یکی از هوادارانی که در دیدار پرسپولیس و استقلال تاجیکستان برای اولین بار در استادیوم آزادی حاضر شده بود، با انتشار پستی درباره این تجربه صحبت کرد.

دیدار پرسپولیس و النصر در شرایطی برگزار شد که هواداران زن نیز مجوز حضور در استادیوم آزادی را دریافت کرده بودند و موفق شدند این دیدار آسیایی را از نزدیک تماشا کنند.

یکی از دخترانی که برای اولین بار یک مسابقه فوتبال را در استادیوم آزادی از نزدیک تماشا می‌کرد، پس از این مسابقه با انتشار پستی در صفحه شخصی خود تجربه‌اش از حضور در ورزشگاه را به اشتراک گذاشت.

او در این متن با لحنی جالب به سوالاتی دوستانش از او درباره حضور در استادیوم پرسیده بودند، پاسخ داد که در ادامه این متن را می‌خوانیم:

چطوری بليت خريدی؟
نخريدم از طریق يكی از دوستان به دستم رسید.

 چه حسی داشتی؟ 
خيلی حس عجيبی بود. باور می‌كنيد وقتی می‌خواستم وارد ورزشگاه شم بغضم گرفته بود؟ از خوشحالی زياد و از حسرت! كه چرا اين همه وقت ما خانم‌ها از چنين حق ساده‌ای محروم بوديم. مثل كسي كه وارد يک دنيای ديگه شده همه جا رو نگاه می‌كردم. خيلی لذت بردم از تماشای بازی تو استاديوم آزادی.

جو چطوری بود؟ 
خيلييييي شاد و پر انرژی. من ديشب يه عالمه چهره شاد ديدم و واقعا فول انرژی برگشتم خونه. خوشحال رفتم خجسته برگشتم.

موقع ورود بازرسی شديد؟ 
بله، هم بازرسی بدنی و هم وسايل داخل كيف. تجربه من: بطری آب معدنی راه نمي‌دن. كلا هر چيزی كه قابليت پرت كردن داشته باشه راه نميدن.

خنده‌دار؟ 
خيلی اتفافات خنده‌دار بود خب ولی يكيش كه نشون مي‌داد اولين بارمه مي‌رم استاديوم: وقتی می‌خواستم بليت‌ها رو از شخصی كه قرار بود بهم تحويل بدن تحويل بگيرم بهشون گفتم شماره صندلی اين بليت‌ها با هم فرق مي‌كنه. ما می‌خوايم كنار هم باشيم. لطفا بليت‌ها رو عوض كنيد. طرف كلی خنديد بهم گفت خانوم شماره صندلی چيه ديگه شما وارد شو هر جا، جا بود بشين. قيافه من واقعا پوكر فيس بود. فكر می‌كردم هر كی بايد روی شماره صندلی خودش بشينه.

بد؟ 
همه چی عالی بود واقعا. تنها اتفاق بد اگه بشه اسمشو گذاشت اين بود كه درهای دستشويی خيلی مزخرفن و وقتی من رفتم دستشويی در رو قفل كردم ديگه بعدش نمي‌تونستم باز كنم و در فرايند باز كردن در ناخنم شكست. اون لحظه يه كم ترسيدم ولی وقتی برگشتم بالا برای بقيه تعريف كردم همه خنديدن. كسی نترسيد از اتفاقي كه برام افتاد. اينترنت خط هم از ده دقيقه بعد از شروع بازی قطع شد و اين وسطا شانسی ممكن بود يه لحظه وصل شه. وارد پاركينگ شديم اينترنت وصل شد.

 فحش؟ بی ادبی؟ 
اصلاااااا من حتی يه كلمه هم نشنيدم خدا رو شكر.

موج مكزيكی گرفتن خيلي حال داد. وقتی خانوما می‌گفتن موجو بگير من مثل خنگااااااا مي‌گفتم يعنی چی كار كنم؟ كلا تابلو بود اولين باره رفتم استاديوم. طرح موزاييكی كه ليدرها می‌خواستن انجام بدن هم يه شكست كامل و خنده‌دار بود.