به گزارش خبرنگار فرهنگی تسنیم، خداوند در قرآن از خانه‌هایی یاد می‌کند که محل تجلی و استقرار نور او هستند و در توصیف این خانه‌ها دو خصوصیت برمی‌شمرد: یکی اینکه خود اذن داده و اراده فرموده تا رفعت یابند و بلند مرتبه گردند؛ «فی بیوت اذن اللهان ترفع» و دوم اینکه این نور خاموش شدنی و آن خانه‌ها فراموش شدنی نیستند. در این میان، تلاش‌های ظالمان برای اطفای این نور و محو ساختن این خانه‌ها، علی رغم گستردگی آن، به فوت کردنِ با دهان می‌مانَد که هیچ گاه قادر نیست نور عظیم و گسترده خداوند را سرد و خاموش کند.
تاریخ زیارت و تربت منیر سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) که موضوع اصلی کتاب «فی بیوت اذن الله (تاریخ و تحلیل وقایع عاشورا، مزار و رثاء حضرت سیدالشهداء)» است که به تازگی منتشر شده و بهترین گواه بر تحقق وعده مزبور و تفسیر عینی آیات نور است.
این کتاب در شش مجلس و شش تذییلات تألیف شده است؛ مجلس اول با عنوان «تاریخ زیارت و مزار در عصر هارون (بخش اول)» به بررسی کربلا کانون توجه عموم مسلمین در ادوار صدر اسلام و تلاش دشمنان اهل بیت در مقابله با زیارت پرداخته و گزارش سهل ساعدی از ورود اسرای اهل بیت به شام و مصیبت حضرت سکینه بنت الحسین در عصر عاشورا را تبیین کرده است. در ادامه، تذییلات مجلس اول آورده شده که عناوین آنها عبارتند از: نکاتی در مفاد فقرات نهایی حدیث کامل الزیارات، مراد از «وُلد سلیمان» در روایت مِسمع کُردین، شرح حال و مذهب ابوبکر بن عیاش و باب الفرادیس دمشق.
مجلس دوم با عنوان «تاریخ زیارت و مزار در عصر هارون (بخش دوم)» به بیان هدف از نقل تاریخ مزار: پی بردن به کرامت والای سیدالشهدا (ع) نزد خدا، درنگی بر داستان ابوبکر بن عیاش و گزارش امالی در عاقبت امر موسی بن عیسی هاشمی (اهانت به تربت سیدالشهدا (ع) و هلاکت موسی بن عیسی و سر مطهر سیدالشهدا (ع) در دامان راهب نصرانی) اختصاص دارد. سپس، به تذییلات مجلس دوم پرداخته شده که شامل ذوالقرنین، نمونه‌ای از انتقام سخت و سریع خداوند در عصر حاضر و دعبل خزاعی و مراثی جاودانه او درباره اهل بیت و حضرت سیدالشهدا (ع) است.
نویسنده در مجلس سوم به «تاریخ زیارت و مزار در عصر متوکل عباسی» اشاره کرده و ضمن مروری اجمالی بر خصوصیات شخصیتی و تاریخ متوکل عباسی، متوکل و زیارت حضرت سیدالشهدا (ارواحنا فداه) و اقدامات بعدی متوکل در تعرض به مزار و زائران حسینی را شرح داده است. در تذییلات مجلس سوم، روایاتی در باب حبّ و بغض امیرالمؤمنین (ع)، نکاتی در جمع‌بندی گزارش‌های تاریخ زیارت و مزار در عصر متوکل و عمر بن فرج رُخّجی، اسائه ادب به امام (ع) و عاقبت امر او به رشته تحریر درآمده است.
«تحلیل وقایعی مشترک در تاریخ زیارت و مزار» عنوان چهارمین مجلس از کتاب حاضر است که در آن رونق گرفتن روز افزون و خودجوش زیارت و مزار، حیات قتیل فی سبیل الله، حیاتی در حضور پروردگار و توأم با اشراف بر عالم طبع و تعبیر بلند حضرت امام صادق (ع) خطاب به حضرت سیدالشهدا (ع) بررسی شده، بکاء و اشک بر سالار شهیدان، نشاط بخش نفوس، گزارش ابوالفرج از زیارت مخفیانه در زمان متوکل عباسی و داستان بوی خوش تربت در مراسم دفن میرزا ابوطالب زنجانی بیان شده و مواضع و آداب اخذ تربت در روایات، تأثیر جهات معنوی در آثار و برکات تربت و دستمال متبرک به ضریح و پیراهن یوسف، یادی از عاشق دل سوخته حسینی، مرحوم ابهری به نگارش درآمده است. از جمله عناوین تذییلات مجلس چهارم می‌توان به اختصاص لقب «سیدالشهداء» به حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و حمله وهّابیه به کربلا، نجات معجزه گونه صاحب ریاض و برداشتن تربت از نزدیک بدن سیدالشهدا (ع) اشاره کرد.
