اویس ملاح، مربی کشتی گلستانی، در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا درباره انتظارات بالایی که از تیم ملی کشتی آزاد ایران برای کسب نتایج درخشان در المپیک وجود دارد، اظهار داشت: کشتی همیشه بار سنگین انتظارات را به دوش کشیده است. اگر نگاهی به عملکرد سایر رشته‌ها بیندازیم، متوجه می‌شویم که با وجود هزینه‌های کلانی که برای فوتبال انجام شده، این رشته نتوانسته به موفقیت‌های چشمگیری دست یابد. اما چرا این همه توقع از کشتی وجود دارد؟ آیا واقعاً حمایت کافی از این رشته صورت گرفته است؟ اخیراً مصاحبه‌ای از شجاع خلیل‌زاده مشاهده کردم که گفته بود نباید کشتی را با رشته‌های دیگر مقایسه کنیم. به نظر من این حرف چندان درست نیست. تمام دستاوردهای فوتبال ایران در مقایسه با یک مدال المپیک حسن یزدانی، ارزش چندانی ندارد. فوتبال ما چه دستاوردی در المپیک یا جام جهانی داشته است؟ حتی در جام ملت‌های آسیا نیز نیم قرن است که قهرمان نشده‌اند و در این دوره اخیر نیز با وجود هزینه‌های فراوان، نتیجه مطلوبی کسب نکردند.
ملاح در ادامه تاکید کرد: قصد من این نیست که کشتی و فوتبال را در مقابل هم قرار دهم. فوتبال ایران اسطوره‌های بزرگی مانند علی دایی، مهدی مهدوی کیا، سیروس قایقران، کریم باقری و وحید هاشمیان را در کارنامه خود دارد که هیچ‌گاه علیه کشتی یا سایر رشته‌های ورزشی صحبت نکرده‌اند و خود را برتر از دیگر ورزشکاران ندانسته‌اند. اما حالا شجاع خلیل‌زاده، که خود اهل مازندران است و با کشتی‌گیرانی مانند حسن یزدانی نیز دوستی دارد، علیه رشته پرافتخاری مانند کشتی صحبت می‌کند. هر دو رشته فوتبال و کشتی برای مردم ایران ارزشمند هستند و نباید کاری کنیم که این دو در مقابل هم قرار بگیرند.
وی در مورد انتخاب محسن کاوه به عنوان سرمربی جدید تیم ملی کشتی آزاد در سال المپیک نیز گفت: به نظر من پژمان درستکار باید تا المپیک در این سمت باقی می‌ماند، چراکه او رابطه خوبی با ورزشکاران برقرار کرده بود و با آن‌ها هماهنگی لازم را داشت. فدراسیون می‌توانست این تغییر را به بعد از المپیک موکول کند. البته محسن کاوه نیز مربی با تجربه و قابل احترامی است که توانایی هدایت تیم ملی را دارد، اما به اعتقاد من این تغییر در فاصله چند ماه مانده به المپیک، تصمیم درستی نبود.
ملاح همچنین به صحبت‌های منصور برزگر درباره اشتباه بودن این تصمیم اشاره کرد و افزود: ما باید از نظرات بزرگان کشتی مانند منصور برزگر، عبدالله موحد، ابراهیم جوادی و فرح‌وشی استفاده کنیم. چرا نباید از این اساتید مشورت بگیریم؟ من خودم قطره‌ای از اقیانوس بزرگ کشتی ایران محسوب می‌شوم و پس از کسب مدال در مسابقات جهانی، از من استفاده‌ای نشد و به شهر خودم، نوکنده گلستان، بازگشتم و در باشگاه محلی به کار مربیگری مشغول شدم. کشتی ایران بزرگان زیادی دارد که برای دستیابی به موفقیت‌های بیشتر باید از تجربیات و نظرات آن‌ها بهره ببریم.