افزایش تستوسترون زنان می تواند توده عضلانی و استقامت را افزایش دهد

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد افزایش مصنوعی سطح تستوسترون در زنان می‌تواند بهبود عملکرد فیزیکی، استقامت و توده عضلانی را به همراه داشته باشد. بر اساس نتایج منتشر شده در مجله پزشکی ورزشی بریتانیا، در یک کارآزمایی تصادفی و کنترل شده با دارونما، محققان مشاهده کردند که با استفاده از کرمی که حاوی تستوسترون است و به مدت ۱۰ هفته روی ران ها استفاده می‌شود، می‌توان توانایی‌های زنان جوان ورزشکار را بهبود بخشید.

دکتر آنجلیکا لیندن هیرشبرگ، استاد دانشکده بهداشت زنان در موسسه کارولینسکا در استکهلم، به عنوان نویسنده اصلی مطالعه، اظهار کرد: “مطالعه ما شواهدی برای تأثیر تستوسترون بر عملکرد فیزیکی در زنان ارائه می‌دهد. سطح تستوسترون بیش از چهار برابر افزایش یافت، اما هنوز به طور قابل توجهی پایین‌تر از محدوده مردان بود. بهبود استقامت با افزایش سطح تستوسترون بیش از ۸٪ بود.”

این گزارش پس از صدور حکم اخیری منتشر شده است که مقررات انجمن بین‌المللی فدراسیون‌های دو و میدانی را تأیید می‌کند. بر اساس این مقررات، ورزشکاران زنی که سطح طبیعی هورمون تستوسترون آن‌ها بالاست، مانند قهرمان المپیک در دوی ۸۰۰ متری “کاستر سمنیا”، می‌بایست سطح تستوسترون خود را به صورت پزشکی کاهش دهند تا بتوانند به عنوان زنان در رقابت‌های میان‌فاصله شرکت کنند.

یکی از بزرگترین ناشناخته‌ها، تأثیر سطح تستوسترون بر عملکرد ورزشکاران زن بوده است.

برای پاسخ به این سوال ۴۸ زن سالم و فعال از نظر بدنی در رده سنی ۱۸ تا ۳۵ سال را انتخاب کردند. سپس به طور تصادفی، آنان را به دو گروه تقسیم کردند. یک گروه از زنان از کرم موضعی تستوسترون و گروه دیگر از کرم دارونما به مدت ۱۰ هفته استفاده کردند.

سپس محققان سطح تستوسترون و استقامت داوطلبان را اندازه‌گیری کردند. همچنین، عملکرد زنان را در تست‌های مختلف ارزیابی کردند. این تست‌ها شامل تست روی تردمیل، تست قدرت پاها در هنگام دوچرخه سواری ثابت و تست قدرت عضلانی در هنگام پرش‌های اسکات، پرش‌های عمودی ایستاده و تست‌های قدرت زانو بودند.

خانم هیرشبرگ ذکر کردند: “محدوده طبیعی تستوسترون در گردش خون زنان بین ۰.۱ تا ۱.۸ نانومول در لیتر و در مردان بین ۸ تا ۳۰ نانومول در لیتر است، بنابراین هیچ همپوشانی بین این دو محدوده وجود ندارد.” در مطالعه خود، گروه تستوسترون به میانگین سطح تستوسترون ۴.۳ نانومول در لیتر رسید، که بالاتر از محدوده طبیعی زنانه است، اما همچنان کمتر از محدوده طبیعی مردانه است.

به علاوه، استقامت در گروه تستوسترون به طور قابل توجهی بالاتر بود. زمان دویدن تا حالت خستگی روی تردمیل در افرادی که سطوح بالاتری از این هورمون داشتند، ۲۱.۱۷ ثانیه بیشتر بود که نشان از افزایش ۸.۵٪ را به همراه داشت. همچنین، زنان در گروه تستوسترون نیز با افزایش بیشتری در توده بدن بدون چربی مواجه شدند: ۹۲۳ گرم در مقابل ۱۳۵ گرم.

