طرفداری | اگر این روزها با اخبار مربوط به مربیان فوتبال غافلگیر شدهاید، تنها نیستید.
چلسی، منچستریونایتد و بایرن مونیخ نامهای غافلگیرکنندهای را برای آینده خود در نظر گرفتهاند. در حالی که بایرن با ونسان کمپانی به توافق شخصی دست یافته، چلسی و منچستریونایتد از روز گذشته بر سر دو نام با یکدیگر وارد رقابت شدهاند: کایرن مک کنا و توماس فرانک. آبیها در کنار این دو، وضعیت انزو مارسکا را نیز بررسی میکنند. هر سه مربی کار خودشان را به عنوان دستیار آغاز کردهاند و تجربه محدودی دارند. در مورد کمپانی، او به همراه برنلی، با وجود عملکرد خوب در بازی با منچستریونایتد و چلسی، به چمپیونشیپ سقوط کرد. در ایتالیا، یوونتوس پس از اخراج ماسیمیلیانو الگری، در یک قدمی جذب تیاگو موتا است. در این بین، لیورپول برای انتخاب جانشین یورگن کلوپ، با سیستمی مبتنی بر «علم داده» به سراغ آرنه اسلوت را تا او را برای چالشی بزرگ انتخاب کند.
به نظر میرسد وجود نمونههای موفقی مثل ژابی آلونسو، رویکرد باشگاههای بزرگ اروپایی تغییر کرده است. سیاستی که در آن، مربیانی مثل ژوزه مورینیو و آنتونتو کونته فرصت بازگشت به سطح اول فوتبال اروپا را، دستکم تا زمان مشخص شدن سیستم فعلی، از دست میدهند. مدیران باشگاه بیش از آن که عناوین قهرمانی را به عنوان اولویت انتخاب کنند، فوتبال سرگرمکننده و نگاه بلندمدت را ترجیح دادهاند. مت لاو، خبرنگار ارشد تلگراف در بخشی از پادکست London Blue پیرامون این موضوع گفت: فوتبال دگرگون شده و من آن را به طور کامل درک نمیکنم. تمام این باشگاههای بزرگ که در حال حاضر به دنبال تغییر سرمربی هستند، به نوعی در مسیری مشابه حرکت میکنند.
هیچکدام از آنها به دنبال مربیان فاتح عناوین قهرمانی و افرادی با رزومهای پربار از پیروزیها نیستند. این موضوع فقط مختص به چلسی نیست، بلکه در حال حاضر در سراسر دنیای فوتبال اتفاق میافتد و واقعا عجیب به نظر میرسد.
source