چرا خودروهای پرنده، جزو بدترین ایده‌های بشر هستند؟

شاید در ذهن شما خودروهای پرنده به‌عنوان نمادی از نسل آینده صنعت حمل و نقل باشند؛ اما این اتومبیل‌ها در واقعیت محصولات جالبی نیستند!

خودروهای پرنده معمولا به‌عنوان سمبل دستاوردهای خیره‌کننده صنعت اتومبیل سازی به شمار می‌روند و تا کنون پای ثابت بسیاری فیلم‌ها و سریال‌های علمی تخیلی با موضوع نمایش آینده زندگی انسان‌ها بوده‌اند. اما آیا واقعا این دسته خودروهای آن‌طور که هالیوود تجسم می‌کند، آینده صنعت حمل و نقل دنیا به شمار می‌روند یا خیر؟

خودروهای پرنده در حقیقت سابقه‌ای طولانی دارند و از مدت‌ها پیش در ذهن بسیاری مهندسان و دانشمندان حضور داشته‌اند. با این وجود تولید و به‌کارگیری آن‌ها همواره با چالش‌هایی روبرو بوده که برخی از آن‌ها هنوز هم حل‌نشده باقی مانده‌اند.

برای پاسخ دادن به سوال مطرح شده در بالا ابتدا لازم است اهمیت اتومبیل‌های پرنده در سیستم حمل و نقل در جهان را کشف کنیم. بنابراین نخستین سوالی که باید از خود بپرسیم آن است که این خودروها چه مشکل کنونی صنعت حمل و نقل را حل خواهند کرد؟

مهم‌ترین مشکلی که به‌واسطه استفاده از اتومبیل‌های پرنده حل می‌شود، شلوغی جاده‌ها و خیابان‌ها و ترافیک شدید است. خودروهای پرنده می‌توانند با عبور از بالای سر خودروهای مانده در ترافیک، سریع‌تر سرنشینان را به مقصد برسانند. با این وجود، واقعیت آن است که کاهش ترافیک فعلا انگیزه چندان بزرگی برای رونمایی از یک فناوری حمل و نقل عظیم مثل اتومبیل‌های پرنده نیست و زیرساخت‌های کنونی این صنعت از پس وظیفه خود بر می‌آیند.

زیرساخت‌های مدرن صنعت حمل و نقل همین حالا وظایف خودروهای پرنده را انجام می‌دهند!

یکی از مهم‌ترین مسائل پیرامون خودروهای پرنده این است که زیرساخت های شهری و جاده‌ای مدرن به‌طور کامل قادر هستند کاری که قرار است ماشین‌های پرنده انجام دهند را به انجام برسانند! نیل دگراس تامسون، دانشمند سرشناس آمریکایی، مدتی پیش در یک مصاحبه به همین مساله اشاره کرد و پل‌ها، تونل‌ها، بزرگراه‌ها یا تقاطع‌های غیرهمسطح را روش‌های مناسب و کارآمدی برای کنترل ترافیک توصیف کرد که قادر به توزیع یا مدیریت خودروهای یک منطقه و جلوگیری از ازدحام آن‌ها هستند.

در گجت نیوز بخوانید:

خودرو پرنده ایکس پنگ با طراحی دیوانه کننده شکار شد + ویدیو پرواز

برای تجسم کاربری زیرساخت‌های مدرن تصور کنید در یک جاده در حرکت هستید و خودرویی که کمی جلوتر از شما با سرعت بسیار کم در حال حرکت است، باعث بند آمدن جاده شده است. راهکار حل این دسته مشکلات، استفاده از عرض جاده و تعبیه خطوط اضافی در جاده است تا خودروها بتوانند در کنار یکدیگر حرکت کنند. حال تصور کنید این جاده چند بانده در برخورد با سایر جاده‌ها ایجاد ترافیک کند. در این شرایط، بعد سوم یعنی «ارتفاع» چاره کار بوده و تقاطع‌های غیرهمسطح باعث هدایت ترافیک به مسیرهای مختلف می‌شوند.‌ این، دقیقا همان چیزی است که از خودروهای پرنده انتظار می‌رود و پل‌ها و جاده‌های کنونی به‌خوبی از پس آن برمی‌آیند!