در ادامه، دکتر آندریا دونایف، پروفسور و رئیس سیستم غدد درون ریز و دیابت در سیستم بهداشتی شهر نیویورک، به مطالعه اشاره کرد و گفت که طرح مطالعه مورد استفاده توسط محققان “استاندارد طلایی” است و این بسیار مهم است زیرا به بحث و جدل مربوط به مقررات IAAF برای ورزشکاران زن می‌پردازد.

او ادامه داده و گفت که قبل از این مطالعه، هیچ تحقیق علمی محکمی وجود نداشته که ثابت کند تستوسترون می‌تواند عملکرد زنان را بهبود بخشد. او همچنین اشاره کرد که سطح هورمون در گروه تستوسترون در محدوده‌ای قرار داشت که در یک بیماری شایع به نام سندرم تخمدان پلی کیستیک مشاهده می‌شود و این سطح بسیار پایین‌تر از سطح طبیعی مردان است.

دکتر جرالد مونتانو، مدیر پزشکی برنامه جنسیت و رشد جنسی در بیمارستان کودکان UPMC در پیتزبورگ، نیز در خصوص مطالعه اظهار نظر کرده است. او گفت که این مطالعه جدید برای بررسی نقش تستوسترون در عملکرد ورزشی زنان انجام شده است و نتایج نشان داده است که زنانی که تستوسترون دریافت کردند، عملکرد بهتری داشتند.

با این حال، دکتر مونتانو اشاره کرده است که هنوز این سوال باز است که آیا رقابت برای کسی که تستوسترون بیشتری تولید می‌کند، منصفانه است یا خیر. او بیان کرده که عوامل ذاتی زیادی وجود دارد که بر سرعت و استقامت یک ورزشکار زن تأثیر می‌گذارد و تأثیر تستوسترون تنها یکی از این عوامل است. او همچنین اظهار کرده است که در صورتی که یک فرد به طور طبیعی تستوسترون بیشتری تولید کند، باید اجازه رقابت داشته باشد.

در مورد نحوه مصرف آمپول تستوسترون در بدنسازی بخوانید.

آیا افزایش تستوسترون در زنان = افزایش عضلات و افزایش قدرت؟

در صنعت مکمل‌ها، محصولات زیادی برای افزایش عضله، افزایش قدرت و کاهش چربی وجود دارند. یکی از این محصولات، تقویت کننده تستوسترون است. خانم‌ها معمولاً از استفاده از تقویت‌کننده‌های تستوسترون خودداری می‌کنند، اغلب به دلیل ترس از ایجاد عوارض جانبی آندروژنی که در واقع وقوع نمی‌کند، و همچنین به دلیل نداشتن آگاهی کافی درباره تأثیر این محصول بر فیزیولوژی زنانه.

از سوی دیگر، زنان به دنبال تقویت کننده تستوسترون هستند (و مردان نیز آن را توصیه می‌کنند) و با فرض افزایش سطح تستوسترون، انتظار دارند که به سرعت به دستاوردهایی مشابه مردان برسند. اما هر دوی این ایده‌ها اشتباه است.

در این بخش، تمرکز بر روی پاسخ درونزا زنان به ورزش مقاومتی و تأثیر هورمون‌ها بر افزایش عضله، افزایش قدرت و کاهش چربی در زنان است.

هورمون ها

در کنار تمرینات مقاومتی، هورمون های آنابولیک نقش مهمی در هیپرتروفی، افزایش قدرت و لاغری دارند. دو تا از هورمون های آنابولیک در بدن تستوسترون و هورمون رشد (GH) هستند.

تستوسترون

هنگامی که زنان تمرینات مقاومتی را انجام می‌دهند، می‌تواند تأثیری بر سطوح تستوسترون در بدنشان داشته باشد. با این حال، مطالعات نشان می‌دهد که افزایش عضلات و افزایش قدرت می‌تواند به هر دوی این دو عامل رسیدگی کند، بدون اینکه نیاز به افزایش تستوسترون وجود داشته باشد.

