مقایسه آناوار و ترنبولون: کدام انتخاب بهتری است؟

آناوار (اکساندرولون) و ترن (ترنبولون) دو استروئید آنابولیک هستند که توسط بدنسازان برای سوزاندن چربی و عضله سازی استفاده می‌شود.

آناوار عمدتا به عنوان یک استروئید کاهش دهنده چربی دیده می شود که توسط مردان و زنان برای سوزاندن مقادیر قابل توجهی چربی استفاده می شود. با این حال، ترنبولون را می‌توان به عنوان یک استروئید حجیم یا برش دهنده استفاده کرد، که دارای خواص آنابولیک قدرتمند (عضله سازی) و چربی سوزی است. زنان معمولاً ترنبولون را به دلیل خطر بالای بروز صفات مردانه مصرف نمی‌کنند.

مقایسه فواید آناوار و ترنبولون

نحوه مصرف

آناوار یک استروئید خوراکی است، در حالی که ترنبولون یک استروئید تزریقی است؛ بنابراین اکثر کاربران راحتی مصرف آناور را ترجیح می‌دهند.

مقایسه عضله سازی آناوار و ترنبولون

ترن یکی از قوی‌ترین استروئیدهای افزایش حجم عضلات در بازار برای ساخت بافت عضلانی بدون چربی است. افزایش وزن ممکن است در مقایسه با استروئیدهایی مانند دیانابول یا آنادرول زیاد نباشد، اما افزایش خالص کلی بافت عضلانی برابر (یا بیشتر) است.

ما دیده‌ایم که کاربران از یک دوره ترنبولون ۱۰ الی ۱۵ کیلوگرم عضله بدون چربی به دست می‌آورند.

آناوار به عنوان یک استروئید حجم در نظر گرفته می‌شود، زیرا فقط مقادیر متوسطی عضله می‌سازد. کاربران می‌توانند انتظار داشته باشند ۵ تا ۷ کیلوگرم عضله در دوره آناوار به دست آورند.

از آنجایی که ترن و آناوار به استروژن تبدیل نمی‌شوند، هر دو بدون احتباس آب باعث افزایش عضلات خشک می‌شوند. این در نتیجه تعریف عضلانی و رگسازی را در طول دوره افزایش می‌دهد.

افزایش قدرت

ترنبولون یکی از استروئیدهای آنابولیک مورد علاقه پاورلیفترها به دلیل قدرت استثنایی و آندروژنیک بودن آن است. آناوار برای افزایش قدرت عضلانی نیز بسیار موثر است، البته نه در حد ترنبولون.

ما مشاهده کرده‌ایم که کاربران ترن از اولین دوره خود ۲۵ کیلوگرم به پرس سینه اضافه می‌کند که با توجه به اینکه باعث احتباس آب نمی‌شود بسیار قابل توجه است.

تفاوت چربی سوزی آناوار و ترنبولون

ترنبولون معمولاً در دوره‌های افزایش حجم استفاده می‌شود که در آن کاربران کالری مازاد غذا می‌خورند، در حالی که اکساندرولون معمولاً زمانی مصرف می‌شود که کاربران با کمبود کالری غذا می‌خورند. بنابراین، اندازه‌گیری و مقایسه اثرات واقعی چربی‌سوزی هر ترکیب دشوار است.

با این حال، به طور حکایتی، ما شاهد کاهش بیشتر چربی در مصرف کنندگان آناوار هستیم که ممکن است به افزایش سطح T3 و بهبود حساسیت به انسولین نسبت داده شود.

ترنبولون ممکن است به اندازه آناوار چربی بسوزاند، اما آندروژنیسیته و قدرت بالای آن باعث می شود تا مقادیر قابل توجهی از چربی زیر جلدی را بسوزاند. بنابراین، ترن مسلما بهترین استروئید افزایش حجم است که اثرات چربی سوزی عالی نیز دارد.

مقایسه عوارض جانبی آناوار و ترنبولون

آناوار به عنوان یکی از بی خطرترین استروئیدهای آنابولیک در نظر گرفته می‌شود، با تایید FDA در پزشکی و حتی توسط زنان و کودکان در تحقیقات (منبع ۱).

از سوی دیگر، ترنبولون یکی از سمی ترین استروئیدهای آنابولیک است که هرگز تاییدیه FDA را برای استفاده انسانی دریافت نکرده است.

سمیت کبدی

علیرغم اینکه آناوار یک استروئید آنابولیک خفیف تر از ترن است، باعث افزایش آنزیم های ALT و AST می‌شود و استرس کبد را نشان می‌دهد. این به دلیل آلفا آلکیله بودن آن به c-17 است و بنابراین باید توسط کبد متابولیزه شود تا فعال شود. در نتیجه آناوار جزو استروئیدهای مضر برای کبد است.

با این حال، ترن یک استروئید تزریقی است و بنابراین ورود مستقیم به جریان خون از هر گونه عارضه کبدی جلوگیری می‌کند. اما هنوز هم اثراتی از استرس کبدی در حین مصرف ترنبولون دیده می‌شود.

مصرف مکمل‌هایی مثل لیو ۵۲ در جهت حمایت از کبد، به طور موثر سطوح ALT و AST را کاهش می‌دهد و برای کسانی که استروئید خوراکی مصرف می‌کنند مفید است (منبع ۲).

کلسترول

به دلیل ماهیت ملایم آناوار، سطح کلسترول بیش از حد افزایش نمی‌یابد. بنابراین، در کنار تستوسترون و دکا دورابولین، یکی از بهترین استروئیدهای آنابولیک برای سلامت قلب و عروق است.