از سوی دیگر، سیستم‌های مدرن قطار و مترو هم دیگر زیرساخت‌هایی هستند که دقیقا انتظار ما از ماشین‌های پرنده را برآورده می‌کنند و ضمن هدایت ترافیک به زیر زمین یا ارتفاعات، مسافران را بسیار سریع‌تر و بهینه‌تر از جاده‌های عادی به مقصد می‌رسانند.

در صورت فراگیر شدن خودروهای پرنده، چالش جدید ترافیک هوایی نیز پیش روی ما قرار خواهد گرفت. اگر این خودروها در ابعاد گسترده روانه بازار شوند، طبیعتا گرایش به آن‌ها نیز با گذر زمان افزایش پیدا کرده و افراد زیادی در سرتاسر دنیا اقدام به استفاده از آن‌ها برای حمل و نقل خواهند کرد. در این شرایط، ترافیک‌های جاده‌ای از زمین به هوا انتقال پیدا خواهد کرد و مقابله با این ترافیک‌ها در آسمان بسیار سخت‌تر از زمین است؛ چرا که با استفاده از وسایل حمل و نقل پرنده ما عملا تمامی ابعاد موجود (طول، عرض و ارتفاع) را مورد استفاده قرار داده و هیچ راهکار دیگری برای هدایت ترافیک هوایی پیش روی‌مان نیست!

البته گمان نکنید که این ادعاها باعث از بین رفتن رویای ساخت تجاری اتومبیل‌های پرنده شده؛ چرا که چندین کمپانی در نقاط مختلف دنیا در صدد ساخت خودروهایی پرنده هستند تا به‌صورت تجاری روانه بازار کنند. با این وجود، نیل دگراس تایسون هم مثل بسیاری صاحب‌نظران دیگر در این خصوص معتقد است که ماشین‌های پرنده چیزی بیش از هلیکوپترها را به جوامع ارائه نخواهند کرد!

ساخت اتوبوس‌های هوایی بسیار منطقی‌تر از خودروهای پرنده به نظر می‌رسد!

خودروهای پرنده عمودپرواز (VTOL) مانند هلیکوپترها یا پهپادها نزدیک‌ترین تجربه‌ها به ماشین‌های پرنده به شمار می‌روند که کم و بیش به واقعیت تبدیل شده‌اند. با این وجود تنها راه بهره‌برداری تجاری مفید از این دستگاه‌ها، استفاده از آن‌ها به‌عنوان وسایل حمل و نقل عمومی است.

بسیاری کمپانی‌ها و استارتاپ‌های صنعت خودرو تا به امروز ایده ساخت اتوبوس‌های پرنده را در سر پرورانده‌اند. به‌عنوان مثال، پلتفرم تاکسی اینترنتی Uber مدتی است که با کمپانی Joby Aviation همکاری کرده تا خودروهای عمودپرواز الکتریکی را به‌طور تجاری تولید کرده و پلتفرم خود را به آسمان‌ها نیز گسترش دهد! هدف نهایی این دو کمپانی تاسیس ترمینال‌هایی روی سطح زمین است که امکان اجاره سریع تاکسی‌های هوایی را در اختیار مسافرین قرار دهد. بد نیست بدانید که در سال 2020، تویوتا نیز یک سرمایه‌گذاری 400 میلیون دلاری در کمپانی Joby Aviation انجام داد.

