شاخص آلودگی هوا در ایستگاه رامهرمز به عدد ۴۱۰ و در ایستگاه حمیدیه به ۳۹۴ رسید، که نشاندهنده وضعیت خطرناک و بنفش در این مناطق است. نوع آلاینده اصلی در این دو ایستگاه PM۱۰ بود. این ذرات معلق که قطر آنها کمتر از ۱۰ میکرومتر است، میتوانند از منابع مختلفی مانند احتراق سوخت دیزل، فعالیتهای صنعتی، نیروگاهی، کشاورزی و جنگلداری، گرد و غبار جادهها و آتشسوزی جنگلها ناشی شوند. با افزایش خشکسالی و وقوع توفانهای گردوغبار، غلظت این آلایندهها نیز بیشتر میشود.
در منطقه ویژه اقتصادی پارس در استان بوشهر، وضعیت آلودگی هوا به حدی افزایش یافت که در وضعیت قرمز قرار گرفت. شاخص آلودگی هوا در منطقه پارس – بیدخون به ۱۹۸ و در پارس ۲ به ۱۷۶ رسید. آلاینده اصلی در این مناطق SO۲ بود، گازی سمی که میتواند باعث مشکلات تنفسی مانند خسخس سینه، تنگی نفس، کاهش عملکرد ریه و تحریک غشای مخاطی شود.
در استان خوزستان، علاوه بر ایستگاههای رامهرمز و حمیدیه که در وضعیت بنفش قرار داشتند، دو ایستگاه دیگر نیز در وضعیت قرمز بودند. شاخص آلودگی هوا در ایستگاه اداره کل ۲ به ۱۵۴ و در ایستگاه پست برق شماره ۳ به ۱۵۲ رسید.
در برخی استانها مانند تهران و اصفهان، اگرچه غلظت آلایندهها کاهش یافته، اما برخی نقاط همچنان در وضعیت نارنجی قرار دارند. در تهران، شاخص آلودگی هوا در ایستگاه شهرداری منطقه ۱۱ به ۱۳۰ و در ایستگاه فرمانداری شهر ری به ۱۱۶ رسید. در اصفهان نیز ایستگاههای دانشگاه صنعتی اصفهان (۱۲۱)، رودکی (۱۲۰)، پارک زمزم (۱۱۸)، ولدان (۱۱۴)، ۲۵ آبان (۱۱۰)، زینبیه (۱۰۹) و رهنان (۱۰۷) وضعیت مشابهی داشتند.
آلاینده اصلی در این استانها ذرات PM۲.۵ بود که قطر آنها ۲.۵ میکرون یا کمتر است و میتوانند به عمق ریهها نفوذ کنند. این ذرات معمولاً از سوختن سوختهای فسیلی مانند نفت، گاز و زغال سنگ در فعالیتهایی مانند تردد خودروها، ذوب فلزات، نیروگاهها و آتشسوزی مزارع و جنگلها تولید میشوند.