با این حال، طبق تحقیقات موجود و پروفایل لیپیدی بیماران، ترنبولون برای سلامت قلب و کلسترول بسیار خطرناک است (منبع ۳). ما به طور معمول شاهد کاهش قابل توجه HDL همراه با افزایش شدید LDL در طول دوره های ترنبولون هستیم که خطر تصلب شرایین و انفارکتوس میوکارد را افزایش می‌دهد.

ما به کاربرانی که از ترن استفاده می‌کنند توصیه می‌کنیم که از رژیم کتوژنیک پیروی کنند. روزانه 4 گرم روغن ماهی مصرف کنند و ورزش هوازی منظم انجام دهند. این باعث کاهش سطح قند خون، بهبود کلسترول و افزایش اتساع عروق می‌شود و به طور موثر فشار خون را کاهش می‌دهد.

ریزش مو

آناوار یک استروئید آنابولیک مشتق شده از DHT است، بنابراین می‌تواند ریزش مو را در کاربران حساس ژنتیکی تسریع کند.

ترنبولون، طبق تجربه ما، به دلیل آندروژنیسیته بسیار زیاد، با احتمال بیشتری نسبت به آناوار باعث ریزش مو می‌شود.

این عارضه جانبی فردی است، زیرا می‌بینیم که برخی از بدنسازان IFBB سال‌ها استروئیدهای آندروژنیک مصرف می‌کنند و موهایشان پر است. در حالی که مردان دیگر فقط چند دوره استروئید اجرا می‌کنند و عملاً تمام موی خود را از دست می‌دهند. بنابراین، استروئیدهای آنابولیک فقط روند طبیعی طاسی را تسریع می‌کنند.

آکنه

ترنبولون ممکن است غدد چربی را در کاربران حساس ژنتیکی بیش از حد تحریک کند و باعث آکنه ولگاریس شود. آناوار کمتر این کار را انجام می‌دهد، اگرچه این یک عارضه جانبی احتمالی برای کسانی است که به طور طبیعی پوست چرب دارند و خطر مسدود شدن منافذ پوست را افزایش می‌دهد.

پروستات

بزرگ شدن پروستات یکی از عوارض جانبی احتمالی آناوار یا ترنبولون است که به طور بالقوه باعث دشوارتر شدن ادرار می‌شود.

سرکوب تستوسترون

در تجربه ما، اکساندرولون باعث سرکوب متوسط ​​تستوسترون می‌شود، در حالی که ترنبولون آن را به طور کامل خاموش می‌کند.

بنابراین، یک PCT دقیق باید بعد از ترنبولون برای کمک به بهبود HPTA استفاده شود. انجام این کار می‌تواند به بازیابی سطح طبیعی تستوسترون در عرض 30 روز کمک کند. با این حال، این به داروهای متعدد نیاز دارد.

به نظر می‌رسد ترکیب تاموکسیفن یا کلومیفن و همچنین HCG پس از دوره برای درمان هیپوگنادیسم موفق آمیز باشد.

کاربران آناوار ممکن است بخواهند از PCT استفاده کنند یا نخواهند، اما اگر انجام دهند، ممکن است فقط به یکی از داروهای فوق نیاز داشته باشند.

بدون PCT، سطح تستوسترون ممکن است چند هفته طول بکشد تا نرمال شود.

مدت زمان تست دوپینگ آناوار و ترنبولون

اگر مدت زمان تست دوپینگ آناوار و ترنبولون برای شما اهمیت دارد باید بدانید که آناوار به طور میانگین تا ۳ هفته پس از آخرین مصرف قابل تشخیص است و در طرف مقابل ترنبولون تا ۳ الی ۴ ماه قابل تشخیص می‌باشد.

آیا مصرف همزمان ترنبولون و آناوار ممکن است؟

آناوار و ترنبولون را می‌توان با هم مصرف کرد، اگرچه به دلیل خاصیت آنابولیک خفیف آناوار و خشن بودن ترنبولون اغلب این دو را کنار هم نمی‌بینیم. بنابراین، چیدن آنها در کنار هم نتایج بهتری نسبت به مصرف هر یک از آنها به تنهایی ایجاد می کند، اگرچه مصرف همزمان آن‌ها در یک دوره، به طور قابل توجهی خطرات قلبی را افزایش می‌دهد.

اکساندرولون بهتر است هنگام کات به تنهایی مصرف شود و احتمالاً هنگام تلاش برای به دست آوردن توده عضلاتی بدون چربی با تستوسترون همراه شود.

ما متوجه شدیم که ترنبولون در دوره حجم، بهترین ترکیب با آنادرول یا تستوسترون است، اگرچه هر استک شامل ترنبولون باید خطرناک در نظر گرفته شود و فقط برای کاربران پیشرفته استروئیدی که تحمل این ترکیبات را ایجاد کرده‌اند ضروری است.

شاید مقاله‌های زیر را هم دوست داشته باشید:

خلاصه

آناوار و ترنبولون استروئیدهای آنابولیک بسیار متفاوتی هستند که آناوار عوارض جانبی خفیفی ایجاد می‌کند و ترن عوارض شدید ایجاد می‌کند. بنابراین آناوار می‌تواند توسط مبتدیان یا کاربران استروئیدی پیشرفته استفاده شود، در حالی که ترن فقط باید توسط دسته دوم استفاده شود.

ترن همچنین یک ترکیب حجیم کننده قوی است، در حالی که آناوار برای برش مناسب است.

اکساندرولون برای زنان مناسب است، در حالی که ترنبولون اصلا مناسب نیست و باعث بروز صفات مردانه می‌شود.

آناوار یک استروئید خوراکی است، در حالی که ترن یک استروئید تزریقی است.

در نهایت در مورد قیمت داروها باید بدانید که اکساندرولون گران است، در حالی که ترنبولون ارزان‌تر است.