در همین زمان، تویوتا همچنین با همکاری کمپانی دیگری تحت نام SkyDrive در صدد ساخت تاکسی‌های هوایی و پهپادهای حمل بار در نقاط مختلف دنیا برآمد. این دو کمپانی شهر اوزاکا در ژاپن را به‌عنوان هدف خود انتخاب کرده و قصد دارند تا سال 2025 اتومبیل‌های پرنده الکتریکی خود را به‌صورت تجاری روانه بازار کنند.

در همین زمینه، ایرباس نیز نخستین طرح مهندسی از خودروی پرنده الکتریکی خود، CityAirbus را رونمایی کرده است. این اتومبیل پرنده مسافت پیمایش 80 کیلومتری داشته و حداکثر سرعت آن به 120 کیلومتر بر ساعت می‌رسد. در صورت عملیاتی شدن این طرح، زمان رسیدن مسافران به فرودگاه از چندین ساعت به چندین دقیقه کاهش خواهد یافت! البته علیرغم جذابیت‌های فوق‌العاده این فناوری، اتومبیل‌های عمودپرواز الکتریکی هنوزبا چالش‌های فراوانی روبرو هستند.

همچنین بخوانید:

خودرو پرنده ایرباس نخستین پرواز آزمایشی را با موفقیت پشت سر گذاشت

امنیت؛ بزرگترین نگرانی در خصوص اتومبیل‌های پرنده

ایده خودروهایی که پرواز می‌کنند، برای بسیاری از ما جذاب هستند؛ اما خودروهایی که از آسمان سقوط می‌کنند چطور؟

امنیت بزرگترین چالش اتومبیل‌های پرنده به شمار می‌رود. زمانی که خودروی سواری شما خراب می‌شود، شما آن را در گوشه جاده یا خیابان پارک می‌کنید و اقدام به رفع مشکل می‌نمایید. با این وجود، خرابی موتور اتومبیل‌های پرنده ممکن است باعث سقوط آن شود که این مساله هم جان سرنشینان آن را تهدید می‌کند و هم افرادی که روی سطح زمین قرار دارند!

در سال‌های اخیر پیشرفت‌های فراوانی در زمینه خرابی خودروها انجام شده و سطح اطمینان خوبی در این زمینه حاصل شده است. این در حالی‌ست که امنیت خودروهای عموپرواز هنوز در روزهای نخست عمرش قرار داشته و تحقیقات چندانی روی آن‌ها انجام نشده است. در این خصوص البته باید توجه کرد که خرابی خودروهای سواری در بدترین حالت می‌تواند باعث از دست رفتن یک جلسه کاری مهم برای شما شود. این در حالی‌ست که سقوط اتومبیل‌های پرنده می‌تواند تلفات جانی گسترده‌ای را در پی داشته باشد.

همچنین زمانی که این وسایل نقلیه هوایی در مناطق شهری به کار گرفته شوند، خطر استفاده از آن‌ها چند برابر خواهد شد؛ چرا که علاوه بر سرنشینان، افرادی که روی زمین قرار دارند نیز از خطرات سقوط خودروهای پرنده در امان نخواهند بود. به همین دلیل وضع قوانین دقیق و سخت‌گیرانه برای عملکرد خودروهای خودران مساله‌ای حیاتی است که باید پیش از تجاری‌سازی آن‌ها انجام شود. در همین راستا، تولیدکنندگان اتومبیل‌های پرنده مدتی است که با ارگان‌های قانون‌گذار مرتبط مانند FAA یا NHTSA در تعامل هستند تا مطمئن شوند این وسایل نقلیه حداکثر ایمنی را ارائه می‌کنند.

اوضاع زمانی پیچیده‌تر می‌شود که امکان استفاده شخصی از خودروهای پرنده فراهم شود! در این شرایط، گواهینامه‌ها و مجوزهای رانندگی باید سخت‌گیرانه‌تر به رانندگان اعطا شوند. در این خصوص همچنین رانندگان نیز باید تعلیماتی در سطح رانندگان هلیکوپتر ببینند و با چالش‌های هدایت وسایل نقلیه هوایی آشنا شوند. حتی حرفه‌ای‌ترین رانندگان خودروهای سواری نیز باید این دوره‌های آموزشی را طی کنند؛ چرا که هدایت وسیله‌های هوایی چالشی کاملا متفاوت با رانندگی خودروها به شمار می‌رود. این مساله طبیعتا هزینه‌های مربوط به آموزش و گرفتن تصدیق را افزایش خواهد داد.

