ساغر قنبریان، لیدر بانوان باشگاه پرسپولیس، به همراه دو تن از دیگر لیدرهای این باشگاه به نام‌های صدف خالقی و مهشید خالقی، برای تماشای بازی تیم محبوب خود در برابر نساجی مازندران در تاریخ ۱۷ آذر ۱۴۰۳ به ورزشگاه شهر قدس رفتند. اما در مسیر بازگشت به خانه، آن‌ها در یک حادثه رانندگی شدید قرار گرفتند که منجر به سوختگی شدید و متأسفانه فوت صدف خالقی شد. ساغر قنبریان و مهشید خالقی نیز دچار سوختگی‌هایی شدند.
ساغر قنبریان در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا درباره این حادثه توضیح داد. او ابتدا از حال و هوای روز بازی گفت: «مثل همیشه پر از شور و هیجان بودیم. ما قبل از بازی از کانون لیدرهای باشگاه خارج شده بودیم و به عنوان هواداران معمولی به ورزشگاه رفته بودیم. من به همراه صدف و خواهرش مهشید و همسر صدف برای تماشای بازی به ورزشگاه رفتیم. نوع پوشش ما در آن روز مورد توجه دوستانمان قرار گرفت و در ردیف وسط سکوها مشغول تشویق تیم بودیم، اما متأسفانه نتیجه را واگذار کردیم.»
او درباره لحظه حادثه نیز گفت: «بعد از صرف شام در مسیر بازگشت به خانه بودیم. به دلیل سرعت زیاد ماشین، کنترل خودرو از دست راننده خارج شد و ماشین به گارد ریل برخورد کرد. من در آن لحظه کاملاً هوشیار بودم و حتی به خاطر دارم که مهشید چند بار همسر صدف را صدا زد. پس از آن، شیشه‌های ماشین ترکید و خوشبختانه به سمت ما پرتاب نشد. سپس ماشین از جلو آتش گرفت. مهشید اولین کسی بود که از ماشین خارج شد. من در وسط نشسته بودم و وقتی آتش به داخل ماشین آمد، سعی کردم از درب سمت راست خارج شوم، اما به دلیل چسبیدن ماشین به گارد ریل، نتوانستم. در نهایت از دربی که مهشید از آن خارج شده بود، خودم را از دل آتش بیرون کشیدم.»
ساغر ادامه داد: «وقتی از ماشین بیرون آمدم، فردی دستم را گرفت و مرا روی آسفالت خواباند. پشتم کاملاً آتش گرفته بود و آن را خاموش کردند. بالاتنه‌ام به دلیل پوشیدن چند لایه لباس، سوختگی کمتری داشت. بعد از آن، مردم فریاد می‌زدند که ماشین ممکن است منفجر شود، بنابراین خودم را چند متر دورتر کردم. متأسفانه صدف که کمربند ایمنی بسته بود، داخل ماشین گیر افتاد و سوخت. مهشید نیز به کمک خواهرش رفت.»
او درباره شرایط پس از حادثه گفت: «صدف به شدت سوخته بود و من بعداً متوجه جراحت‌های خود شدم. وقتی به بیمارستان منتقل شدم، متوجه شدم که صدف به حدی سوخته بود که استخوان‌هایش دیده می‌شد. همسر صدف نیز خبر داد که او باردار بوده است، موضوعی که هیچ‌کس از آن اطلاع نداشت. من برای درمان دست چپم که کاملاً شکسته بود، تحت عمل جراحی قرار گرفتم و برای سوختگی‌های بدنم نیز در بیمارستان بستری شدم.»
ساغر درباره حمایت باشگاه پرسپولیس نیز گفت: «از همان روزهای اول، مدیریت باشگاه و افراد تیم مانند عباس اسمائیل بیگی، درویش، حسین بادامکی، لشگری و حامد تهرانی کنار من بودند و حس دلگرمی به من دادند. یحیی گل محمدی و کاظمیان نیز با من تماس گرفتند و پیگیر حال من بودند. علی علیپور هم بعد از گلزنی‌اش عکس من و صدف را به همراه داشت که برایم بسیار ارزشمند بود.»
او درباره تصمیمش برای بازگشت به ورزشگاه گفت: «تصمیم دارم مدتی از ورزشگاه دور باشم. از سنین کم عضو کانون لیدرهای بانوان بودم و صدف همیشه همراه من بود. نبودش برایم بسیار سخت است و نیاز دارم مدتی دور باشم. اگرچه دوستانم از من خواستند به ورزشگاه برگردم و یاد صدف را زنده نگه دارم، اما ترجیح می‌دهم مدتی از طریق تلویزیون بازی‌ها را تماشا کنم.»
ساغر درباره شرایط فعلی باشگاه پرسپولیس نیز گفت: «تیم شرایط خوبی را پشت سر نمی‌گذارد و بعد از برکناری گاریدو، کریم باقری هدایت تیم را بر عهده گرفت. من دلیل عدم پذیرش هدایت تیم توسط کریم باقری را درک می‌کنم، چرا که در گذشته بی‌احترامی‌هایی به پیشکسوتان باشگاه شده بود و او نمی‌خواهد ارتباطش با هواداران خدشه‌دار شود.»
او در پایان گفت: «صحبتم به دور از فضای فوتبال است. از همه می‌خواهم قدر سلامتی خود را بدانند، چرا که هیچ چیز مهم‌تر از سلامتی نیست. من در این مدت افرادی را دیدم که با کوچک‌ترین اتفاقات راهی بیمارستان شدند. همیشه خودم را جای صدف می‌گذاشتم که چگونه این درد و رنج را تحمل می‌کند، اما الان خوشحالم که حداقل روحش در آرامش است.»