برای مثال، در یک مطالعه انجام شده توسط هیکسون و همکاران (1994)، عضلات و قدرت در یک دوره ۱۶ هفته‌ای تمرین مقاومتی افزایش یافت، بدون اینکه سطح تستوسترون تغییر کند.

اگرچه تحقیقات درباره تأثیر تمرین مقاومتی بر سطح تستوسترون در زنان در حال استراحت نتایج متفاوتی داشته است (Kraemer & Ratamess، 2005)، اما نشان داده شده است که تمرینات مقاومتی مداوم (به عنوان مثال، بیش از ۶ ماه) منجر به افزایش سطح تستوسترون آزاد در حالت استراحت (قبل و بعد از ورزش) در زنان می‌شود. این نتایج نشان می‌دهند که تمرین مقاومتی بلندمدت برای فعال‌سازی پاسخ هورمونی در زنان ضروری است.

مطالعات همچنین نشان می‌دهند که تفاوت قابل توجهی در سطح تستوسترون بین زنان ورزشکار و افراد کم‌فعال وجود ندارد. با این حال، افزایش قدرت و توان با سطح تستوسترون قبل از تمرین مرتبط است، که نتایج مطالعه هاکینن و همکاران (2000) نیز این فرضیه را تأیید می‌کنند که سطح تستوسترون در زنان نشان دهنده آمادگی آنها برای ورزش است (بدون اینکه نتایج آنها را تضمین کند).

اگر میخواهید اطلاعات کاربردی در مورد تستوسترون به دست آورید، توصیه میکنم مقاله تستوسترون چیست را از دست ندهید.

هورمون رشد

به نظر می‌رسد که سایر هورمون‌های آنابولیک مانند هورمون رشد (GH) ممکن است مسئول افزایش حجم عضلات، قدرت و لاغری در زنان باشند. این نتایج بدون نیاز به تغییر در سطح تستوسترون به دست می‌آیند.

زنان به طور طبیعی سطوح بالاتری از هورمون رشد نسبت به مردان دارند.

ورزش یک محرک فیزیولوژیکی برای آزادسازی هورمون رشد است و تمرینات مقاومتی باعث ترشح قابل توجهی از هورمون رشد در زنان می‌شوند. مقدار ترشح هورمون رشد ناشی از ورزش در زنان بیشتر از مردان است.

تمرین مقاومتی با چند ست، پاسخ هورمون رشد را در زنان نسبت به ست‌های تکی افزایش می‌دهد و مدت زمان ترشح آن را طولانی‌تر می‌کند. همچنین، تمرین مقاومتی با حجم بالاتر، پاسخ بیشتری از هورمون رشد نسبت به تمرینات با حجم کم ایجاد می‌کند. بیشترین پاسخ هورمون رشد در زنان با جلسات مقاومت طولانی‌تر با وزنه‌های متوسط تا سنگین و دوره‌های بهبودی کوتاه‌تر مشاهده می‌شود.

اگرچه تمرینات مقاومتی حاد سطوح هورمون رشد در حالت استراحت را در زنان افزایش می‌دهد، اما تمرینات مقاومتی مزمن اینطور نیست. با این حال، تمرین مقاومتی مزمن هنوز هم پاسخ هورمون رشد ناشی از تمرینات شبیه به پاسخ هورمون رشد پیش و پس از تمرینات مقاومتی حاد را ایجاد می‌کند.

افزایش عضله، قدرت و کاهش چربی در زنان به سطح تستوسترون آنها وابسته نیست. برای دستیابی به هر هدف، عوامل متعددی درگیر هستند، از جمله افزایش تمام هورمون‌های آنابولیک. بر اساس این مطالعات، محصولاتی که هورمون رشد (یا همزمان هورمون رشد و تستوسترون) را افزایش می‌دهند، برای خانم‌ها که به دنبال افزایش حجم عضلات، قدرت یا لاغری هستند، گزینه بهتری نسبت به استفاده از مکمل تستوسترون خواهند بود.

مقاله پیشنهادی : ۳ قانون بدنسازی بانوان برای لاغری

منابع:

منبع ۱ : bjsm.bmj.com

منبع ۲ : bodybuilding.com