همچنین حریم شخصی افراد نیز دیگر نگرانی در خصوص اتومبیل‌های پرنده است. تصور کنید که با خانواده خود در منزل خود نشسته‌اید و ناگهان یک خودروی پرنده از مقابل پنجره رد می‌شود! بنابراین وضع قوانین در خصوص حفظ حریم شخصی کاربران نیز دیگر مساله‌ای‌ست که باید مورد توجه قرار گیرد تا با وضع محدودیت‌هایی، تردد این خودروها به برخی نقاط مسکونی‌تر ممنوع شود.

در کنار همه آن‌چه گفته شد، خودروهای پرنده همچنان بسیار پر سر و صدا بوده و استفاده از آن‌ها آلودگی صوتی فراوانی را در پی خواهد داشت.

اتومبیل‌های پرنده سنگین و پر سر و صدا هستند

اگر تا کنون با پهپادها کار کرده باشید حتما تایید می‌کنید که حتی سبک‌ترین پهپادها نیز به نسبت جثه‌شان بسیار پر سر و صدا هستند! حال جثه این پهپادها را در ذهنتان بزرگتر کنید تا متوجه شوید با چه سر و صدای زیادی روبرو خواهید شد. به همین جهت عایق‌سازی صوتی پهپادها و خودروهای هوایی یکی از مهم‌ترین مسائلی است که پیش از تولید تجاری آن‌ها باید مورد بررسی قرار گیرد.

فناوری‌های حوزه خودروهای پرنده البته بسیار پویا بوده و با سرعت سرسام‌آوری در حال پیشرفت هستند. در حال حاضر تولیدکنندگان خودروهای برقی در حال استفاده از آیتم‌های خلاقانه‌ای مثل باتری‌های حالت جامد هستند تا افقی روشن‌تر را برای این صنعت رقم بزنند. طبیعتا الکتریکی سازی اتومبیل‌های پرنده باعث خواهد شد که میزان سر و صدای تولیدی آن‌ها بسیار پایین‌تر از هلیکوپترها باشد. البته هنوز تا تجاری سازی این خودروها زمان زیادی باقی مانده؛ چرا که تست‌های کیفی این وسایل نقلیه هنوز در گام‌های نخست قرار دارند.

البته الکتریکی‌سازی نیز چالش‌های خاص خود را دارد! به عنوان مثال، باتری خودروهای عمودپرواز نسبت ظرفیت به وزن بسیار پایینی دارند. بنابراین اگر پیشرفت بزرگی در این زمینه صورت نگیرد، بخش زیادی از ظرفیت خودروهای پرنده توسط باتری اشغال خواهد شد و توانایی حمل سرنشین آن‌ها بسیار کاهش خواهد یافت.

برای جمع‌بندی باید خاطرنشان کرد که علیرغم آینده بسیار روشنی که خودروهای پرنده دارند، اما در حال حاضر استفاده از آن‌ها با چالش‌های فراوانی همراه بوده و چندان کاربردی نیست. با این وجود، وسایل نقلیه عمومی در صورتی که از پیشرانه‌های الکتریکی استفاده کنند، پتانسیل این را دارند که بتوانند مشکلات ترافیک شهری را حل کنند.

البته حتی فراگیر شدن خودروهای برقی هم نمی‌تواند جایگزین سفرهای بین شهری با اتومبیل شود؛ جایی که موزیک مورد علاقه‌تان را گوش می‌کنید، هرجا دوست داشتید توقف می‌کنید و از منظره‌ها لذت می‌برید!