نقش زیارت حضرت سیدالشهدا (ع) در تحقق ظهور حضرت مهدی (عج)
مجلس پنجم با عنوان «جابربن عبدالله انصاری، اولین زائر حسینی» مشتمل بر علت بقای زیارت جابر و فراموش شدن نام عبیدالله بن حرّ، پیشکش ابن حرّ اسب خود را به امام، نشانه عدم معرفت او به آن بزرگوار و فلسفه رفع بیعت و ابراء ذمّه در شب عاشورا از سوی امام را مورد تاکید قرار داده و جلوه‌هایی از معرفت، محبت و ارادت جابر، پیرغلامی امام حسین (ع) به مردان اختصاص ندارد و عرض ادب به ساحت پیر مصیبت و بلا در اهل بیت (ع) است. در تذییلات مجلس پنجم ضمن بیان شرح حال و سرانجام عبیدالله بن حرّ جُعفی، ملاقات او با امام حسین (ع) و اشعار حسرت بار وی در عدم نصرت امام، شرح حال حسین بن زید بن علی، ملقب به «ذوالدَّمعَه» و نکاتی درباره دفن پیکر مطهر حضرت سیدالشهدا (ارواحنا فداه) توسط امام سجاد (ع) به نگارش درآمده است.
«زیارت و ظهور» عنوان ششمین و آخرین مجلس از کتاب مذکور است که در آن وعده الهی در بقای نام حضرت سیدالشهدا (ع) و حفظ مزاران حضرت، نقش زیارت حضرت سیدالشهدا (ع) در تحقق ظهور حضرت مهدی (عج) و فقراتی از زیارت جامعه ائمه المؤمنین در مصائب محمد و آل محمد (ص) مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه، تذییلات مجلس ششم بیان شده که که اهم عناوین آنها عبارتند از: تولد شیخ صدوق و برکات وجودی او به سبب دعای حضرت ولی عصر (عج)، اشاره‌ای به فلسفه احکام جزایی و «قصاص» در اسلام، اثبات وجود فقرات لعن در نُسَخ معتبره مصباح، کلمات برخی محققین و بزرگان در حوادث خارق‌العاده پس از شهادت حضرت سیدالشهدا (ع) و عبارات علامه طباطبایی در باب «رابطه نفس و عمل» و «ملاک سعادت و شقاوت».
در انتها، داستان «برکه السِّباع» و پاسخ به اشکالات برخی معاصرین در مورد آن ضمیمه شده است.
در قسمتی از کتاب درباره قیام حضرت مهدی (عج) انتقام الهی و خون خواهی از همه اولیا می‌خوانیم:
به تعبیر دیگر، انتقام حضرت مهدی (عج) الهی و بر اساس حق و عدل است و غرض از آن، صِرف تشفّی خاطر و مقابله به مثل نیست؛ چنین انتقامی اقتضائات خاص خود را دارد و الزاماً به صورت و کیفیت انتقام‌های معمول بشری صورت نمی‌گیرد. انتقام آن حضرت، انتقام از مطلق ظلم و ظالم و کندن ریشه بی‌عدالتی و فساد از روی زمین است و اینکه محور این انتقام، حضرت امام حسین (ع) و شعار آن «یا لثارات الحسین» معرفی شده، به جهت این است که آن حضرت، نماد مظلومیت و پرچم دار شهادت فی سبیل الله بوده و ظلم و جور در مورد آن حضرت به اوج خود رسیده است، لذا انتقام آخرالزّمان، خون‌خواهی از همه خون‌های به ناحق ریخته شده اولیا و دوستان خدا و انتقام از همه ظالمین و غاصبین است.
بر همین اساس، در کنار روایاتی که حضرت را منتقم و آخِذ به ثار حضرت اباعبدالله الحسین (ع) معرفی می‌کند، روایاتی هم حضرتش را منتقم از همه ظالمین و خون خواه همه اولیاءالله معرفی می‌کند.
کتاب «فی بیوت اذن الله (تاریخ و تحلیل وقایع عاشورا، مزار و رثاء حضرت سیدالشهداء (ارواحنا فداه))» اثر حمزه فکری در 560 صفحه به همت مؤسسه بوستان کتاب به چاپ رسیده است.
علاقه مندان برای تهیه این کتاب می‌توانند به نشانی اینترنتی مؤسسه بوستان کتاب به آدرس www.bustaneketab.ir مراجعه کنند.
انتهای پیام/
source
