آندره پیرلو در کتاب خاطرات خود با عنوان “می‌اندیشم، پس بازی می‌کنم” اشاره می‌کند: «برای ما که در جام جهانی حضور داشتیم، تنها ده روز مرخصی در نظر گرفته شده بود و پس از آن باید به باشگاه بازمی‌گشتیم تا تمرینات را از سر بگیریم.» این اظهارات به وضوح نشان می‌دهد که بازیکنان قهرمان جام جهانی ۲۰۰۶، که به بالاترین افتخار فوتبالی خود دست یافته بودند، تنها ده روز فرصت استراحت داشتند. حال این شرایط را با تیمی مقایسه کنید که بدترین نتایج تاریخ خود را ثبت کرده و تنها هشت روز مرخصی گرفته است. حتی باشگاه رقیب که در رتبه سوم لیگ قرار دارد، پس از چهار روز استراحت، تمرینات خود را آغاز کرده، اما به نظر می‌رسد این موضوع برای باشگاه آبی‌پوش اهمیتی ندارد و آنها در شرایط فعلی، رقابت با حریف سنتی خود را تنها در حد شایعات بازیکنان تیم مقابل می‌دانند.
صحبت از تیم استقلال است؛ تیمی که بازیکنانش پس از اردوی دبی به آمادگی نسبی رسیده بودند، اما مرخصی هشت‌روزه آنها را به نقطه شروع فصل بازگردانده است. این موضوع در بازی دوستانه با تیم خیبر خرم‌آباد به وضوح قابل مشاهده بود.
موسیمانه، سرمربی تیم، پس از بازی با شمس‌آذر قزوین، ۱۴ روز فرصت دارد تا استقلال را برای رویارویی با الشرطه عراق آماده کند. او به خوبی می‌داند که شکست در برابر تیم عراقی به معنای پایان فصل در نیمه زمستان است. به همین دلیل، باید تمام تلاش خود را به کار گیرد تا تیم را در بهترین شرایط ممکن قرار دهد و اجازه ندهد که مرخصی هشت‌روزه به مانعی برای موفقیت تیم تبدیل شود.
عبدالقادر پوزیده | باشگاه خبرنگاران آزاد