود را به کارلو ماترل داد؛ مسابقه‌ای که با شکست و حذف جنجالی ایتالیا همراه بود. با این حال، عملکرد بوفون در آن تورنمنت و دوره حضورش در تیم ملی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین دروازه‌بانان ایتالیا ثبت شده است.
جایگاه لورنزو بوفون در تاریخ فوتبال
بوفون در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ یکی از برجسته‌ترین سنگربانان ایتالیا بود و به انتخاب فیفا در ترکیب FIFA XI سال ۱۹۶۳ قرار گرفت. او در ایتالیا به‌عنوان گلری قابل اعتماد و با ثبات شناخته می‌شد و به دلیل واکنش‌های مؤثر و جای‌گیری مناسب، شهرت زیادی داشت. اگرچه گاهی به دلیل نوسان عملکرد مورد انتقاد قرار می‌گرفت، اما کارنامه‌اش در میلان و اینتر باعث شد نام او در تالار مشاهیر میلان نیز ثبت شود.
فعالیت‌های پس از فوتبال و زندگی شخصی
پس از بازنشستگی، بوفون مدتی به‌عنوان استعدادسنج جوانان در میلان فعالیت کرد. او همچنین به لحاظ خانوادگی با جیان‌لوئیجی بوفون، دروازه‌بان مشهور نسل‌های بعدی، نسبت داشت و پسرعموی پدربزرگ او محسوب می‌شد. ازدواجش با ادی کامپاگنولی، مجری و بازیگر سرشناس، نیز مدت‌ها سوژه رسانه‌ها بود. با مرگ لورنزو بوفون، فوتبال ایتالیا یکی از چهره‌های تاریخی خود را از دست داد؛ چهره‌ای که کارنامه‌اش در میلان، اینتر و تیم ملی، جایگاهی ماندگار برای او ساخت و او را به یکی از بزرگ‌ترین دروازه‌بانان نسل خود تبدیل کرد.
source